Baby Bag

„თუ ბავშვი ჯანმრთელია, მისთვის გამოცდაზე ნიღბის გაკეთება პრობლემას არ წარმოადგენს,“ - პულმონოლოგი თამაზ მაღლაკელიძე

მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი, პულმონოლოგი თამაზ მაღლაკელიძე გადაცემაში „პირადი ექიმი“ ერთიან ეროვნულ გამოცდებზე ნიღბის ტარების აუცილებლობის შესახებ საუბრობს:

„თუ ბავშვი ჯანმრთელია, მისთვის გამოცდაზე ნიღბის გაკეთება პრობლემას არ წარმოადგენს. აბიტურიენტს მეორე ნიღაბიც უნდა ჰქონდეს, რადგან ცხელა, პირბადე ადვილად სველდება, ოფლი გამოიყოფა, ბავშვიც ღელავს, სუნთქვა უხშირდება და ჰიპერვენტილაცია აწუხებს. თუ ბავშვი ბრონქოსპაზმისკენ, ანუ ბრონქების შევიწროვებისადმი, არის მიდრეკილი და აქვს ბრონქიალური ასთმა, შესაძლოა, ნიღბის ხაგრძლივმა ტარებამ ბრონქოსპაზმი გამოიწვიოს. თუ ბავშვს მსგავსი პრობლემები აქვს, მას ექიმისგან ცნობა უნდა ჰქონდეს, რათა გამოცდაზე პრობლემა არ შეექმნას.“

„აბიტურიენტებს შორის დისტანცია დაცული უნდა იყოს, თუ ეს ვერ ხერხდება, რისკ-ჯგუფში შემავალი ბავშვები ცალკე უნდა დასვან, სადაც დისტანციას დაიცავენ. გამორიცხულია, რომ პირბადის გამო კომა განვითარდეს. თუ ბავშვი ღელავს, შესაძლოა, მას თავის ტკივილებიც ჰქონდეს, ეს ემოციური მომენტია. აბიტურიენტი გამოცდაზე ზედმეტად რომ არ დაიძაბოს, აჯობებს, წინასწარ სახლშიც გაიკეთოს ხოლმე ნიღაბი, რომ შეეჩვიოს. სხვანაირად არ გამოდის, დახურულ სივრცეში, სადაც სიმჭიდროვეა, პირბადე აუცილებელია, მით უმეტეს, როდესაც უცხო ადამიანების გარემოცვაში ხარ. ახლობლების წრეში ამდენად არ ღელავ, მაგრამ ხალხმრავლობის დროს სიფრთხილის გამოჩენაა საჭირო. ბრონქიალური ასთმის მქონე აბიტურიენტებს გამოცდის წინა დღეებში აეროზოლის გამოყენება შეუძლიათ, რომელიც ბრონქებს აფართოებს,“ - აღნიშნავს თამაზ მაღლაკელიძე.


არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დიახ, მე პრაქტიკოსი ვარ და ვისაც სურს, შემეჯიბროს ბავშვების აღზრდაში...“ - მასწავლებლის მიმართვა განათლების მინისტრს

„დიახ, მე პრაქტიკოსი ვარ და ვისაც სურს, შემეჯიბროს ბავშვების აღზრდაში...“ - მასწავლებლის მიმართვა განათლების მინისტრს

პედაგოგმა ეთო სააკაშვილმა სოციალური ქსელის საშუალებით განათლების მინისტრის საჯაროდ მიმართა. 

გთავზობთ მიმართვას უცვლელად:

„მოგესალმებით, ძვირფასო მინისტრო... ბევრი ვიფიქრე ეს წერილი მომეწერა თუ არა და ბოლოს გადავწყვიტე ...არ მინდა სკოლიდან წასვლის შემდეგ დავწერო რამე ... ჯობია, ახლა ვთქვა ჩემი სათქმელი...მე პედაგოგი ვარ... 15 წელია ვმუშაობ... გამოცდები ჩავაბარე, მაგრამ ერთი რამ ჩემთვის გაუგებარია... კრედიტები მე ჩემი თითოეული ბავშვის მიმართ დამოკიდებულება მგონია... ამ რეფორმით ჩვენ განათლებული მასწავლებლები და მიტოვებული ბავშვები მივიღეთ... დიახ, სიმართლეს ვწერ... იმ დროს, რასაც ამ ბიუროკრატიას ვუთმობთ, მე პირადად, მათ სულში ჩახედვას ვამჯობინებ... მე სკოლით არ ვამთავრებ მათთან ურთიერთობას... მე მათით ვცხოვრობ და ეს ლიტონი სიტყვები არააა... არც მარტო ხელფასისთვის ვმუშაობ.. მე მიყვარს ისინი და ვცდილობ მათი ყოველი პრობლემა მათთან ერთად მოვაგვარო... მე არ ვიცი შევძლებ თუ არა 19 კრედიტის მოგროვებას, მაგრამ ის კი ნამდვილად ვიცი, მე მათ ცხოვრებაში წარუშლელი კვალი დავტოვე... ისე ვიზრუნე, როგორც საკუთარ შვილებზე... არ ვიცი, რა იქნება ხვალ... სექტემბრიდან თუ პრაქტიკოსად დავრჩი, მომიწევს მათი დატოვება... მე გამიჭირდება მათ გარეშე... არა მგონია, რომ მხოლოდ ამ სტატუსებითა და კრედიტებით უნდა წყდებოდეს მასწავლებლის ბედი... დიახ, მე პრაქტიკოსი ვარ და ვისაც სურს, შემეჯიბროს მათ აღზრდაში... მათ სიყვარულში და მათ ღირსეულ პიროვნებებად ჩამოყალიბებაში... მასწავლებელი ბავშვებისაა...“
წაიკითხეთ სრულად