Baby Bag

„თუ მე ვიტყვი, რომ პირბადე ხელს მიშლის გამოცდაზე და არ გავიკეთებ, შეიძლება, ვინმე დავაზიანო,“- ფსიქოლოგის რჩევები აბიტურიენტებს

ფსიქოლოგი ხათუნა გოგელია გადაცემაში „პირადი ექიმი“ აბიტურიენტებს საგამოცდო მღელვარების დასაძლევად საინტერესო რჩევებს აძლევს:

„საკუთარი სუნთქვის სმენა არის ის დამამშვიდებელი ფაქტორი, რომელიც გარეშე შფოთვისგან გათავისუფლებს და შენს სხეულთან გტოვებს. ელემენტარულია, რომ ადამიანი მიყვება ჩასუნთქვისა და ამოსუნთქვის პროცესს, თითქოს შეაქვს სიმშვიდე და თავისუფლდება დაძაბულობისგან. ეს აბიტურიენტმა გამოცდაზე პირველად რომ გააკეთოს, მაინც წაეხმარება, მაგრამ თუ რამდენიმე დღით ადრე ამ ტექნიკას გამოიყენებს, უკეთესია. სუნთქვა არის ის მომენტი, რომელიც გაბრუნებს აქ და ამჟამად.“

ხათუნა გოგელიას თქმით, გამოცდების დროს ყველა განსხვავებული მიზეზით ღელავს:

„ძალიან ბევრს აქვს კატასტროფიზაციის შეგრძნება, ფიქრობენ, რა მოხდება, ამდენი ნაშრომია და ა.შ. ბევრი გვისაუბრია მშობლებთან და ბავშვებთან, რომ ყველას თავისი პრობლემა აქვს. გოგონები უფრო მარტივად მსჯელობენ, თუ ვერ ჩავაბარებ, ვიმუშავებ, მოვემზადები და მომავალ წელს ვცდიო. ბიჭებს ჯარის პრობლემა აქვთ, ეს დამატებითი ტვირთებია, მაგრამ გამოცდა ძალიან რთული ეტაპია, როდესაც შენ უნდა გამოავლინო ყველაფერი, რაც ისწავლე. რომ ისუნთქო, დახარჯო ამაზე თუნდაც წუთი, თუ წამებში ვერ ჩაეტიე, ეს წუთი და ორი წუთი დანაკარგი არ არის, როდესაც შენ მოიპოვებ გონებრივ მზაობას გამოცდის ჩასაბარებლად, ხოლო ემოციური შფოთი გადაიწევს მეორე პლანზე. კიდევ არის ასეთი ხერხი, აბიტურიენტი კალმისტარს რომ დაინახავს, მასთან ჰქონდეს სუნთქვის მომენტის ან სიმშვიდის მიბმა. გარკვეული სავარჯიშოს ჩატარება შეიძლება, რომ შენ გქონდეს რაღაც ნივთი, რომელთანაც წინა გამოცდილებაზე იყავი მშვიდად.“

„ჩვენ ვცხოვრობთ კოვიდის მოცემულობაში. ერთი პერიოდში შევშფოთდით, შეგვეშინდა, ზოგმა დაიჯერა, ზოგმა - არა. ჩვენ მაინც ინერციით ვცხოვრობთ, რომ ხვალინდელი დღე ისეთი იქნება, როგორიც იყო გუშინდელი დღე. სანამ გაირკვევა რა იქნება და როგორ ჩატარდება გამოცდები, მე ვურჩევდი აბიტურიენტს, იმეცადინოს სახლში პირბადით. ვიღაცას მეტი შფოთი აქვს, ურჩევნია დაცულად იყოს, ვიღაცას არ აქვს მაღალი შფოთვა და არ უნდა, რომ ეკეთოს პირბადე. მე როდესაც გავიკეთებ პირბადეს წინასწარ, მეცოდინება, ეს 4 საათი ერთი პირბადეა საკმარისი, თუ მეორეც მჭირდება. ჩვენი პასუხისმგებლობა და გამოცდა გრძელდება, კოვიდ - 19 ახალი მოცემულობაა. ეს ვირუსი იქნება, ჩვენი ადაპტირება მასთან მიმართებაში და ჩვენი ქცევა განაპირობებს რამდენად მწვავე და დამაზიანებელი იქნება ის თითოეული ჩვენგანისთვის. თუ მე ვიტყვი, რომ პირბადე ხელს მიშლის გამოცდაზე და არ გავიკეთებ, შეიძლება, ვინმე დავაზიანო. აბიტურიენტებს ვურჩევ გაივარჯიშონ პირბადით აზროვნება, წერა, სუნთქვა, რომ ეს მათთვის დამძაბავი არ იყოს,“ - აღნიშნავს ხათუნა გოგელია.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

„თუ ბავშვი ჯანმრთელია, მისთვის გამოცდაზე ნიღბის გაკეთება პრობლემას არ წარმოადგენს,“ - პულმ...
​მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი, პულმონოლოგი თამაზ მაღლაკელიძე გადაცემაში „პირადი ექიმი“ ერთიან ეროვნულ გამოცდებზე ნიღბის ტარების აუცილებლობის შესახებ საუბრობს:„თუ ბავშვი ჯანმრთელია, მისთვის გამოცდაზე...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ხშირად მშობელი შეიძლება იყოს შიშის მაპროვოცირებელი. ამას ჰქვია დასწავლილი შიში,“ - ფსიქოთერაპევტი მარიამ სისაური

„ხშირად  მშობელი შეიძლება იყოს შიშის მაპროვოცირებელი. ამას ჰქვია დასწავლილი შიში,“ - ფსიქოთერაპევტი მარიამ სისაური

ფსიქოთერაპევტმა მარიამ სისაურმა ბავშვებში გავრცელებული შიშების შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ შიში ხშირად თავდაცვითი რეაქციაა და მნიშვნელოვანია, რომ ის ფობიაში არ გადაიზარდოს:

„ზოგჯერ ეს არის თავდაცვითი რეაქციაც. ამ დროს ფიზიკურ თუ ემოციურ საფრთხეს გრძნობს ორგანიზმი და აქვს შესაბამისი მოქმედების, განრიდების რეაქცია. ​მთავარია, რომ ეს შიში არ გადაიზარდოს ფობიაში, არ გახდეს ისეთი ინტენსიური, რომ ადამიანის ყოველდღიური ცხოვრება შეაფერხოს.“

მარიამ სისაურის თქმით, ბავშვს სხვადასხვა ასაკში განსხვავებული შიშები აქვს:

„თითოეულ ასაკს ახასიათებს შიშის თავისი პერიოდები. ორ წლამდე ასაკის ბავშვს თუ უფრო დიდი რეაქცია აქვს ხმაურზე, მკვეთრ მოძრაობებზე, ოთხი წლის ასაკში უკვე შემოდის ფანტაზიები, როგორიცაა ჯადოქრები, მონსტრები, სიბნელის შიში. ​ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს მშობლის სწორ მიდგომას, მშობელი რას აკეთებს ასეთ დროს. ხშირად თავად მშობელი შეიძლება იყოს შიშის მაპროვოცირებელი. ამას ჰქვია დასწავლილი შიში. თავად მშობელს თუ ეშინია რაღაცის და ამას ბავშვის თანდასწრებით ხშირად გამოხატავს, დასწავლა ხდება. ანალოგიურად ბავშვსაც ეშინია იმ რაღაც კონკრეტულის, რისიც მშობელს.“

მარიამ სისაურმა აღნიშნა, რომ მშობლები ასეთ დროს ფრთხილად უნდა იყვნენ და ბავშვებთან საუბრისას წინდახედულობა გამოიჩინონ:

„ძალიან საფრთხილოა მშობლის ქმედება შემდეგი თვალსაზრისით: „შეჭამე, თორემ წაგიყვანენ,“ - ​ასეთი ხასიათის მაპროვოცირებელი შიში არის ძალიან საფრთხილო. მნიშვნელობა ენიჭება თვითონ მშობლები როგორ ხვდებიან ბავშვის შიშს. აუცილებელია, რომ სანამ მშობელი თავად იქნება მაპროვოცირებელი, რომ დაასწავლოს ბავშვს, რისი უნდა ეშინოდეს, კარგად გააცნობიეროს, თუ რა შედეგები შეიძლება ამას მოჰყვეს.“

„ღამის კოშმარები არის კავშირში აკვიატებულ შიშებთან. ​მნიშვნელობა ენიჭება იმ ანიმაციებსა და თამაშებს, რომლითაც დაკავებულია ბავშვი. ეს ყველაფერი ხშირად აისახება შემდგომ მის შიშსა და კოშმარულ სიზმრებზეც. მშობლის ჩართულობა აქ ძალიან მნიშვნელოვანია, რადგან მშობელმა არ უნდა უგულებელყოს ბავშვის შიში. კომენტარები: „ამ შიშისთვის შენ დიდი ხარ, ეს შენი ფანტაზიის ნაყოფია,სისულელეა,“ - ბავშვს უფრო ჩაკეტილს ხდის. მას აქვს დაუცველობის განცდა. მნიშვნელოვანია, რომ მშობელი დიალოგში შევიდეს ბავშვთან, რათა ბავშვმაც უკეთ შეძლოს სახელდება და აღწერა იმის, თუ რეალურად რისი ეშინია,“ - აღნიშნულ საკითხზე მარიამ სისაურმა ტელეკომპანია „რუსთავის 2“-ის გადაცემაში „დილა უქმეებზე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დილა უქმეებზე“

წაიკითხეთ სრულად