Baby Bag

„ერთიანი ეროვნული გამოცდები უნდა გაუქმდეს,“ - შალვა ამონაშვილი

ფსიქოლოგი შალვა ამონაშვილი „იმედის დღეში“ ერთიანი ეროვნული გამოცდებისა და აბიტურიენტების ჭარბი მღელვარების შესახებ საუბრობს:

„ჩემი თაობაც ნერვიულობდა გამოცდების დროს, მაგრამ მღელვარება ისეთი არ იყო, როგორიც ახლაა. დღეს მშობლებიც ერთვებიან ამ მღელვარებაში, საზოგადოება შფოთავს, ამას ჰქვია სახელმწიფო გამოცდები. მაშინ სკოლაში ვაბარებდით. მე მგონია, რომ ერთიანი ეროვნული გამოცდები უნდა გაუქმდეს. მშობელი და მასწავლებელი დაყარაულებულია გამოცდების გამო, სხვა არაფერზე ფიქრობს. მეცხრე, მეათე, მეთერთმეტე, მეთორმეტე კლასები ამითაა ყველა დაკავებული. ამ დროს ბავშვს უნდა ჩამოუყალიბდეს მსოფლმხედველობა, რა არის ქვეყანა, დასვას კითხვები: ვინ ვარ მე, რისთვის გავჩნდი, სად მივდივარ? ფილოსოფიური ცნობიერების გარეშე ახალგაზრდა სკოლიდან არ უნდა წავიდეს. ახლა კი ვუსურვებ ახალგაზრდებს, რომ კარგად ჩააბარონ, მაგრამ ყველაზე მთავარი გამოცდა წერა და მათემატიკა კი არ არის, კაცობის და მოქალაქეობის გამოცდაა.“

შალვა ამონაშვილის თქმით, ახალი თაობა იმდენად გამორჩეულია, რომ მშობლებს მღელვარების საფუძველი არ აქვთ:

„ჩვენ ისეთი კარგი თაობა მოგვდის, რომ ასეთი შფოთვა არ გვჭირდება. ჩვენი ფიქრი, შფოთვა, დაძაბული ნერვები და ენერგია მიდის ბავშვისკენ. ის რომ გამოცდაზე ზის, შეიძლება, რაღაც დაავიწყდეს. ბავშვს კარგი ენერგია უნდა მიუვიდეს, იმედიანი, საღი, სიყვარულით სავსე. ჩვენ ერთმანეთის ენერგიებს ვიღებთ, ამიტომ მშობლებს ვურჩევ, შვილზე ცუდი არ იფიქრონ. ბავშვები თავისუფლად გაუშვით გამოცდაზე, ლაღად წავიდნენ, გაამხნევეთ. უთხარით, რომ ჩააბარებს, ისიც უთხარით, რომ თუ რაღაც მოხდა მისი მშობლები ხართ და მის გვერდით ხართ.“

„ახალგაზრდამ მოუმზადებლობის შემთხვევაშიც კი, შეიძლება, წარმატებით ჩააბაროს გამოცდა. ისეთი კითხვა შეხვდეს, რომ გაუმართლოს. პედაგოგები ბავშვებს აძლევენ ცოდნას და არ ამხნევებენ ბავშვს. მასწავლებელმა უნდა იამაყოს არა თავისი ძლიერი მოსწავლეებით, არამედ სუსტებით, რომლებიც ძლიერი გახადა. მასწავლებლებს ვურჩევ, რომ როდესაც მოსწავლეს ცოდნას აძლევთ, იქვე იმედიც მიეცით. ამავე დროს პედაგოგმა უნდა გამოავლინოს ძალიან დიდი სიყვარული. არ შეიძლება ბავშვი სკოლიდან გავიდეს განაწყენებული. ეს განაწყენება ცხოვრებაზე გადადის,“ - აცხადებს შალვა ამონაშვილი.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით...“ - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

„როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით...“ - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მშობლების მიერ ბავშვებისთვის არჩევანის თავისუფლების შეზღუდვის პრობლემაზე ისაუბრა:

„ნორმალური განვითარების ბავშვი ისეთი არსებაა, რაზეც არ უნდა ატარო, ყველაფერზე სიხარულით წავა და ასე თუ ისე ყველაფერს აითვისებს, მაგრამ ეს მისი არჩევანი არ არის. შეიძლება მეც მინდა, რომ ჩემი შვილი მუსიკაზე დადიოდეს, მაგრამ ორი წლის ასაკიდანვე უნდა ვასწავლოთ ბავშვს, რა არის არჩევანის გაკეთება.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, სამი წლის ბავშვი თუ ჭამისას ჭირვეულობს, მას შეზღუდული არჩევანი უნდა შევთავაზოთ:

​როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით: „აირჩიე რას შეჭამ, ფაფას თუ კვერცხს?!“ ეს არის შეზღუდული არჩევანის სტრატეგია. დაუშვათ გეუბნებათ, რომ კვერცხს შეჭამს და მერე ამბობს, რომ არა, გადაიფიქრა. თქვენ მის არჩევანს პატივს სცემთ და ეუბნებით: „ძალიან ვწუხვარ, მაგრამ მე კვერცხი მოგიმზადე და სხვა საშუალება არ მაქვს." რატომ არის ჩვენს საზოგადოებაში, რომ თავის საქციელზე პასუხს არავინ არ აგებს? შემოეჭამა, შემოეპარა და ა.შ. ეს ტერმინი აქედან მოდის, რომ მე არ მინდოდა, მაგრამ ასე გამოვიდა. ვიღაცამ გააკეთა შენ მაგივრად, ვიღაცამ აირჩია შენ მაგივრად. მოზრდილობის ასაკამდე მშობლები ირჩევენ შვილების მაგივრად. შედეგი არის უპასუხისმგებლო მოზრდილი.“

„როდესაც სკოლაში ბავშვი სხვადასხვა წრეზე მიმყავს, ჩვენ ერთად უნდა ავირჩიოთ. მშობლები ხშირად მეუბნებიან, რომ ბავშვი 5-10 წრეზე დაჰყავთ. უხარია ბავშვს და არ იღლებაო, მშობელი მეუბნება. ჩვენ ბავშვის ფიზიკური მდგომარეობაც უნდა გავითვალისწინოთ. კი უხარია ეს ბავშვს 7-8 წლის ასაკში, მაგრამ მისი რესურსი სასრულია. ათას ადგილას ვერ ირბენს და მერე 9 საათზე გაკვეთილების მომზადებას ვერ დაიწყებს ეს ბავშვი. როდესაც მასწავლებელი მიგეგმავს, რომ 10-12 წიგნი უნდა წაიკითხო ზაფხულში, მე, როგორც ბავშვს ინტერესი დამეკარგება,’- აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „იმედი“

წაიკითხეთ სრულად