Baby Bag

ძუძუთი კვების წესები და სწორი პოზიციები - ნეონატოლოგ ლია ოტიაშვილის რჩევები ახალბედა დედებს

ძუძუთი კვების წესები და სწორი პოზიციები - ნეონატოლოგ ლია ოტიაშვილის რჩევები ახალბედა დედებს

ნეონატოლოგმა ლია ოტიაშვილმა ახალბედა დედებს ბავშვის ძუძუთი კვებასთან დაკავშირებით საინტერესო რეკომენდაციები მისცა:

„ყველაზე მიმღები დედა ინფორმაციის მიმართ არის ორსულობის პერიოდში. ქალი აუცილებლად უნდა მოემზადოს მშობიარობის წინა პერიოდში ძუძუთი კვებისთვის. ძალიან ბევრი ინფორმაციაა, ძალიან აუცილებელი, რომელიც მან აუცილებლად უნდა იცოდეს. ბავშვს ძუძუთი კვების დროს 2/3, ნახევარი სანტიმეტრი უნდა ედოს დვრილიანად. აქ არის გაფართოება, რასაც სადინარის ბასეინი ჰქვია, სადაც გროვდება რძე. მხოლოდ ამ ადგილზე ზეწოლით არის შესაძლებელი რძის გამოდევნა. თუ ბავშვი მხოლოდ თავს ჩაიდებს ან პირიქით, უფრო ღრმად ჩაიდებს ძუძუს, ვერ გამოწოვს რძეს. ბავშვის ძუძუთი კვებისას დიდი ვაკუუმი იქმნება პირის ღრუში. იმისთვის, რომ ჩვენ ძუძუ გამოვიღოთ, აუცილებლად უნდა მოხდეს ჰერმეტიკის დარღვევა. როგორც კი დეჰერმეტიზაცია ხდება პირის ღრუში, უარყოფითი წნევა ირღვევა და თავისით გამოვარდება ძუძუ. ეს უნდა გაკეთდეს ან ნიკაპზე მსუბუქი ზეწოლით ან ტუჩის კუთხის დაწევით. ძუძუთი კვების დროს ბავშვის მთელი სხეული უნდა იყოს დედის სხეულზე. ცხვირი და ნიკაპი ღრმად უნდა ეხებოდეს ძუძუს. თუ თქვენ ოდნავ მაინც ხედავთ ცხვირის კუთხეს, ბავშვი სუნთქავს თავისუფლად. რაც უფრო მჭიდროდ მიიჭერთ მკერდზე, მით უფრო აქტიურად გამოწოვს ძუძუს.“

„ძუძუთი კვების დროს ძალიან მოსახერხებელია ბალიშის გამოყენება. დედა აუცილებლად კომფორტულად უნდა იჯდეს, როდესაც ძუძუს აწოვებს ბავშვს. დედას ხელი დაყრდნობილი უნდა ჰქონდეს რაიმე საყრდენზე. საწოვარას გამოყენებას არ ვუწევ რეკომენდაციას. საწოვარაზე ბავშვი ძალიან იღლება. მას აღარ აქვს უნარი ძუძუ წოვოს იმ ძალით და აქტივობით, რომ მოხდეს საკმარისი ლაქტაცია. თუ დედა ძალიან დაკავებულია და მისთვის გასვლა აუცილებელია, საჭიროა საწველი, რომ გამოიწველოს. ასევე თუ დედას სამედიცინო ჩარევა სჭირდება, წინასწარ შეიძლება გამოიწველოს და რამოდენიმე საათი ბავშვს აჭამოს გამოწველილი რძე. ზედმეტი გამოწველა არაფრით არ შეიძლება, მაგალითად, კვების მერე გამოწველა დაუშვებელია. ეს ზრდის ლაქტაციას და მასტიტამდე შეიძლება მივიდეთ. გამოსაწველი აპარატი მხოლოდ ერთეულ შემთხვევებში უნდა გამოიყენოთ“- აღნიშნულ საკითხზე ლია ოტიაშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „იმედის დღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მნიშვნელოვანია, რომ ერთი წლიდან, როგორც კვება და ძილია მოწესრიგებული, გარემოც ასე იყოს მოწესრიგებული ბავშვისთვის,“ - თამარ გაგოშიძის რეკომენდაციები მშობლებს

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ტელეკომპანია POSTV-ის გადაცემაში „პოსტ ალიონი“ ყურადღების დეფიციტისა და ჰიპერაქტივობის სინდრომის მქონე ბავშვების შესახებ ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რეკომენდაციები მისცა:

„ყურადღების დეფიციტი ბიჭებში უფრო ხშირად გვხვდება, ვიდრე გოგონებში. ამ მდგომარეობას რამოდენიმე ნიშანი აქვს. ბავშვი იმის ბავშვია, რომ მოძრავი უნდა იყოს და ცნობისმოყვარე. ყურადღება მცირეწლოვან ბავშვს არ აქვს ისეთი, როგორიც 7-8 წლის ბავშვს. ასე ხელაღებით ვერ დავაბრალებთ ვინმეს, რომ უყურადღებოა. 3 წლის ბავშვზე ვერ ვიტყვით ჩვენ, რომ მას აქვს ყურადღების დეფიციტი და ჰიპერაქტივობის დარღვევა. 5 წლის შემდეგ სვამენ ამ დიაგნოზს. ჩამოყალიბებული უნდა იყოს უკვე მიზანმიმართული ყურადღება. ამ მდგომარეობას 3 ნიშანი აქვს და სამივე გამოხატული არის ხოლმე: უყურადღებობა, იმპულსურობა და ჰიპერაქტიურობა.

ძალიან მცირე ასაკიდან შეგვიძლია შევატყოთ ბავშვს. ცელქ ბავშვზე არ არის საუბარი. გაუსაძლისი არის ხოლმე თვითონ ბავშვისთვისაც. ხშირად უთქვამთ ბავშვებსაც, რომ არ მინდა ამის გაკეთება, მაგრამ არ შემიძლია, შიგნიდან რაღაც მამოძრავებს, ვერ ვჩერდები. სიტუაციაში იმპულსურობამ ძალიან ცუდი რაღაცები შეიძლება დაგმართოს. ამის მკურნალობა დასავლეთში ხდება მედიკამენტებით, რასაც ბევრი ეწინააღმდეგება. ხომ უცნაურია, ძალიან აქტიური, მოძრავი ადამიანის ტვინს „ძინავს.“ მისი ტვინის აქტივობა არის ძალიან დაბალი. ასეთ ადამიანს მუდმივად სჭირდება ახალი გამღიზიანებლები, სიახლეები. ამ ადამიანებს რისკის შეგრძნება არ აქვთ.

როდესაც ამბობენ, რომ გოგონებში იშვიათად გვხვდება, ეჭვი მაქვს, რომ გოგონებში ყურადღების დეფიციტი არის ჰიპერაქტივობის გარეშე. ვისაც არ აქვს ჰიპერაქტივობა, ის ჩაკეტილია. ასეთ ადამიანებში უფრო ხშირია შფოთვა.

პირველი რჩევა, ბავშვობიდან, მცირეწლოვანი ასაკიდან, მშობლებისთვის ყველაზე მთავარია, რომ ბავშვისთვის შექმნან პროგნოზირებადი და სტრუქტურირებული გარემო. ქართველებისთვის ეს ცოტა ისეთი რჩევაა, მაგრამ ეს არის მთავარი. მცირეწლოვანი ბავშვები ვერ იტანენ ცვლილებას. დედები ხშირად ამბობენ: „დროზე უნდა ვაჭამო, დროზე უნდა დავაძინო!“ ეს იციან კარგად დედებმა, რომ თუ გადააცილეს კვებას, ან თუ გადააცილეს ძილს, მერე ცუდი რამეები შეიძლება მოხდეს. იგივეა ბავშვის ფსიქიკაზეც. თუ ბავშვის სხეული ვერ იტანს მოულოდნელ ცვლილებებს, ასევე ვერ იტანს მისი ფსიქიკა მოულოდნელ, დაუგეგმავ რაღაცებს გარემოდან. მნიშვნელოვანია, რომ ერთი წლიდან, როგორც კვება და ძილია მოწესრიგებული, გარემოც ასე იყოს მოწესრიგებული ბავშვისთვის. ბავშვმა უნდა იცოდეს, რის მერე რა აქტივობა ელოდება. ცოტა რომ იზრდება, უნდა იცოდეს მის ქცევას, რა შედეგი მოჰყვება. ამის სწავლება არის ძალიან მნიშვნელოვანი. ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანია, რომ ბავშვმა მითითებები შეასრულოს, ჯერი დაიცვას. ქართულ საზოგადოებაში ჯერის დაცვა და სხვის ლაპარაკში არჩართვა ცოტა ისეთი რაღაც არის. ერთ-ერთი ყველაზე მძიმე გამოვლინება ის არის, რომ არ გაცლის ლაპარაკს. ამას ვასწავლით პატარაობიდანვე.

ძალიან მნიშვნელოვანია ძილის რეჟიმი. ბავშვს ძილის წინ ერთი საათით ადრე არ უნდა ჰქონდეს ეს ლურჯი გამღიზიანებლები. ეს იწვევს სერიოზულ აღგზნება-შეკავების პატერნის რღვევას და ყურადღების პრობლემა უარესდება. ბავშვებს, ვისაც აქვს ყურადღების დეფიციტის და ჰიპერაქტივობის ტენდენცია, არაფრით არ შეიძლება ხელი შეუშალო, რომ იხვანცალოს. ვერ დაუშლი ამ ადამიანს ამას. თუ არ იხვანცალა, კონცენტრაციას ვერ აკეთებს და რა უნდა ქნას ამ ბავშვმა? ზოგი დგას და ისე წერს, დგას და ისე კითხულობს. თუ ბავშვი დგას და კონცენტრირებულად კითხულობს, იდგეს და იკითხოს. დილით სკოლაში წასვლაზე არის ხოლმე ამბავი, ამ ტიპის ბავშვებთან განსაკუთრებით. დააგვიანებს სკოლაში, რა ვქნათ? მერე ჩვენ ვნერვიულობთ. დააგვიანოს! მასწავლებელმა აუცილებლად უნდა ჰკითხოს, რატომ დააგვიანა და მშობელმა აუცილებლად უნდა უთხრას: „იმიტომ, რომ არ შეჭამა დროზე და არ ჩაიცვა დროზე!“ რამდენჯერმე ეს რომ განმეორდება, ის ისწავლის თვითმართვას,“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „პოსტ ალიონი“ 

წაიკითხეთ სრულად