Baby Bag

გამონაყარი ჩვილებში - რა არის გამომწვევი მიზეზი და როდის უნდა მივმართოთ ექიმს?

გამონაყარი ჩვილებში - რა არის გამომწვევი მიზეზი და როდის უნდა მივმართოთ ექიმს?

ჩვილის კანზე სხვადასხვა ტიპის გამონაყარი ჩნდება, რომელიც სხეულის სხვადასხვა უბანში გვხვდება. უმეტეს შემთხვევაში მსგავსი გამონაყარი უსაფრთხოა და მარტივად განკურნებადია. მართალია, ის ბავშვისთვის დისკომფორტს წარმოადგენს, მაგრამ განგაშის საფუძველი იშვიათად არის. იშვიათ შემთხვევებში გამონაყარი სერიოზული დაავადების ერთ-ერთი ნიშანიც შეიძლება იყოს. მნიშვნელოვანია, მშობლები კარგად გაერკვნენ, თუ როდის მიმართონ ექიმს დახმარებისთვის.

ჩვილის კანი ძალიან სათუთია, მისი იმუნური სისტემა კი ჩამოყალიბების პროცესშია. პატარების კანი ძალიან ბევრ გამღიზიანებელზე სწრაფად რეაგირებს. ჩვილებში გამონაყარის მაპროვოცირებელი მიზეზებია:

  • სიცხე
  • ალერგია
  • ქიმიკატები
  • ტენიანობა
  • არომატიზატორები
  • ქსოვილები
  • ვირუსული და ბაქტერიული ინფექციები

გამომწვევი მიზეზის მიხედვით, გამონაყარი შესაძლოა გაჩნდეს ბავშვის სხეულის სხვადასხვა უბანზე:

  • სახე
  • ხელები
  • ფეხები
  • კისერი
  • ნაკეცები
  • საფენქვეშა კანი
  • ტორსი

ჩვილებში ყველაზე გავრცელებული გამონაყარის ტიპებია:

  • ჩვილების აკნე, რომელიც ჩვეულებრივ სახეზე გვხვდება
  • ე.წ. „აკვნის ქუდი“
  • საფენის გამონაყარი
  • ნერწყვით გამოწვეული გამონაყარი (ჩნდება ნერწყვით ხშირი გაღიზიანების გამო პირისა და კისრის მიდამოებში)
  • ეგზემა - ყველაზე ხშირად გვხვდება სახეზე, მუხლების უკანა არეში და მკლავებზე
  • ინფექციური ერითემა, იგივე მეხუთე დაავადება - გამონაყარი, რომელსაც შესაძლოა ახლდეს ცხელება, დაღლილობა და ყელის ტკივილი
  • ხელის, ფეხისა და პირის დაავადება - გადამდები ვირუსული დაავადება, რომელიც მსუბუქად მიმდინარეობს
  • გადახურებით გამოწვეული გამონაყარი - გვხვდება ტანსაცმლით დაფარულ ადგილებში, მკლავებზე, კისერზე, მკერდზე ,ტანსა და ფეხებზე
  • ჭინჭრის ციება
  • იმპეტიგო
  • ინფექციური გამონაყარი - წითელა, ჩუტყვავილა, როზეოლა
  • კანდიდოზური სტომატიტი

აუცილებლად მიმართეთ ექიმს, თუ ბავშვს გამონაყართან ერთად აქვს ცხელება!

როგორ ვუმკურნალოთ გამონაყარს ჩვილებში?

საფენის გამონაყარი ჩვილებში ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული გამონაყარია. მისი მკურნალობის საუკეთესო გზაა საფენის ხშირად გამოცვლა, კანის დამცავი კრემის გამოყენება, თუ ბავშვი ძუძუთი კვებაზე გყავთ მჟავე საკვების მიღების შემცირება, ციტრუსებსა და პომიდორზე უარის თქმა. საფენის გამოცვლამდე ყოველთვის კარგად დაიბანეთ ხელები, რათა გამონაყარი არ დაინფიცირდეს.

ჩვილებში გამონაყარის გაჩენის კიდევ ერთი გავრცელებული მიზეზია ეგზემა. მისი მკურნალობისთვის საუკეთესო გზაა: გამონაყარით დაფარული კანის სუფთად და მშრალად დიდხანს გაჩერება, სპეციალური კრემები და მალამოები, პოტენციური ალერგიის არსებობის დადგენა, ექიმთან კონსულტაცია, ალერგენების გამოვლენა და ეგზემის გამომწვევი მიზეზების დადგენა.

ნერწყვით გაღიზიანების გამო გამონაყარი ჩვილებს ასევე ხშირად უჩნდებათ. როგორც წესი, ის რამოდენიმე კვირაში თავისით გაქრება, მაგრამ არსებობს დახმარების რამოდენიმე გზა: ბავშვის სახის კანის გასაშრობად ნაზად დააწექით კანს და უხეშად არ გაამშრალოთ. მოერიდეთ სახეზე საპნის გამოყენებას. ნაზად მოაშორეთ ბავშვს სახიდან საკვები. მოერიდეთ სურნელოვანი კრემებისა და ლოსიონების გამოყენებას. შეძლებისდაგვარად შეამცირეთ საწოვარას გამოყენება.

ზოგიერთი გამონაყარი, მაგალითად, ჩვილების აკნე რამოდენიმე კვირაში თავისით გაივლის.

„აკვნის ქუდის“ შემთხვევაში, გამონაყარი შეგიძლიათ დაამუშაოთ ქოქოსის ზეთით, მასზე კარგად ზემოქმედებს თავის დაბანაც.

ინფექციური გამონაყარის შემთხვევაში აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია და დაუშვებელია თვითმკურნალობა.

როდის უნდა მივმართოთ ექიმს?

მშობელმა ექიმს უნდა მიმართოს, თუ ბავშვს გამონაყართან ერთად აქვს ცხელება. თუ ბავშვს გამონაყარი ერთ კვირაზე მეტხანს უგრძელდება, არ ემორჩილება მკურნალობას და ჩვილს აწუხებს, აუცილებლად მიაკითხეთ პედიატრს.

თუ თქვენს პატარას უვითარდება ჭინჭრის ციება, განსაკუთრებით პირის გარშემო, ან უვითარდება ჭინჭრის ციება, რომელსაც თან ახლავს ხველა, ღებინება, ხიხინი ან სხვა რესპირატორული სიმპტომები, უნდა მიმართოთ სასწრაფო დახმარების განყოფილებას. ეს შეიძლება იყოს ძალიან სერიოზული ალერგიული რეაქციის ნიშანი, რომელსაც ანაფილაქსია ეწოდება.

გამონაყარი, რომელსაც თან ახლავს ძალიან მაღალი ცხელება, სინათლის მიმართ მგრძნობელობა, ნევროლოგიური ცვლილებები ან უკონტროლო კანკალი, შესაძლოა გამოწვეული იყოს მენინგიტით და საჭიროებს გადაუდებელ დახმარებას.

ჩვილებში გამონაყარის პრევენციისთვის: ხშირად გამოუცვალეთ ბავშვს საფენი, შეუნარჩუნეთ კანს სიმშრალე და სისუფთავე, გამოიყენეთ ჩვილებისთვის განკუთვნილი სარეცხი საშუალებები, ჩააცვით ბავშვს მსუნთქავი ქსოვილის ტანსაცმელი, უპირატესობა მიანიჭეთ ბამბას, ჩააცვით ბავშვს ამინდის შესაბამისად და დაიცავით ის გადახურებისგან, თვალყური ადევნეთ ბავშვის კანის რეაქციას მიღებულ საკვებზე, დროულად ჩაუტარეთ ბავშვს გეგმიური ვაქცინაცია, არ მისცეთ უცხო ადამიანებს ბავშვის კოცნის უფლება, გამოიყენეთ ბავშვის მგრძნობიარე კანისთვის შექმნილი შამპუნები, ლოსიონები და საპონი.

წყარო: ​Healt​hline.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

​როგორ გადავაჩვიოთ ბავშვი საფენს და რა ხერხებით არის შესაძლებელი, რომ მივაჩვიოთ ქოთანზე დასმას - 10 ნაბიჯი

​როგორ გადავაჩვიოთ ბავშვი საფენს და რა ხერხებით არის შესაძლებელი, რომ მივაჩვიოთ ქოთანზე დასმას - 10 ნაბიჯი

როგორ გადავაჩვიოთ ბავშვი საფენს, რა ხერხებით არის შესაძლებელი, რომ მივაჩვიოთ ქოთანზე დასმას და რა ასაკიდან უნდა მივიჩნიოთ პრობლემად შარდის ან განავლის შეუკავებლობა? - ამ საკითხებზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა პედიატრი, ბავშვთა ნეფროლოგი ქეთევან ქვათაძე.

- ქალბატონო ქეთევან, მშობლებისთვის პრობლემას წარმოადგენს პატარას საფენისგან გადაჩვევა. რა ასაკიდან უნდა დავსვათ ბავშვი ქოთანზე?
- ყველა ბავშვის განვითარება ინდივიდუალურია. ამის გათვალისწინებით განსხვავდება საფენის გახდის და ტუალეტის უნარ-ჩვევების შესწავლის ასაკი. ზოგიერთი კვლევით დასტურდება, რომ ბავშვების უმეტესობა ტუალეტის უნარ-ჩვევების შესწავლისთვის მზად არის 18-24 თვის ასაკისთვის. მიუხედავად ამისა, ასაკი არ არის ერთადერთი გასათვალისწინებელი ფაქტორი.
- რა უნდა გაითვალისწინოს მშობელმა იმ დროს, როცა ქოთანზე დასმას გადაწყვეტს?
- წარმოგიდგენთ რამდენიმე ზოგად რჩევას და მითითებას, რომელიც შეიძლება გამოიყენოს ან გაითვალისწინოს მშობელმა.
პირველ რიგში, უნდა მოიმარაგოთ: კომფორტული დასაჯდომი ქოთანი და ტუალეტზე დასამაგრებელი რბილი ადაპტერი, დასადგომი სკამი ხელების დასაბანად, ილუსტრირებული წიგნი ან ვიდეორგოლები, სადაც არის გზამკვლევი ტუალეტის ტრენინგის შესახებ, პამპერსი ტრუსები, რამდენიმე ცალი ნაჭრის საცვალი, მატრასის დამცავი პამპერსი საფენი და წამახალისებელი სტიკერები.
ნაბიჯი პირველი:
ყურადღების მიპყრობა - ბავშვი მხოლოდ პამპერსით ან საცვლით ქოთანზე დასვით და წაუკითხეთ წიგნი ან აყურებინეთ ვიდეორგოლი, სადაც ტუალეტის ტრენინგის შესახებ არის მოთხრობილი.
ნაბიჯი მეორე:
შეარჩიეთ „კარგი დრო“ - სასურველია, იყოს თბილი ამინდები, რომ იოლად შეძლოთ ხშირად გამოცვლა. ოჯახის წევრები, რომლებიც ამ პროცესში მონაწილეობენ უნდა იყვნენ მაქსიმალურად ორიენტირებულები. არ დაამთხვიოთ მოგზაურობას ან საცხოვრებელი სახლის ცვლილებას.

ნაბიჯი მესამე:
დააწესეთ რუტინა - ბავშვი ქოთანზე ერთი და იმავე დროს დასვით, მაგალითად, სადილის ან ბანაობის შემდეგ, ძილის წინ. თავდაპირველად შესაძლებელია დაჯდეს ჩაცმული ან საფენით.
ნაბიჯი მეოთხე:
პროცესის დემონსტრირება - აჩვენეთ აბაზანაში ქცევის წესები და შეეცადეთ გაამეორებინოთ, ასწავლოთ ხელსახოცის გამოყენება. ​გოგონებმა ჰიგიენური პირობების დაცვა უნდა მოახდინონ წინიდან უკანა მიმართულებით.
ნაბიჯი მეხუთე:
გახადე პერსონალური - შეეცადეთ პირადი პასუხისმგებლობა აუმაღლოთ. ქოთანში ან საფენში მოთავსებული ფეკალიები თქვენი დახმარებით გადააგდებინეთ ტუალეტში.
ნაბიჯი მეექვსე:
წაახალისეთ - მოტივაციის ამაღლებისთვის აუცილებელია წახალისება. ტუალეტის ჩვევებთან დაკავშირებით, ყოველი ახალი წინ გადადგმული ნაბიჯისთვის დააჯილდოვეთ, მაგალითად, აწარმოეთ დღიური, კალენდარი, სადაც ყოველდღიურად წებოვან ილუსტრირებულ სტიკერებს ბავშვი თავად ჩააკრავს.
ნაბიჯი მეშვიდე:

​საცვალი - თავდაპირველად ადაპტაციამდე გამოიყენეთ პამპერსი ტრუსი, რომელსაც დამოუკიდებლად და იოლად თავად გაიხდის და ჩაიცვამს.
ნაბიჯი მერვე:
მარცხი - ჩასველებისას არ გაუბრაზდეთ და არ დასაჯოთ, შეხვდით ამას პოზიტიურად, გამოუცვალეთ და აუხსენით, რომ შემდეგ ჯერზე უფრო მეტად ყურადღება მიაქციოს მოშარდვის ან დეფეკაციის სურვილს.
ნაბიჯი მეცხრე:
ღამე - საწოლში დაუფინეთ დამცავი პამპერსი საფენი, რომელიც მატრასს დასველებისგან დაიცავს. თუ ღამით ტუალეტის ტრენინგის მცდელობა იქნება წარუმატებელი, არ იღელვოთ, ღამით ჩასველება 5 წლის ასაკამდე პათოლოგიასთან არ ასოცირდება.
ნაბიჯი მეათე:
ჯილდო - ტუალეტის ტრენინგის ყოველი მისი წარმატება სიხარულით აღნიშნეთ. სიტყვიერად შეაქეთ და დემონსტრაციულად აღნიშნეთ.
გაითვალისწინეთ, რომ თითოეული ნაბიჯის შესრულების და ადაპტაციისთვის შესაძლოა, მოგიწიოთ რამდენჯერმე განმეორება.
აუცილებელია გაითვალისწინოთ თქვენი ბავშვის სხვადასხვა ინდივიდუალური გარემოება და დეტალური ინფორმაციისთვის შეათანხმოთ ბავშვის პირად ექიმთან.
- რა ასაკიდან არის პრობლემა, თუ ბავშვს არ ჩამოუყალიბდა ეს ჩვევა და ვერ გადაეჩვია საფენს?
- როდესაც ბავშვი 4 წელზე მეტია და არ აქვს ჩამოყალიბებული დღისით ტუალეტის ჩვევები - აქვს შარდის და განავლის შეუკავებლობა,  რეკომენდებულია, კონსულტაცია ექიმთან გაიაროთ.
პედიატრი შემდეგ წყაროებზე დაყრდნობით საუბრობს:  ​წყარო 1 ​წყარო 2

ესაუბრა მარიამ ჩოქური


წაიკითხეთ სრულად