მშობლები ყოველთვის ცდილობენ, მიუხვდნენ თავიანთ პატარებს მაშინ, როცა ისინი ჯერ ვერ ლაპარაკობენ. კომუნიკაცია ჩვილებთან საკმაოდ რთულია. თუმცა არსებობს სხვადასხვა ხერხი, რომელთა ცოდნაც დაგეხმარებათ, მიხვდეთ, რას საჭიროებს ბავშვი კონკრეტულ მომენტში. ტირილი, სიცილი, სხვადასხვა ჟესტი მშობლებს კომუნიკაციის დამყარებაში ეხმარება.
გთავაზობთ რამდენიმე
მეთოდს, რომელიც სანამ პატარა ლაპარაკს ისწავლის, მისი საჭიროებების მიხვედრაში დაგეხმარებათ:
ტირილი
1.ტირილი ძილის გამო
ძილის ნაკლებობის გამო ყველა ადამიანი გაღიზიანებული და უხასიათოა. ასევე ხდება ბავშვებშიც განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც სურთ ძილი და ვერ ახერხებენ დაძინებას. ამ დროს მათ ახასიათებთ გრძელი, გაბმული ტირილი, რომლითაც წუწუნს და უკმაყოფილებას გამოხატავენ.
2. ტირილი შიმშილის გამო
თავიდან ეს „უბრალო“ ტირილია, თუმცა თუ მშობლის მხრიდან საჭირო რეაგირება არ მოჰყვება, შესაძლოა ისტერიულ ტირილშიც გადაიზარდოს. ამ დროს ბავშვი განსაკუთრებით ამოძრავებს თავს, ასევე ტუჩების უჩვეულო მოძრაობით გამოსცემს ბგერებს, რაც იმის მანიშნებელია, რომ ბავშვს შია.
3. ტირილი ტკივილის გამო
ასეთ დროს ტირილი ჩვეულებრივზე მეტად ხმამაღალი და ხანგრძლივია. ტკივილის სიძლიერესთან ერთად იმატებს ისტერიულად ტირილიც. როდესაც ბავშვი იღლება, ტირილს დაბალ ხმაზე აგრძელებს.
4. ტირილი დისკომფორტის გამო
როდესაც ბავშვს ძალიან სცივა, სცხელა ან საფენის გამოცვლა სჭირდება, ტირილი უწყვეტი და ძალიან მწყრალია (ემოციური, გაბრაზებული). ასევე დისკომფორტს უკონტროლო მოძრაობებით და ხერხემალში მოხრითაც გამოხატავენ.
5. ტირილი, რომლითაც ახალშობილი თავისთან „გვიხმობს“
თუ ბავშვი 5-6-ჯერ წამოიტირებს, შემდეგ კი წყვეტს და 20 წამში ისევ აგრძელებს, სურს, ვინმემ ხელში აიყვანოს და გაართოს. თუ მასთან არავინ მივა ტირილის ციკლი ისევ გაგრძელდება.
6. ფსიქოლოგიური ხასიათის ტირილი
შებერილობის, გაზების, შარდვის ან დეფეკაციის გამო ბავშვი ხშირად გრძნობს დისკომფორტს, რასაც ხანგრძლივი, უწყვეტი ტირილით გამოხატავს.
7. ტირილი არასასურველი გარემოს გამო
ამ ტიპის ტირილი შესაძლოა, სხვადასხვა მიზეზის გამო იყოს გამოწვეული. მაგალითად, როდესაც ბავშვს არ მოსწონს გარემო, რომელშიც ცხოვრობს. ის ამ ჟესტით გამოხატავს უკმაყოფილებას.
მოძრაობა
1. ზურგის მოხრილობა (თაღოვანი)
ეს მოძრაობა 2 თვემდე ბავშვებში ძალიან სპეციფიკურია. შესაძლოა, იგი გამოწვეული იყოს, მუცლის არეში მწვავე ტკივილით. ახალშობილი უკვე დანაყრებულია თუ ასე საკვების მიღების შემდეგ იქცევა. გარდა ამისა, 2 თვის შემდეგ ბავშვები ამ ჟესტით დაღლილობასაც გამოხატავენ.
2. მუშტის შეკვრა
როგორც წესი, ახალშობილები მუშტს კრავენ შიმშილის დროს. თუ თქვენი პატარას ეს ჟესტი არ გამოგეპარებათ, შეძლებთ თავიდან აირიდოთ ტირილი და სხვა სახის უსიამოვნება.
3. ყურზე ხელის ჩაჭიდება
ეს ჟესტი უმეტესად იმის მანიშნებელია, რომ ბავშვი საკუთარ სხეულს იკვლევს და იძიებს ახალ დეტალებს. მაგრამ თუ ეს მუდმივად გრძელდება, უმჯობესია, საკონსულტაციოდ მიმართოთ ექიმს.
4. მხრის უცაბედი შეკუმშვა
ეს მოძრაობა ხშირია შიშის დროს. მაგალითად, როდესაც ბავშვს ესმის ხმამაღალი ხმები ან ხედავს მკვეთრ შუქს.
5. თავის ბრუნვა
ბევრი ბავშვისთვის ეს მოძრაობა დამაწყნარებელია. როდესაც ძილისთვის ემზადებიან ან დამშვიდებას ცდილობენ, პატარები ამ ჟესტს მიმართავენ.
6. ფეხის აწევა
ეს მოძრაობა გამოხატავს მწვავე და ძლიერ ტკივილს. ასე ბავშვები ტკივილის შემსუბუქებას ცდილობენ.
ამ ჟესტების ცნობა დაგეხამრებათ ზუსტად გაიგოთ, თუ რა სურს ბავშვს. მნიშვნელოვნად შეამცირებს კომუნიკაციის სიმცირით გამოწვეულ სტრესს და ხელს შეუწყობს კონტაქტის დამყარებას თქვენსა და ახალშობილს შორის.
რა ორთოპედიული პრობლემები შეიძლება გამოვლინდეს ადრეულ ასაკში და აუცილებელია თუ არა მასაჟები?
ძირითადად რა ორთოპედიული პრობლემები შეიძლება გამოვლინდეს ადრეულ ასაკში, რას უნდა მივაქციოთ ყურადღება და რა არ უნდა გამოგვრჩეს? - ამ და სხვა საკითხებზეMomsEdu.ge-ს ბავშვთა ორთოპედი რომეო ვარდიაშვილი ესაუბრა.
- ძირითადად რა ორთოპედიული პრობლემები შეიძლება გამოვლინდეს ადრეულ ასაკში?
- ბავშვებში ორთოპედიული პრობლემები თავს იჩენს სხვადასხვა ასაკობრივი განვითარების ეტაპზე. ისინი შეიძლება იყოს თანდაყოლილი ან შეძენილი, მათ შორის ინფექციური, ნეირომუსკულური, კვების, ნეოპლასტიკური და ფსიქოგენური წარმოშობის, რომლის დიაგნოსტირებაც შესაძლებელია ორსულობის, ბავშვის მუცლადყოფნის დროს და ორთოპედაიული გასინჯვის შედეგად. მათი ზოგადი ჩამონათვალი მოიცავს ისეთ დაავადებებს და მათ ფორმებს, როგორებიც არის:
კისერმრუდობა (ტორტიკოლიზი);
ტერფის თანდაყოლილი ექვინო-ვარუსული დეფორმაცია;
მენჯ-ბარძაყის სახსრის დისპლაზია;
მენჯ-ბარძაყის სახსრის თანდაყოლილი ან შეძენილი ამოვარდნილობა;
ბარძაყის თავის ასეპტიური ნეკროზი (ართრიტი, ოსტეომიელიტი, პერტესის დაავადება);
მუხლის სახსრის ვალგუსური ან ვარუსული დეფორმაციები;
სქოლიოზი და კიფოზი (სპონდილოლიზი, სპონდილოლისთეზი);
გენერალიზებული დარღვევები - ართროგრიპოზი, ოსტეოქონდროდისპლაზია და სხვა.
- რას უნდა მივაქციო ყურადღება და რა არ უნდა გამოგვრჩეს?
- ჩვილის პირველადი დათვალიერება ხდება სამეანო ბლოკში, დაბადების დროს, მედპერსონალის მიერ. არსებობს რამდენიმე წამყვანი ფაქტორი, რომელიც მშობელმა უნდა გაითვალისწინოს და ჩაატაროს ბავშვის გასინჯვა ზრდა-განვითარების სხვადასხვა ეტაპზე. გასინჯვის შედეგად, რამე საეჭვო მდგომარეობის გამოვლენის შემთხვევაში მიმართოს პედიატრს ან ორთოპედს. ბავშვის ან მოზარდის სხეულის ვიზუალური დათვალიერება ხდება შიშველ მდგომარეობაში, დღის სინათლეზე. კლინიკურად ხელით შეხებით და ჩივილებიდან გამომდინარე ვაფასებთ:
თავის ფორმას;
კისრის მოძრაობის ამპლიტუდა;
კიდურების ნაოჭების-ნაკეცების ასიმეტრია;
კიდურების თანაბარისიგრძის შედარება;
ბეჭის და თეძოს ძვლების ასიმეტრია;
კიდურების სისწორე;
სახსარში მოძრაობის ამპლიტუდა;
კიდურების და სახსრების ტკივილი;
სიარულის მანერის დარღვევა;
კოჭლობა;
- აუცილებელია თუ არა მასაჟები?
- მასაჟი არის სენსორული თერაპიის ფორმა, რომელიც საუკუნეების მანძილზე იყო გავრცელებული მთელს მსოფლიოში. ძველმა ინდურმა, აღმოსავლეთ აზიურმა და აფრიკულმა კულტურებმა პირველად შემოიღეს ყოველდღიური მასაჟის პრაქტიკა ჩვილებში, დაბადებიდან მალევე, რათა ხელი შეუწყოს წონის მატებას, კოორდინაციას, შეკავშირებას და გაზარდოს განვითარების უნარი. ის ბავშვს გადასცემს დაცულობისა და ნდობის განცდას, რაც ძალიან მნიშვნელოვანია სამყაროში ახალმოსულთათვის.
ბავშვებისთვის სამკურნალო თერაპიული ან სარეაბილიტაციო მასაჟი გამოსადეგია ისეთი მდგომარეობის დროს, როდესაც აქვთ სიმპტომების ფართო სპექტრი, დაწყებული სპორტული დაზიანებებით გამოწვეული კუნთოვანი ტკივილიდან, ნევროლოგიური მდგომარეობის ან შფოთვის დასახმარებლად. მასაჟი გავლენას ახდენს…
კუნთოვანი ტკივილის შემცირებაზე და ზრდის დაზიანების შეხორცების უნარს.
სხეულის ცნობიერების ამაღლებასა და ნევროლოგიურ განვითარებაზე.
კორტიზოლის (სტრესის ჰორმონის) და სისხლში გლუკოზის დონის შემცირებაზე;
ბავშვებში სტრესის შემცირებაზე და იმუნური სისტემისა და დაავადების წინააღმდეგობის უნარის გაძლიერებაზე;
მოტორული და კოგნიტური განვითარების სტიმულირებაზე (გაზრდილი სიფხიზლე, ასევე სიჩქარე და სიზუსტე).
- როდის უნდა მივიყვანოთ ჩვილი პირველად ორთოპედთან?
- ძვალ-სახსროვანი დეფორმაციების ოჯახური ისტორია უნდა მიუთითებდეს, რომ ჩვილი შეფასდეს პედიატრი ორთოპედის მიერ, მაშინაც კი, თუ პრენატალური სკრინინგის დროს არ გამოვლენილა რაიმე დარღვევა. სხვადასხვა ქვეყანაში მედიცინის მიმართულების პროტოკოლებიდან გამომდინარე ხდება ორთოპედის კონსულტაცია გარკვეული თანმიმდევრობით. სწორი რჩევა-დარიგების მისაღებად საქართველოში პირველადი გეგმიური ორთოპედიული ვიზიტი სჯობს განხორციელდეს არანაკლებ 3 თვის ასაკში.