Baby Bag

საჭიროებს თუ არა ბავშვი მკურნალობას, თუ ძილში აქტიურია, იღვიძებს, მოძრაობს...

საჭიროებს თუ არა ბავშვი მკურნალობას, თუ ძილში აქტიურია, იღვიძებს, მოძრაობს...

იზრდებიან თუ არა ბავშვები ძილის დროს და როდისაა ჩაძინებისათვის საუკეთესო პერიოდი? - აღნიშნულ კითხვას პ​ედიატრი თამარ ობგაიძე პასუხობს. 

გთავაზობთ პედიატრის პასუხს სიტყვა-სიტყვით:

„ძილი დღის მანძილზე დახარჯული ენერგიის აღდგენისა და დასვენების საუკეთესო საშუალებაა. 

ბავშვთა ასაკში ის კიდევ უფრო მნიშვნელოვანია, რადგან ძილის დროს ბავშვის ცენტრალური ნერვული სისტემის განვითარება ხდება.
ჩაძინების პირველ საათებში ჰიპოფიზის მიერ აქტიურად გამომუშავდება ზრდის ჰორმონი- სომატოტროპინი, რაც პატარას ზრდას უზრუნველყოფს. ამდენად, ღამის ძილი ადრეულ ასაკში ძალიან მნიშვნელოვანია!

ძილ-ღვიძილს მხოლოდ ცენტრალური ნერვული სისტემა როდი განაგებს. მასზე ბევრი აქტიური ნივთიერება და ძილის მთავარი შემოქმედი- ჰორმონი მელატონინი მოქმედებს. 

მელატონინი დაბინდების შემდეგ ენდოკრინული ჯირკვლიდან -ეპიფიზიდან გამომუშავდება და მისი გამოყოფის პიკი საღამოს 9-12 საათზე მოდის. ამიტომაც ეს ჩაძინებისათვის საუკეთესო დროა.

მელატონინი ხელს უწყობს არამარტო ჩაძინებას, არამედ ძილის უწყვეტობას და ძილის ფაზების სწორ მონაცვლეობას.

ძილი 2 ფაზისაგან შედგება. ეს ფაზები ღამის მანძილზე რამდენჯერმე მონაცვლეობენ. 

სწრაფი ძილის ფაზაში ბავშვი მოძრაობს, შენიშნავთ თვალის კაკლების აქტიურ მოძრაობას. ამ დეოს ტვინის ზოგიერთი უბანი აქტიურად მუშაობს.

ნელი ძილის ფაზაში მოძრაობები წყდება და ტვინის აქტივობა ითრგუნება. ორგანიზმი სრულყოფილად ისვენებს.

გახსოვდეთ, ადრეულ ასაკში ძილის ფაზები დიფერენცირებული არ არის, სწრაფი ძილის ფაზა მთელი ძილის 50%_ია, მაშინ, როცა მოზრდილებში მთელი ძილის 25%_ს მოიცავს. 

ამიტომ ადრეული ასაკის ბავშვი ძილში აქტიურია, იღვიძებს, მოძრაობს და ეს ფიზიოლოგიური მდგომარეობაა, შესაბამისად, მკურნალობას არ საჭიროებს!“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მშობლების მიდგომებიდან გამომდინარე ხდება ბავშვის გაზარმაცება და ვღებულობთ ზრდასრულ ბავშვს,“ - ფსიქოლოგი ლელი ყიფიანი

„მშობლების მიდგომებიდან გამომდინარე ხდება ბავშვის გაზარმაცება და ვღებულობთ ზრდასრულ ბავშვს,“ - ფსიქოლოგი ლელი ყიფიანი

ფსიქოლოგმა ლელი ყიფიანმა დამოუკიდებელი ადამიანის ჩამოსაყალიბებლად ოჯახის ფაქტორის მნიშვნელობის შესახებ ისაუბრა:

„პიროვნების ჩამოყალიბებაში ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ფაქტორი არის ოჯახი. ადამიანის დამოუკიდებლად ჩამოყალიბებაში დიდ როლს ასრულებენ მშობლები, როგორ ურთიერთობენ მშობლები ბავშვთან ადრეული ასაკიდან. დამოუკიდებლად პიროვნების ჩამოყალიბება სწორედ ადრეული ასაკის დროს იწყება პატარ-პატარა აქტივობებით.“

ლელი ყიფიანის თქმით, ჰიპერმზრუნველობა დამოუკიდებელი ადამიანის ჩამოყალიბებას ხელს უშლის:

​აქ მივდივართ ისევ ჰიპერმზრუნველობამდე. მშობლების მიდგომებიდან გამომდინარე ხდება ბავშვის გაზარმაცება და ვღებულობთ ზრდასრულ ბავშვს. როდესაც მუდმივად დედა ან მამა ზრუნავს, რომ შვილის მაგივრად აკეთოს ყველაფერი, მაგალითად, როდესაც სასკოლო ასაკამდე ბავშვს აჭმევენ მშობლები, ეს ის უნარებია, რაც ბავშვმა თავად უნდა გააკეთოს. ზოგიერთი მშობელი ფიქრობს, რომ ბავშვისთვის სიყვარულის მიცემაა, როდესაც მას ყველაფერს გაუკეთებ. ეს უფრო დამაზიანებელი და დამანგრეველია ბავშვისთვის. სადღაც ზღვარი არსებობს. ბავშვს ყველაფერი არ უნდა უსრულდებოდეს. სიყვარული შეიძლება ემოციური ურთიერთობით გამოვხატოთ მასთან.“

„ზრდასრულ ასაკში უკვე ამის შეცვლა არის შეუძლებელი. ეს ხდება მანამდე, ბავშვობის ასაკში. როდესაც ბავშვი არის მოზარდი, მშობელს მუდმივ კონტროლში ჰყავს, შია, ჩაცმა უნდა, განუსაზღვრავენ, რა არის მისთვის საჭირო, რა უნდა გააკეთოს, რა უნდა მოეწონოს. შესაბამისად უკვე ვიღებთ უუნარო ზრდასრულს. მამაკაცების შემთხვევაში, რ​ოდესაც დედა განსაკუთრებით ზრუნავს მუდმივად, როდესაც ფინანსურად უზრუნველყოფენ მშობლები შვილს გარკვეულ ასაკამდე, მერე ეს მამაკაცებს ურთიერთობებში უქმნის პრობლემებს. როდესაც ხდება ქორწინება, ოჯახი იქმნება, იქ ელიან იმავე დამოკიდებულებას მეორე ნახევრისგან. თუ ასეთი მზრუნველი მეუღლე არ ხვდებათ, იქმნება პრობლემები. ისინი პირად ცხოვრებას ვერ აწყობენ. ჰიპერმზრუნველობას მივყავართ აქამდე,“ - აღნიშნულ საკითხზე ლელი ყიფიანმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „ფორტუნა“

წაიკითხეთ სრულად