Baby Bag

როგორ მოვუაროთ პირველ კბილებს

როგორ მოვუაროთ პირველ კბილებს

როგორ მოვუაროთ პირველ კბილებს - აღნიშნულ კითხვას ​პედიატრი თამარ ობგაიძე პასუხობს.

გთავაზობთ პედიატრის პასუხს სიტყვა-სიტყვით:

თუ თქვენ ფიქრობთ, რომ კბილების გამოხეხვა პატარას მაშინ უნდა დააწყებინოთ, როცა ის თავად შესძლებს ამას და კბილის პასტას არ ჩაყლაპავს, ცდებით.

კბილების მოვლა მაშინ იწყება, როცა პირველი კბილი ამოჰყოფს თავის დაკბილულ კიდეს და გაგახარებთ.პირველი კბილები სველი რბილი ნაჭრით გაწმინდეთ დილა-საღამოს.

ნუ გამოიყენებთ ამ მიზნით მარლის ნაჭერს, რადგან ღრძილზე შემთხვევით უხეში შეხებისას შეიძლება ღრძილების ნაზი ლორწოვანი გარსი დააზიანოთ.

მოსახერეხებელია სილიკონის რბილი ჯაგრისების გამოყენებაც, რომელიც საჩვენებელ თითზე უნდა წამოიცვათ და ფრთხილად გახეხოთ კბილები.

18-24 თვიდან შეგიძილიათ გამოიყენოთ სპეციალური საბავშვო პასტაც, რომლის გადაყლაპვა ბავშვისათვის საშიშროებას არ წარმოადგენს.

ბავშვის ჯაგრისი ცალკე უნდა შეინახოთ. თუ მას ოჯახის წევრების ჯაგრისებთან ერთად მოათავსებთ, დარწმუნებული უნდა იყოთ, რომ პატარას ჯაგრისს სხვა ჯაგრისები არ ეხება.

ჯაგრისი 3 თვეში ერთხელ შეცვალეთ.

გახსოვდეთ, კარიესი მხოლოდ ჰიგიენის დარღვევის გამო არ ვითარდება, კბილის მთლიანობს დარღვევაზე გავლენა ახდენს ასევე კვების ტიპი, კბილის სტრუქტურაზე მოქმედი ზოგიერთი ნივთიერების დეფიციტი, დაავადებები.

2 წლისათვის პატარას უკვე 20 კბილი უნდა ჰქონდეს. სწორედ ამ დროს შეგიძლიათ, ჩაეწეროთ პირველი პროფილაქტიკური შემოწმებისათვის ბავშვთა სტომატოლოგთან!“

შეიძლება დაინტერესდეთ

გავუშვათ თუ არა სკოლაში ბავშვი, თუ ის ავადაა?

გავუშვათ თუ არა სკოლაში ბავშვი, თუ ის ავადაა?
თუ შვილი თავს შეუძლოდ გრძნობს, მისი სკოლაში გაშვება მშობლის მიერ გადადგმული არასწორი ნაბიჯია. შეგიძლიათ ნებისმიერ დედას ჰკითხოთ, გაუშვებდა თუ არა შეუძლოდ მყოფ ბავშვს სასწავლო დაწესებულებაში. დარწმუნებული უნდა იყოთ, რომ მისი პასუხი ნეგატიური იქნება. საკლასო ოთახი ინფექციების და ვირუსების გავრცელებას მეტისმეტად უწყობს ხელს. ავადმყოფი ბავშვის სკოლაში გაშვებას მშობლები ყოველთვის ერიდებიან, რადგან მისი მდგომარეობის დამძიმება აშინებთ. როგორც წესი, ადამიანები მკაცრად აკრიტიკებენ ისეთ მშობლებს, რომლებიც შვილის ჯანმრთელობას არ უფრთხილდებიან და სურდოთი ან ცხელებით შეპყრობილ ბავშვს სკოლაში უპრობლემოდ უშვებენ. ნებისმიერი დედა გეტყვით, რომ ეს დაუფიქრებელი და წინდაუხედავი საქციელია, რომელიც მშობლის უპასუხისმგებლობაზე მეტყველებს.

გაციება საშუალოდ 7-დან 10 დღემდე გრძელდება, მაგრამ როდესაც ბავშვზე ვსაუბრობთ გადაჭრით ვერაფერს ვიტყვით. მოზრდილმა ადამიანმა ძალიან კარგად იცის როგორ მოიქცეს, როდესაც გაციებულია. ის რეგულარულად იბანს ხელებს, ერიდება უცხო პირებთან კონტაქტს, ხალხმრავალ ადგილებში ყოფნას და დაუდევრად ჩაცმას. ბავშვები ჯანმრთელობაზე ნაკლებად ფიქრობენ. დააკვირდით თქვენი შვილის ქცევებს, შესაძლოა, ბავშვი პირში ნადები ხელით ეხებოდეს ყველა ნივთს, რომელიც მის ირგვლივაა. სწორედ ამიტომ, უბრალო გაციება პატარებს ხშირად სერიოზულ პრობლემებს უქმნის და მათი ჯანმრთელობის მდგომარეობა ხანგრძლივად უარესდება.

მშობლებს ხშირად უჭირთ იმის გაგება, ბავშვი გაცივდა თუ სრულიად ჯანმრთელია. შესაძლოა, პატარა ახველებდეს, მაგრამ ამას უბრალო ჩვევის გამო აკეთებდეს და არა ყელის პრობლემების გამო. ხშირად ბავშვები, რომლებსაც სურდო აქვთ და ხშირად აცემინებენ, თავს ძალიან ენერგიულად გრძნობენ, სახლში დარბიან, ნივთებს აზიანებენ და მხიარულ განწყობაზე იმყოფებიან.

ერთ-ერთი მშობელი თავის გამოცდილებას გვიზიარებს და ამბობს, რომ მისი 8 წლის შვილი, რომელსაც გაციების სიმპტომები სახლში ხანგრძლივად ყოფნის შემდეგ მაინც აღენიშნებოდა, სკოლაში გაუშვა. ბუნებრივია, ვიდრე მსგავს გადაწყვეტილებას მიიღებდა, დედამ ბავშვი პედიატრს აჩვენა. ექიმის თქმით, ბავშვმა ვირუსი დაამარცხა და ძირითადი სირთულეები უკან დარჩა. სკოლაში დაბრუნებიდან მეორე დღესვე ბავშვს გაციების სიმპტომები გაუმძაფრდა. პედიატრმა მას მწვავე რესპირატორული ვირუსული ინფექციის დიაგნოზი დაუსვა, რაც სკოლაში ნაადრევი დაბრუნებით და სხვა დაავადებულ ბავშვებთან ფიზიკური კონტაქტით ახსნა. მშობელი აღნიშნავს, რომ მისი შვილის გამოჯანმრთელებას 3 კვირა დასჭირდა.

მშობლებს მეტი ყურადღების გამოჩენა მართებთ, როდესაც ავადმყოფი ბავშვის სკოლაში გაშვებას გადაწყვეტენ. თუმცა არც ისეთი მშობლების კრიტიკაა სწორი, რომლებიც მსგავს გადაწყვეტილებებს უშიშრად იღებენ, რადგან ხშირად გაციების მსუბუქი სიმპტომები ვირუსულ სეზონზე ბავშვებს თვეების მანძილზე აწუხებთ, თუმცა დაავადება სერიოზულ სახეს არ იღებს. მსგავს შემთხვევაში მშობელი იძულებულია ბავშვი სკოლაში გაუშვას. ხშირად ვირუსული ინფექცია უსიმპტომოდ მიმდინარეობს, რაც დამატებით პრობლემებს ქმნის. ბავშვი, რომელიც ენერგიულია და თავს შესანიშნავად გრძნობს, შესაძლოა, უკვე დაავადებულიც იყოს. ბუნებრივია, მისი სკოლაში გაშვება ვირუსულ ინფექციას უფრო გაართულებს, მაგრამ მშობლები მსგავს შემთხვევებში უძლურები არიან. თუ დაავადება საწყის ეტაპზე უსიმპტომოა, მსგავსი უსიამოვნებების თავიდან აცილება შეუძლებელია.

ავტორი: ია ნაროუშვილი 
წაიკითხეთ სრულად