Baby Bag

რატომ არ უნდა მივცეთ ექვს თვემდე ასაკის ბავშვს წყალი?

რატომ არ უნდა მივცეთ ექვს თვემდე ასაკის ბავშვს წყალი?

წყლის გარეშე ცხოვრება რთულად წარმოსადგენია, განსაკუთრებით ზაფხულის ცხელ დღეებში, თუმცა არის თუ არა წყალი საჭირო ჩვილი ბავშვებისთვის? როგორც აღმოჩნდა, ბავშვებისთვის წყლის მიცემა მშობლებმა მხოლოდ ექვსი თვის ასაკიდან უნდა დაიწყონ, წინააღმდეგ შემთხვევაში, ისინი შვილების ჯანმრთელობას საფრთხეს შეუქმნიან.

  • დედის რძე ბავშვს სითხის მარაგს სრულად შეუვსებს

დედის რძე ცხიმებს, ცილებს, შაქარს, მინერალებს და სხვა სასიცოცხლოდ აუცილებელ სასარგებლო ნივთიერებებს შეიცავს. დედის რძის 80 %-ს წყალი შეადგენს. დედის რძე ბავშვის წყურვილს სრულად აკმაყოფილებს, მაშინაც კი, როდესაც ძალიან ცხელა. ყოველთვის, როდესაც ბავშვი დედის რძეს მიირთმევს, ის წყალსაც იღებს.

ბავშვს წყალი ექვსი თვის ასაკიდან გაასინჯეთ

ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის რეკომენდაციით, ექვს თვემდე ასაკის ბავშვს წყლის მიღება არ ესაჭიროება. 6-12 თვის ასაკის ბავშვისთვის წყლის მიცემა სავსებით უსაფრთხოა. არ გაგიკვირდეთ, თუ პატარა წყლისადმი დიდ ინტერესს არ იჩენს, ის ხომ ჯერ კიდევ ფორმულით ან დედის რძით იკვებება.

რატომ არ უნდა მივცეთ ექვს თვემდე ასაკის ბავშვს წყალი?

ექვს თვემდე ასაკის ბავშვს წყალს თუ დაალევინებთ, მას მადა მნიშვნელოვნად დაუქვეითდება, რის გამოც დედის რძეს საჭირო რაოდენობით აღარ მიიღებს. წყლის დალევა ექვს თვემდე ასაკის ბავშვს მოწამვლის საფრთხის წინაშეც აყენებს, რაც ხშირად მძიმე გართულებებს იწვევს და ზოგჯერ ფატალური შედეგითაც სრულდება. თუ წყალი კარგად გასუფთავებული არ არის, ის ორგანიზმში ინფექციების შეჭრას გამოიწვევს. დედების ნაწილი წყლის დიდი დოზით მიცემის მიზნით ფორმულას ჭარბი წყლით აზავებს, რაც ასევე არასწორია. მსგავსი პრინციპით მომზადებული ფორმულა ბავშვს საჭირო ვიტამინებითა და მინერალებით ვერ მოამარაგებს.

ჩვილი ბავშვის კვებასთან დაკავშირებით დამატებითი კითხვები თუ გაწუხებთ და გაურკვევლობაში ხართ, დახმარებისთვის აუცილებლად მიმართეთ პედიატრს.

მომზადებულია ​adme.ru-ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

„დედის რძე არამარტო საუკეთესო საკვებია, არამედ ის ანტისხეულების მზა ნაკრებია, რაც თქვენს პ...
​რა უნდა ვიცოდეთ კორონავირუსული ინფექციის შესახებ ბავშვებში, - ამ თემაზე ​პედიატრი თამარ ობგაიძე წერს. გთავაზობთ მის ნათქვამს სიტყვა-სიტყვით:„COVID-19 სრულიად ახალი ვირუსია და მის შესახებ ბე...

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ემოციურ მხარეს რომ თავი დავანებოთ, ფიზიკურადაც ძალიან ცუდ შედეგს იძლევა ყვირილი" - მზიკო დალაქიშვილი

,,ემოციურ მხარეს რომ თავი დავანებოთ, ფიზიკურადაც ძალიან ცუდ შედეგს იძლევა ყვირილი" -  მზიკო დალაქიშვილი

ფსიქოთერაპევტმა, მზიკო დალაქიშვილმა გადაცემაში ,,იმედის დღე" ერთ-ერთ პრობლემურ საკითხზე ისაუბრა - რას განიცდის ბავშვი, როდესაც მას მშობელი უყვირის და როგორ უნდა მოიქცეს დედა თუ მამა, რომ ბავშვს აარიდოს ის ტრავმები, რაც ყვირილს, მძაფრს აგრესიას ახლავს.

,,ერთი წამით რომ გავიხსენოთ, როგორი შეგრძნებაა ყვირილი, თუნდაც არ იყოს ის შენკენ მიმართული - ეს ნამდვილად საშინელებაა. ემოციურ მხარეს რომ თავი დავანებოთ, ფიზიკურადაც კი ძალიან ცუდ შედეგს იძლევა ყვირილი. ეს აისახება არა მხოლოდ აწმყოზე, არამედ - მომავალზეც, ანუ ტოვებს კვალს და შესაძლოა, ძალიან ცუდ შედეგებამდე მიგვიყვანოს. ეს თემა უკავშირდება ტრავმას, ტრავმულ გამოცდილებას და შესაძლოა, ბავშვისთვის გადაიზარდოს მუდმივ დეპრესიაში, ანუ ბავშვი აღარ იყოს ადეკვატური სხვადასხვა მოვლენის მიმართ - ჩაიკეტოს, გამოავლინოს დაბალი თვითშეფასება, აღარ იყოს აქტიური, მეგობრებთან აღარ იყოს თამამი და მუდმივად ელოდებოდეს საფრთხეს.

როდესაც ბავშვს ვეუბნებით ერთხელ და მას არ ესმის, ყოველთვის დავსვათ შეკითხვა - იქნებ, ვერ ვეუბნები ისე, რომ მისთვის იყოს გასაგები? მაგალითი რომ მოვიყვანოთ, თუ ბავშვი უყურებს ტელევიზორს, მას არ აქვს უნარი, ერთდროულად ორი რამ აკეთოს - თან უყუროს და თან უსმინოს. მას უბრალოდ არ შეუძლია, ორად გახლიჩოს ყურადღება. რას ვაკეთებთ ამ დროს - მივდივართ მასთან ახლოს და ვამყარებთ ჯანსაღ კონტაქტს. ვუახლოვდებით, მივდივართ მის სამყაროსთან  და ვცდილობთ, რომ მოვნახოთ შესაბამისი მდგომარეობა. ჯერ უნდა აღგვიქვას, რომ იქ ვართ და შემდგომ დავიწყოთ საუბარი. უნდა მივხვდეთ, რომ ბავშვი კონტაქტზეა გამოსული. რაც მთავარია, დარწმუნებული ვარ, ბევრი ბავშვი იმიტომ უყურებს ტელევიზორს დიდხანს, რომ მას არ აქვს კონტაქტი უფროსებთან, მშობლებთან.

ბავშვებს სიჯიუტე ახასიათებთ. ესეც ბუნებრივი მოვლენაა, მაგრამ - არა ყვირილს. თქვენ შეგიძლიათ, თქვენი მძიმე ტონი შეცვალოთ ასე -

ძალიან არ მინდა, მაგრამ მგონი ვბრაზდები. ძალიან დიდი სხვაობა არ უნდა იყოს მშვიდ ტონსა და შეყვირებას შორის. უნდა დაფიქსირდეს, რომ მშობელთან მიდის ემოცია და ნელ-ნელა მდგომარეობა მძაფრდება, ყვირილის გარეშე", - ამბობს მზიკო დალაქიშვილი.


წყარო: ,​,იმედის დღე"

წაიკითხეთ სრულად