Baby Bag

რატომ არ უნდა მივცეთ ექვს თვემდე ასაკის ბავშვს წყალი?

რატომ არ უნდა მივცეთ ექვს თვემდე ასაკის ბავშვს წყალი?

წყლის გარეშე ცხოვრება რთულად წარმოსადგენია, განსაკუთრებით ზაფხულის ცხელ დღეებში, თუმცა არის თუ არა წყალი საჭირო ჩვილი ბავშვებისთვის? როგორც აღმოჩნდა, ბავშვებისთვის წყლის მიცემა მშობლებმა მხოლოდ ექვსი თვის ასაკიდან უნდა დაიწყონ, წინააღმდეგ შემთხვევაში, ისინი შვილების ჯანმრთელობას საფრთხეს შეუქმნიან.

  • დედის რძე ბავშვს სითხის მარაგს სრულად შეუვსებს

დედის რძე ცხიმებს, ცილებს, შაქარს, მინერალებს და სხვა სასიცოცხლოდ აუცილებელ სასარგებლო ნივთიერებებს შეიცავს. დედის რძის 80 %-ს წყალი შეადგენს. დედის რძე ბავშვის წყურვილს სრულად აკმაყოფილებს, მაშინაც კი, როდესაც ძალიან ცხელა. ყოველთვის, როდესაც ბავშვი დედის რძეს მიირთმევს, ის წყალსაც იღებს.

ბავშვს წყალი ექვსი თვის ასაკიდან გაასინჯეთ

ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის რეკომენდაციით, ექვს თვემდე ასაკის ბავშვს წყლის მიღება არ ესაჭიროება. 6-12 თვის ასაკის ბავშვისთვის წყლის მიცემა სავსებით უსაფრთხოა. არ გაგიკვირდეთ, თუ პატარა წყლისადმი დიდ ინტერესს არ იჩენს, ის ხომ ჯერ კიდევ ფორმულით ან დედის რძით იკვებება.

რატომ არ უნდა მივცეთ ექვს თვემდე ასაკის ბავშვს წყალი?

ექვს თვემდე ასაკის ბავშვს წყალს თუ დაალევინებთ, მას მადა მნიშვნელოვნად დაუქვეითდება, რის გამოც დედის რძეს საჭირო რაოდენობით აღარ მიიღებს. წყლის დალევა ექვს თვემდე ასაკის ბავშვს მოწამვლის საფრთხის წინაშეც აყენებს, რაც ხშირად მძიმე გართულებებს იწვევს და ზოგჯერ ფატალური შედეგითაც სრულდება. თუ წყალი კარგად გასუფთავებული არ არის, ის ორგანიზმში ინფექციების შეჭრას გამოიწვევს. დედების ნაწილი წყლის დიდი დოზით მიცემის მიზნით ფორმულას ჭარბი წყლით აზავებს, რაც ასევე არასწორია. მსგავსი პრინციპით მომზადებული ფორმულა ბავშვს საჭირო ვიტამინებითა და მინერალებით ვერ მოამარაგებს.

ჩვილი ბავშვის კვებასთან დაკავშირებით დამატებითი კითხვები თუ გაწუხებთ და გაურკვევლობაში ხართ, დახმარებისთვის აუცილებლად მიმართეთ პედიატრს.

მომზადებულია ​adme.ru-ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

„დედის რძე არამარტო საუკეთესო საკვებია, არამედ ის ანტისხეულების მზა ნაკრებია, რაც თქვენს პ...
​რა უნდა ვიცოდეთ კორონავირუსული ინფექციის შესახებ ბავშვებში, - ამ თემაზე ​პედიატრი თამარ ობგაიძე წერს. გთავაზობთ მის ნათქვამს სიტყვა-სიტყვით:„COVID-19 სრულიად ახალი ვირუსია და მის შესახებ ბე...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„უპირობო სიყვარული უსასრულოდ არ არის საჭირო, ის უნდა დავლექოთ ადრეულ ბავშვობაში,“- ფსიქოლოგი ლელა ტყეშელაშვილი

„უპირობო სიყვარული უსასრულოდ არ არის საჭირო, ის უნდა დავლექოთ ადრეულ ბავშვობაში,“- ფსიქოლოგი ლელა ტყეშელაშვილი

ფსიქოლოგმა ლელა ტყეშელაშვილმა ქართველი დედის ჰიპერმზრუნველობის გამომწვევ მიზეზებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ დედების მსგავსი დამოკიდებულება ქართველი მამების პასიურობითაც არის გამოწვეული:

„ჰიპერმზრუნველობით ცნობილები არიან ებრაელი დედებიც, ქართველებზე უფრო მეტად. არ ვიცი აქ რატომ ჩამოყალიბდა ასე. უპირობო სიყვარული უსასრულოდ არ არის საჭირო. არსებობს უპირობო და განპირობებული სიყვარული. უპირობო სიყვარულს უწოდებენ დედობრივ სიყვარულს. მე მიყვარს იმიტომ, რომ ჩემი შვილია. რაც ჩემი შვილისთვის საჭიროა, ყველაფერზე ვარ წამსვლელი. მამის სიყვარული არის აბსოლუტური. ის გეუბნება, რომ შენ მიიღებ რაღაცას იმ შემთხვევაში, თუ რაღაცას გააკეთებ. ასეთი ტიპის სიყვარული 11-12 წლის ასაკიდან ბავშვისთვის აუცილებელია, რომ მასში პასუხისმგებლობის გრძნობა ჩამოყალიბდეს. პასუხისმგებლობის შეთავაზება მშობლის მხრიდან, იმისთვის, რომ ადამიანი გახდეს ზრდასრული, არის აუცილებელი.

„დედა გენაცვალოს,“- ეს დარჩება ყოველთვის დედას, მაგრამ ან დედა უნდა გადაეწყოს ახალ ნიადაგზე, ან ვიღაც უნდა არსებობდეს, რომელიც ბავშვს პასუხს მოსთხოვს თავის საქციელზე, რომ ის პასუხისმგებელი გახდეს ქცევაზე. რატომ მოხდა საქართველოში ასე, რომ დედა ჰიპერმზრუნველია? მამებმა გადაწყვიტეს, რომ შვილი უნდა გაზარდოს მარტო დედამ. „შენი ბრალი იქნება, თუ შვილი კარგი არ გამოვიდა, მეტი რა საქმე გაქვს? სხვა რა გევალება?! შენ შვილი უნდა გაზარდო!“ - აქ ეს დამოკიდებულება იყო. ამის ბრალია, რომ დედებმა ზედმეტი აიღეს თავიანთ თავზე. დედა ნებისმიერ ასაკში მზად არის, რომ შვილისთვის ყველაფერი გააკეთოს.

მე მოხარული ვარ, რომ ახალ თაობაში მამები გააქტიურდნენ. მამა უნდა ჩაერთოს ბავშვის განათლებაში თავისი მამობრივი სიყვარულით. მამობრივი სიყვარული გახლავთ განპირობებული, პასუხისმგებლობაზე დამყარებული. დედობრივი სიყვარული გახლავთ უპირობო. უპირობო სიყვარული უნდა დავლექოთ ადრეულ ბავშვობაში, მაგრამ თანდათანობით როგორც ზრდასრულს, პასუხი უნდა მოვთხოვოთ ქცევაზე. ნელ-ნელა ეს ცოდნა შემოდის ჩვენთან,“- აღნიშნა ლელა ტყეშელაშვილმა.

წყარო:​ „ათონის დარბაზი“

წაიკითხეთ სრულად