საზოგადოების დიდი ინტერესის ობიექტს დღეს განათლების სისტემაში მიმდინარე ცვლილებები წარმოადგენს. მაშინ, როდესაც პანდემიის გამო მსოფლიო კრიზისს ებრძვის, სკოლებში პრაქტიკოს და მაძიებელ პედაგოგებს შრომითი ხელშეკრულებები შეუჩერდათ. ამის მიზეზი იყო ის, რომ აღნიშნულმა მასწავლებლებმა საგნობრივი კომპეტენცია ვერ დაადასტურეს.
უკვე გამოჩნდა ათობით ვაკანსია მათ ადგილზე. პედაგოგებს კი სკოლაში დარჩენა მხოლოდ გამოცდის ჩაბარების გზით შეუძლიათ.
„პედაგოგთა სასერტიფიკაციო გამოცდა საკმაოდ რთულია. გამოცდისთვის მზადება აპლიკანტმა დიდი ხნით ადრე უნდა დაიწყოს, სულ მცირე 6 თვით ადრე,“ - აცხადებს ექსპერტი სოფო ბიბილაშვილი.
საქართველოში ახალ სტანდარტზე მორგებული სწავლება ინერგება. კვლევებმა აჩვენა, რომ ასეთი სწვლება გარანტირებულად ჩაგაბარებინებთ გამოცდას.
ჩვენ თქვენთვის მოვიძიეთ საუკეთესო სწავლება, რომელიც გამოცდას ზუსტად ერგება.
მენტორი სოფო ბიბილაშვილი
დაწყებითი კომბინირებული კურსი (I-IV)
მათემატიკა (I-VI)
ქართული (I-VI)
ბუნებისმეტყველება (I-VI)
მეცადინეობა წარიმართება განახლებული მასალებით და სტანდარტის შესაბამისად
ყველა მეცადინეობა ჩაიწერება და ნებისმიერ დროს შეძლებთ გადახედვას, დაპაუზებასა და თავიდან ყურებას
მოგეწოდებათ ყველა საჭირო თეორიული მასალა და სავარჯიშოები
განსაკუთრებული აქცენტი გაკეთდება ანალიტიკურ წერაზე, ტრენერი ყველას ანალიტიკურს გაარჩევს დეტალურად!
სასწავლო ტრენინგის შესახებ დეტალური ინფორმაცია მითითებულია სარეგისტრაციო ბმულზე!
რეგისტრაცია სრულდება 30 დეკემბერს!
შეკითხვების შემთხვევაში დაუკავშირდით შემდეგ ნომრებზე: 592477277 ან 591504325
ლიტერატურის სწავლება სკოლაში უნდა გულისხმობდეს კარგი მკითხველის აღზრდას და არა პატარა ლიტერატურისმცოდნის უიღბლო და უშედეგო „გამოყვანას“
„ლიტერატურის სწავლება სკოლაში უნდა გულისხმობდეს კარგი მკითხველის აღზრდას და არა პატარა ლიტერატურისმცოდნის უიღბლო და უშედეგო „გამოყვანას“, - ამის შესახებ სოციალურ ქსელში ფილოლოგი გია მურღულია წერს. გთავაზობთ მის ნათქვამს სიტყვა-სიტყვით:
„ერთხელაც დავწერ - იქნებ ვინმემ გაიგონოს:
ლიტერატურის სწავლება სკოლაში უნდა გულისხმობდეს კარგი მკითხველის აღზრდას და არა პატარა ლიტერატურისმცოდნის უიღბლო და უშედეგო „გამოყვანას“.
რატომ უნდა ვისახავდეთ მიზნად ზოგადსაგანმანათლებლო სივრცეში საუნივერსიტეტო განათლების ელემენტების ჩამოტანას - ვის სჭირდება ასეთი სიურელისტური ამოცანების გადაწყვეტა, მითუმეტეს, რომ ვერასდროს წყდება?
ბავშვი სკოლაში ლიტერატურის გაკვეთილებზე უნდა მიდიოდეს ინტელექტუალური და ესთეტიკური სიამოვნების აღსაქმელად და მისაღებად და არა დაუსრულებელი განმარტებებისა და სქემების დასაზუთხად - მხატვრულ ტექსტებს არ სჭირდებათ არც პროკრუსტეს სარეცელი და არც „საბოლოო ჭეშმარიტებანი“.
ლიტერატურის გაკვეთილი ფიქრისა და განცდის თავისუფლების გაკვეთილია - როგორც მოსწავლის, ისე მასწავლებლისთვისაც და არა სტანდარტიზებული იდეების უაპელაციო კულტივირება და ჩანერგვა პედაგოგისა თუ ბავშვის ცნობიერებაში, რისი ძალდატანებითი თავსმოხვევის (ერთადერთობის ნიშნით!) დაუსრულებელ მცდელობასაც ახლა ვხედავთ საქართველოს სკოლებში.
სახელმძღვანელოებში არ უნდა იყოს ამოსახევი ფურცლები, როგორც კარგად არის მინიშნებული შესანიშნავ ფილმში „მკვდარი პოეტების საზოგადოება“. სასწავლო წიგნების შეფასების დღეს დამკვიდრებული „სისტემის“ პირობებში კი შესაძლოა ისეთი „სახელმძღვანელოები“ შეიქმნას, რომლებშიც ბევრი ფურცელი ამოსახევი იქნება.
ბრმა უნდა იყო, რომ ვერ ხედავდე, რა სავალალო შედეგთან მიგვიყვანა ქართულ სკოლაში ჰუმანიტარული განათლების სფეროში არამართებული „პრინციპების“ დამკვიდრების დაუსრულებელმა და უდღეურმა „ექსპერიმენტებმა“, რომლებსაც ამ საქმისთვის სრულიად შეუფერებელი და კატეგორიულად უინტერესო ადამიანები ატარებენ - ისინი საკუთარი ცნობიერების კლიშეებს ავრცელებენ მხოლოდ.
კარგად დაიმახსოვრეთ, რომ ეგ თქვენი ე.წ. „მატრიცები“, რომლებითაც ყველას თავი მოაბეზრეთ, ბავშვის მიერ ლიტერატურის აღქმის სიკვდილია - სასკოლო ეტაპზე ის სიამოვნებასა და სიხარულს ეძებს და არა ყალბ „მეცნიერებას“. არც მასწავლებლებს სჭირდებათ ლიტერატურის სწავლების ერთადერთი „სწორი პრინციპის“ ყოველდღიური დამხობა თავზე - სწავლებაც შემოქმედების თავისუფლებაა და ამიტომ.
დავაცადოთ ბავშვებს, რომ შეიყვარონ და არა შეიძულონ კარგი ლიტერატურა - ის ამას იმსახურებს,“ - წერს გია მურღულია.
