აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ჰუმანური პედაგოგიკის ქრისტიანული საფუძვლების შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, კლასიკური პედაგოგიკა მთლიანად ქრისტიანობას ეფუძნება:
„ჰუმანური პედაგოგიკა ქრისტიანობიდან გამოდის. კლასიკური პედაგოგიკა მთლიანად ქრისტიანობას ეყრდნობა. ქრისტიანობაში არის თავისი მცნებები და დებულებები: „გიყვარდეს მოყვასი შენი.“ თუ მასწავლებელს უყვარს მოყვასი თვისი, ყველა ბავშვი მოყვასია. ის ცელქიც, ის მოუსვენარიც, ის, დავალება რომ არ შეასრულა, გაკვეთილი რომ ჩაუშალა, ყველა მოყვასია."
„თუ მასწავლებელს რწმენა არ აქვს, ღვთის რწმენა, ან რაღაც კეთილის რწმენა (მაგრამ ღვთისა ყველაზე მთავარია), თუ რწმენა არ აქვს და იქიდან არ გამოაქვს მეთოდები და პრინციპები, მას ყოველთვის შეეშლება ბავშვთან ურთიერთობაში და გადავა ძალაობაზე. ახლაც ხდება ასეთები,“ - აღნიშნულ საკითხზე შალვა ამონაშვილმა საპატრიარქოს ტელევიზიის ეთერში ისაუბრა.
Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)
„სიყვარულის ენა არის ისეთი სითბო, რომელიც აგრესიას აჩერებს, რომელიც მთებს გადადგამს,“ - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა
ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ სიყვარულის ენის შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ სიყვარულის სხვადასხვა ტიპი არსებობს:
„სიყვარული მართლაც არის ურთულესი თემა. რაც ადამიანი არსებობს, არსებობს სიყვარული. არის სიყვარულის ტიპები, რომელიც შეიძლება ფსიქიკურ აშლილობას მიუახლოვდეს და ადამიანს მკურნალობაც დასჭირდეს. როდესაც ადამიანის ღირებულებათა სისტემაში ყველაზე მაღლა დგას ადამიანი, ის მას აუცილებლად მოიყოლებს. არ აქვს მნიშვნელობა შვილი იქნება, თუ დედა, ეს არის ღმერთის ადგილი. ეს არის ღმერთის ადგილი და მისი ადგილის დაკავება ადამიანით შეიძლება ძალიან ცუდად დამთავრდეს.“
მარინა კაჭარავას თქმით, სიყვარულის დროს ბევრი ნივთიერება გამოიყოფა:
„სიყვარულის დროს ბევრი ნივთიერება გამოიყოფა, სტრესის ჰორმონი, სიყვარულის მოლეკულა, რომელიც მუცელში პეპლებს იწვევს. სხვათა შორის, ამ ნივთიერების მიღება შოკოლადით და მარწყვით ხდება.“
„სიყვარულის ენა გენეტიკურია და ეს ბევრ რამეს გულისხმობს: მოსმენას, თვალის კონტაქტს, ემპათიას. ეს არის ისეთი სითბო, როგორც სიტყვაში, ასევე გამოხედვაში, რომელიც აგრესიას აჩერებს, რომელიც მთებს გადადგამს, ეს არის შეხება. ქრისტიანულ სიყვარულში არის მოთმინება, დათმობა. ის არ ბოროტობს, არ შურს, ენდობა. როგორც პავლე მოციქული ამბობს, ადამიანური დრამის ბოლო სცენაზე რჩება რწმენა, იმედი და სიყვარული,“ - აღნიშნულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „ერთსულოვნების დილა“ ისაუბრა.
