Baby Bag

„ჩემი მასწავლებელი არასდროს არ გვასწავლიდა იმიტომ, რომ ლექსი ზეპირად გვეთქვა,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები პედაგოგებსა და მშობლებს

„ჩემი მასწავლებელი  არასდროს არ გვასწავლიდა იმიტომ, რომ ლექსი ზეპირად გვეთქვა,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები პედაგოგებსა და მშობლებს

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ჰუმანური პედაგოგიკის მნიშვნელობის შესახებ ისაუბრა:

„კავკასიის მთები არ მოგწონთ? ამ ორ მთას შორის რომ პატარა მთაა, ის გოგებაშვილია. გოგებაშვილის მწვერვალი დავარქვი. როგორ ცოცხლდებიან მთები?! გახედავ და ჩემი მთებია. ჩემი პროფესიაა ბავშვების სიყვარული, ანუ პედაგოგიკა. მიყვარს ბავშვების აღზრდის შესახებ ფიქრი. მთელი ჩემი ცხოვრება ამას ვემსახურები. ეს ყველაფერი აქ დაიწყო, თბილისში. 60-70-80-იან წლებში ვქმნიდით ამ პედაგოგიკას პირველ ექსპერიმენტულ სკოლაში და საქართველოს ბევრ სკოლაში.

არ გამოდგება ყვირილი, დასჯა, აკრძალვები. ეს ბავშვები არიან ახალი თაობის ბავშვები. მათ სინათლის ბავშვები ჰქვიათ, ვარსკვლავის ბავშვები ჰქვიათ. ბავშვი, როდესაც გამგები გვერდით არ ჰყავს, ეძებს გამოსავალს. ხანდახან უნდა, რომ დაგვსაჯოს, გადაყლაპავს რაღაც აბებს, ასე ხდება სუიციდები. ჩვენ ვართ ბიძგის მიმცემები ამ ამბავში. შეუყვარდა მეექვსე კლასელს მეცხრე კლასელი, არ შედგა ეს, წავიდა გოგონა და მოიკლა თავი. ვიღაცას რომ ეთქვა ლიტერატურის მასწავლებელს, რომ სიყვარული ასეთია, გაუძელით, ბავშვებო. თქვენც შეგიყვარდებათ, განა მარტო იმან და იმან შეიყვარეს ერთმანეთი რომანში?!

საქართველოში მასწავლებელს არ აქეზებენ, რომ შემოქმედი იყოს. წავიკითხავთ რაღაც რომანს, მშვენიერი ქართველი მწერლები გვყვანან და უნდა გადმოვცეთ შინაარსი. ვის უნდა ეს შინაარსები?! გადმოსცა მოსწავლემ შინაარსი. მერე რა?! როდესაც ამაზე ვალაპარაკობ, სულ ჩემი მასწავლებელი მახსენდება, ვენაცვალე იმის სულს, ვარვარა ვარდიაშვილი. არასდროს არ გვასწავლიდა იმიტომ, რომ ლექსი ზეპირად გვეთქვა. ახლაც არიან ასეთი მასწავლებლები, რა თქმა უნდა,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბევრ სამეგობროში საზღვარი არის დარღვეული... ზღვარი ყოველთვის უნდა დაიცვა,“ - ფსიქოლოგი მზიკო დალაქიშვილი

„ბევრ სამეგობროში საზღვარი არის დარღვეული... ზღვარი ყოველთვის უნდა დაიცვა,“ - ფსიქოლოგი მზიკო დალაქიშვილი

ფსიქოლოგმა მზიკო დალაქიშვილმა მეგობრულ ურთიერთობებში საზღვრის დაცვის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„თერაპიაში ზუსტად ეს ხდება: საზღვარს ვიცავთ. თუ მეგობრებს ეს მოწესრიგებული აქვთ, ურთიერთობა არის თერაპიული. ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი, რაც მე თერაპიის პროცესში უნდა გავაკეთო, არის ის, რომ დავიცვა საზღვარი. არ მომიწიოს, რომ ცოტათი ფეხი დავაბიჯო. ზღვარი ყოველთვის უნდა დაიცვა. ის არის პიროვნება და შენც ხარ პიროვნება. ამ საზღვრის პატივისცემა არის აუცილებელი.

დამეთანხმებით, რომ ბევრ სამეგობროში ეს ყველაფერი დარღვეული. „მე ასე გირჩევ, შენზე კარგად მე გიცნობ.“ არიან სუსტი ადამიანები, რომლებიც ამბობენ: „შენ თუ მიცნობ, მაშინ ასე მოვიქცევი.“ თვითონ სად არის, აღარ იცის. ხომ არის, რომ ადამიანს აქვს სიღრმე, სადაც თვითონაც ეშინია მისვლა, ის კი არა, რომ მეგობარს უთხრას. ეს ის სივრცეა, სადაც შენს სიღრმეში ბოლომდე ჩასვლა, ჩაყვინთვა ხორციელდება ნეიტრალურ, ნდობით აღსავსე ადამიანთან ერთად. ესეც არის თერაპია.

ვერ ვიტყვი, რომ თერაპიაზე მეგობარზე განაწყენებული ადამიანი მოსულა, თუმცა მოსულან ადამიანები, დაბნეული და დაკარგულები. თავისი ხმა აღარ ესმის, იმდენად ხმამაღალია მეგობრებისა და ახლობლების საუბარი მათთან. ჩვენ გაგვიკეთებია, რომ დავხმარებივართ, მოისმინოს მისი ხმა და გაიგოს, ვინ არის თვითონ.ყველა ადამიანი არ არის ძლიერი. კარგ მეგობრებზე ამბობენ: კარგ რჩევას მაძლევს. ჩვენ, ფსიქოლოგები ამისგანაც კი თავს ვიკავებთ. უბრალოდ ვდილობთ მივიყვანოთ იქამდე, რომ საბოლოოდ თვითონ ადამიანმა ურჩიოს თავის თავს ის, რაც გვინდა, რომ ურჩიოს. როდესაც ერთი ადამიანი მეორეს უსმენს, ეს არის ყველაზე კარგი ინსტრუმენტი, რომ ერთმა ადამიანმა კარგად აგრძნობინოს თავი მეორეს,“- მოცემულ საკითხზე მზიკო დალაქიშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „დილის შოუ“ ისაუბრა.

წყარო: ​დილის შოუ

წაიკითხეთ სრულად