Baby Bag

,,სკოლებში, მეათე-მეთორმეტე კლასების პროგრამაში პროფესიული განათლების შეტანის ამბიციურ პროექტს შემდეგი წლიდან ეტაპობრივად დავიწყებთ''

,,სკოლებში, მეათე-მეთორმეტე კლასების პროგრამაში პროფესიული განათლების შეტანის ამბიციურ პროექტს შემდეგი წლიდან ეტაპობრივად დავიწყებთ''

სკოლებში, მეათე-მეთორმეტე კლასების პროგრამაში პროფესიული განათლების შეტანის ამბიციურ პროექტს შემდეგი წლიდან ეტაპობრივად დავიწყებთ, – განაცხადა განათლებისა და მეცნიერების მინისტრმა, გიორგი ამილახვარმა საქართველოს ​პირველი არხის გადაცემაში „გადაწყვეტილება“ სტუმრობისას.

„ეს, ბუნებრივია, 2 100-ვე სკოლაში ერთდროულად ვერ მოხდება. თავიდან, შეირჩევა 40-50 საპილოტე სკოლა, სადაც მოხდება პროფესიების და საჭიროებების იდენტიფიცირება, რომელიც იმ სკოლის ადგილსამყოფელის არეალში არსებობს. მომზადდება ლაბორატორიები, ინფრასტრუქტურა, სხვადასხვა პროგრამა და მასწავლებლები. ამისთვის ალბათ, რამდენიმე წელი დაგვჭირდება და რას ვიზამთ ამით? – პირველი, ხელმისაწვდომობას უზრუნველვყოფთ, რადგან ქვეყანაში გვაქვს 2 100 სკოლა და შეუძლებელია, თუნდაც ამის ნახევარი კოლეჯი შევქმნათ. მეორე, სკოლის კურსდამთავრებულთა 70-75% უმაღლეს განათლებას ირჩევს და როდესაც ეს სისტემა სკოლაშივე დაინერგება, სკოლის დამთავრებისთანავე ახალგაზრდას მიეცემა, როგორც სკოლის ატესტატი, ასევე, თუ ისინი პროფესიული განათლების მიმართულებას აირჩევენ, მიეცემა დიპლომი, სერტიფიკატი, რომელიც ადასტურებს ერთ კონკრეტულ პროფესიაში მის მომზადებას. შესაბამისად, ახალგაზრდა სკოლის დამთავრებისთანავე იქნება მზად, რომ შევიდეს შრომის ბაზარზე ერთი მნიშვნელოვანი დათქმით – მას არასდროს არ ეკეტება კარი, რომ გააგრძელოს სწავლა პროფესიულ, თუ უმაღლეს სასწავლებელში“, – განაცხადა ამილახვარმა.

მისი თქმით, საშუალო საფეხურზე ინტეგრირებული პროგრამის დანერგვა მოხდება სასკოლო საგნების პარალელურად და რა თქმა უნდა, მოსწავლე ამით სასკოლო საგნებს არ მოწყდება.

ამასთან, განათლებისა და მეცნიერების მინისტრმა აღნიშნა, რომ რა თქმა უნდა, სკოლებში ვერ იქნება ის პროფესიული განათლება, რაც კოლეჯებში ხორციელდება, მაგრამ ეს იქნება პირველი მარცვალი, რომელიც საბაზო, თუ საშუალო საფეხურიდან დაიწყება.

როგორც გიორგი ამილახვარმა აღნიშნა, აღნიშნული პროგრამით მოხდება პროფესიული განათლების პოპულარიზაცია ადრეულ ასაკში და პრესტიჟის ამაღლება.

„რამდენიმე მიმართულებით ამ სვლებით, საბოლოო ჯამში, მივალთ იქამდე, რომ არ იქნება მყისიერი გადაწყვეტილება მიღებული სკოლის დამთავრებისთანავე, რომ ახალგაზრდამ პირდაპირ უმაღლესში უნდა გააგრძელოს სწავლა“, – განაცხადა გიორგი ამილახვარმა.

წყარო: ​​1TV.GE

შეიძლება დაინტერესდეთ

ისტორია სკოლის დირექტორზე, რომელიც მოსწავლისთვის ჭკუის სწავლების შესანიშნავი მაგალითია

ისტორია სკოლის დირექტორზე, რომელიც მოსწავლისთვის ჭკუის სწავლების შესანიშნავი მაგალითია
,,სკოლის დირექტორი!

(მოქმედება ხდება 90-იანი წლების ქუთაისში)

მე-9 კლასში ვიყავით. კვირა დღეს ბიჭებმა კლასელთან დავლიეთ. იქედან წამოსული, გავიარეთ პირველ სკოლასთან და დირექტორის კაბინეტის ფანჯრები ჩავამსხვრიეთ უდიდესი ქვებით. ერთი ქვა კაბინეტში შევარდა და დირექტორის მაგიდაზე დადებული მინაც ჩაამსხვრია. სკოლის დირექტორი ალეკო ბელთაძე იყო. შური ვიძიეთ უმკაცრეს დირექტორზე, რომელსაც სასწაული დისციპლინა ჰქონდა, ვერაფერს გამოაპარებდი. ავდექით და „გავამწარეთ“!

იმ ღამეს მშვიდად მეძინა. რაღაცნაირად პროტესტი სისრულეში მოვიყვანეთ და მეორე დღეს სასიამოვნო მოლოდინში ვიყავით, როცა სკოლის დირექტორი გაცოფებული იქნებოდა. თან დანაშაულის ყველა კვალი წაშლილი გვქონდა. კამერები მაშინ არ არსებობდა და ჩაბნელებული ქალაქიც ჩვენს სასარგებლოდ მუშაობდა.

მეორე დღეს ალეკო ბელთაძე დილის 9 საათზე ჩვენს კლასში შემოვიდა და ზუსტად ის სამი ბიჭი გამოგვიძახა, რომლებმაც წინა ღამით მინები ჩავამსხვრიეთ. ვერ წარმოიდგენთ რა ბაგა-ბუგი გაჰქონდა გულს, როცა პირველი სკოლის უზარმაზარ დერეფნებში მივაბიჯებდით და სამასწავლებლოს გავლით დირექტორის კაბინეტში აღმოვჩნდით. მინები უკვე ჩასმული იყო.

დირექტორი - აბა როგორ ხართ?

- კარგად ბატონო ალეკო (ყველანი ვითომ გაოცებული ვართ)

- ბიჭებო, ცოტა დიდები რომ იყოთ, სიამოვნებით დავლევდი თქვენთან ერთად

- რაშია საქმე ბატონო ალეკო? (კიდევ ვიოცებ და მხრებს ვიჩეჩ)

- არაფერი... ძმაკაცობა მინდა თქვენთან. იცით როგორი თამადა ვარ?

- ვიცით, ბატონო ალეკო, ისიც ვიცით გალაკტიონის 300 ლექსი იცით ზეპირად

- ჰოდა ყოველ დღე, დილაობით შემოხვალთ ჩემთან და ლექსებს წაგიკითხავთ...

და ასე დავდიოდით მის კაბინეტში ერთი კვირა...ყოველ დღე. და თან გალაკტიონს გვიკითხავდა ყოველ დღე ზეპირად. ბოლოს გვეტყოდა - „ბიჭებო რაიმე ხო არ გაქვთ ჩემთან სათქმელიო?“, ჩვენ ცივ უარზე ვიყავით. არა არაფერი-თქო....

ბოლოს, როგორც იქნა, გამოვუტყდით და ბოდიში მოვუხადეთ....

მერე მასთან დავძმაკაცდით და დირექტორზე ვინმეს ცუდი რომ ეთქვა, სასწაულს მოვწევდით.
დღესაც ასე ვარ. ჩემს დირექტორზე ცუდს ვერავის ვათქმევინებ!

პ.ს. ისე სამივე ბიჭი ვინც ინციდენტში ვმონაწილეობდით, ყველანი წარმატებული გამოვედით. არ დავიღუპეთ 90-იანელებში, გადავრჩით კარგი დირექტორის წყალობით.''

ავტორი: დათო ლიკლიკაძე

წაიკითხეთ სრულად