Baby Bag

,,სკოლებში, მეათე-მეთორმეტე კლასების პროგრამაში პროფესიული განათლების შეტანის ამბიციურ პროექტს შემდეგი წლიდან ეტაპობრივად დავიწყებთ''

,,სკოლებში, მეათე-მეთორმეტე კლასების პროგრამაში პროფესიული განათლების შეტანის ამბიციურ პროექტს შემდეგი წლიდან ეტაპობრივად დავიწყებთ''

სკოლებში, მეათე-მეთორმეტე კლასების პროგრამაში პროფესიული განათლების შეტანის ამბიციურ პროექტს შემდეგი წლიდან ეტაპობრივად დავიწყებთ, – განაცხადა განათლებისა და მეცნიერების მინისტრმა, გიორგი ამილახვარმა საქართველოს ​პირველი არხის გადაცემაში „გადაწყვეტილება“ სტუმრობისას.

„ეს, ბუნებრივია, 2 100-ვე სკოლაში ერთდროულად ვერ მოხდება. თავიდან, შეირჩევა 40-50 საპილოტე სკოლა, სადაც მოხდება პროფესიების და საჭიროებების იდენტიფიცირება, რომელიც იმ სკოლის ადგილსამყოფელის არეალში არსებობს. მომზადდება ლაბორატორიები, ინფრასტრუქტურა, სხვადასხვა პროგრამა და მასწავლებლები. ამისთვის ალბათ, რამდენიმე წელი დაგვჭირდება და რას ვიზამთ ამით? – პირველი, ხელმისაწვდომობას უზრუნველვყოფთ, რადგან ქვეყანაში გვაქვს 2 100 სკოლა და შეუძლებელია, თუნდაც ამის ნახევარი კოლეჯი შევქმნათ. მეორე, სკოლის კურსდამთავრებულთა 70-75% უმაღლეს განათლებას ირჩევს და როდესაც ეს სისტემა სკოლაშივე დაინერგება, სკოლის დამთავრებისთანავე ახალგაზრდას მიეცემა, როგორც სკოლის ატესტატი, ასევე, თუ ისინი პროფესიული განათლების მიმართულებას აირჩევენ, მიეცემა დიპლომი, სერტიფიკატი, რომელიც ადასტურებს ერთ კონკრეტულ პროფესიაში მის მომზადებას. შესაბამისად, ახალგაზრდა სკოლის დამთავრებისთანავე იქნება მზად, რომ შევიდეს შრომის ბაზარზე ერთი მნიშვნელოვანი დათქმით – მას არასდროს არ ეკეტება კარი, რომ გააგრძელოს სწავლა პროფესიულ, თუ უმაღლეს სასწავლებელში“, – განაცხადა ამილახვარმა.

მისი თქმით, საშუალო საფეხურზე ინტეგრირებული პროგრამის დანერგვა მოხდება სასკოლო საგნების პარალელურად და რა თქმა უნდა, მოსწავლე ამით სასკოლო საგნებს არ მოწყდება.

ამასთან, განათლებისა და მეცნიერების მინისტრმა აღნიშნა, რომ რა თქმა უნდა, სკოლებში ვერ იქნება ის პროფესიული განათლება, რაც კოლეჯებში ხორციელდება, მაგრამ ეს იქნება პირველი მარცვალი, რომელიც საბაზო, თუ საშუალო საფეხურიდან დაიწყება.

როგორც გიორგი ამილახვარმა აღნიშნა, აღნიშნული პროგრამით მოხდება პროფესიული განათლების პოპულარიზაცია ადრეულ ასაკში და პრესტიჟის ამაღლება.

„რამდენიმე მიმართულებით ამ სვლებით, საბოლოო ჯამში, მივალთ იქამდე, რომ არ იქნება მყისიერი გადაწყვეტილება მიღებული სკოლის დამთავრებისთანავე, რომ ახალგაზრდამ პირდაპირ უმაღლესში უნდა გააგრძელოს სწავლა“, – განაცხადა გიორგი ამილახვარმა.

წყარო: ​​1TV.GE

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,მე ვიცი, რა რთულია ახლა მოსწავლის მშობლობა. ზოგჯერ ჭკუიდან ვიშლებით...მასწავლებლები კი ვცდილობთ, სხვანაირი დავალებები დავავალოთ ბავშვებს...''

,,მე ვიცი, რა რთულია ახლა მოსწავლის მშობლობა. ზოგჯერ ჭკუიდან ვიშლებით...მასწავლებლები კი ვცდილობთ, სხვანაირი დავალებები დავავალოთ ბავშვებს...''

ყველასათვის ცნობილი პედაგოგი ვენენო მენაბდე სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, რომელსაც სიტყვა-სიტყვით გთავაზობთ:

,,მე ვიცი, რა რთულია ახლა მოსწავლის მშობლობა. ზოგჯერ ჭკუიდან ვიშლებით, რადგან არ გვაქვს დრო, დროულად ჩავრთოთ ბავშვი ონლაინ გაკვეთილზე.

არ გვაქვს დრო, ამ სივრცეში ადაპტაცია გავუმარტივოთ პატარებს.

არ გვაქვს დრო, დროულად ავტვირთოთ შესრულებული დავალება.

არ გვაქვს ზედმეტი კომპიუტერი, რადგან ჩვენ თვითონაც ონლაინ ვმუშაობთ.

მასწავლებლები კი ვცდილობთ, სხვანაირი დავალებები დავავალოთ ბავშვებს,

ვსხედვართ და ვფიქრობთ, როგორ გავახალისოთ სახლში მსხდომი ბავშვები.

ვიგონებთ შემოქმედებით დავალებებს და გვიხარია.

ეს დავალებები კი მშობლებზე გადადის.

იმ მშობლებზე, რომელთა უმეტესი ნაწილიც კომპიუტერთან ზის და ან ჩუუუ ჩუუუს გაიძახის ან თვალებს აბრიალებს - ,,გაჩუმდით, სამსახურის ქოლი მაქვს" გამომეტყველებით.

და ამ დროს არსებობენ მშობლები, რომლებიც, მიუხედავად ამ თავს დამტყდარი საგიჟეთისა, გამხნევებენ და გეუბნებიან, რომ მას და მის შვილს გაუმართლათ, რომ შენ ხარ მასწავლებელი, გებოდიშებიან, დროულად ვერ გამოგზავნილი დავალებების გამო, ვერ მოზელილი პლასტილინის გამო, რომელიც წინა კვირაში დაავალე მის შვილს, დროულად ვერ ატვირთული დავალების გამო, გაკვეთლზე დაგვიანებით ჩართვის გამო...
ზოგი კი გწერს, რომ მადლიერია, რათა საშუალება მიეცა შვილთან ერთად პლასტილინი დაემზადებინა, სიზმრების დამჭერი დაემზადებინა,
გუაშებში მოსვრილიყო და მასთან ერთდ ეძერწა მოთხრობის პერსონაჟი...

ხოდა, რატომ ვწერ ამდენს? 

ახლა ძალიან ცუდ ხასიათზე ვარ.

კომპიუტერი გამიფუჭდა,

ტელეფონში ვითხრი თვალებს და ბოლო ნახევარ საათში უკვე მეორე წერილი წავიკითხე თბილი, მადლობითა და ღიმილით დაწერილი.

და გგონიათ, ისევ მანაღვლებს ის ლეპტოპი?

სულაც არა.

იმხელა ძალას მაძლევს უკან დაბრუნებული სიკეთე,

მთელი ღამე შემიძლია ვიჯდე და ვიფიქრო, როგორ გავახალისო ჩემი სახლში მყოფი 6, 7 და 8 წლის მოსწავლეები, რომლებიც ყოველი ჩართვისას მეზუზუნებიან, რომ არ მოსწონთ "შორს" ყოფნა და სკოლა ენატრებათ.

მიყვარხართ, ბავშვებო.''

წაიკითხეთ სრულად