Baby Bag

რატომ არის აუცილებელი თეატრში სიარული ბავშვებისთვის?

რატომ არის აუცილებელი თეატრში სიარული ბავშვებისთვის?

რატომ არის აუცილებელი თეატრში სიარული ბავშვებისთვის? – ამ თემაზე გვესაუბრება სოციალური პედაგოგი და მოზარდთა განვითარების სპეციალისტი დიანა მაკალათია.

თეატრი მხოლოდ გართობის საშუალება არ არის, ის სულის საზრდოა, რომელიც მოზარდების სრულყოფილი და ჰარმონიული განვითარებისთვის აუცილებელია. ადამიანის პიროვნებად ჩამოყალიბება მცირე ასაკიდან იწყება. არსებობს რამდენიმე მიზეზი თუ რატომ უნდა ატაროთ მოზარდები თეატრში:

თეატრში სიარული, სპექტაკლებზე დასწრება პირველ რიგში უვითარებს ბავშვებს გარკვეულ მანერებს, აჩვევს საზოგადოების სხვადასხვა წესს, მაგალითად იმას, რომ სპექტაკლის მსვლელობის განმავლობაში არ შეიძლება ტელეფონის გამოყენება, საუბარი, სიარული, არაეთიკურად მოქცევა. ამ დროს ხდება დაკვირვება და ქცევათა დასწავლა გარემოებების მიხედვით. ამასთანავე მათ უმუშავდებათ ნებისყოფის, შინაარსზე ფოკუსირებისა და კონცენტრაციის უნარიც, თუმცა აუცილებელია სპექტაკლი ასაკობრივად ზუსტად იყოს მორგებული ბავშვზე.

თეატრი გვეხმარება დივერგენციული აზროვნების განვითარებაში. ეს გულისხმობს პრობლემის სხვადასხვაგვარი უჩვეულო გადაწყვეტის უნარს. დივერგენციული აზროვნება კონცენტრირდება ალტერანტიული პასუხების დიდი რაოდენობის წარმოქმნაზე, მათ შორის ორიგინალური, მოულოდნელი ან უჩვეულო იდეების ჩათვლით. ამრიგად, დივერგენიცული აზროვნება ასოცირდება შემოქმედებითობასთან. ამ ტიპის აზროვნებას კრეატიულსაც უწოდებენ, რადგან გამოირჩევა იდეების სიმდიდრითა და აზრის ორიგინალურობით.

ასე რომ, თეატრი წარმოსახვის განვითარებას ხელს უწყობს, ბავშვმა შესაძლოა სპექტაკლის შემდეგ გამოთქვას ინიციატივა საყვარელი გმირებისთვის კოსტუმების შექმნის, ან დახატოს ილუსტრაცია, გაუჩნდეს რომელიმე საკრავზე დაკვრის ან ცეკვის ინტერესი, ასევე შეიძლება მსახიობობაც მოუნდეს და მინი სპექტაკლები ჩაატაროს სახლში. მნიშვნელობა ენიჭება აქ ზუსტად იმას, რომ ბავშვს ინტერესები უჩნდება, რაც მომავალში პოზიტიურად იმოქმედებს მის ცხოვრებაზე.

გთავაზობთ აქტივობას, რომელიც ჩემმა მოსწავლეებმა ცენტრში განახორციელეს, თუ მშობელი ბრძანდებით ან მასწავლებელი, შეგიძლიათ თქვენც დაამზადებინოთ მუყაოს ყუთისგან თეატრის მინი მაკეტი და სხვადასხვა მიზნით გამოიყენოთ, დადგათ საბავშვო სპექტაკლები ქართულ თუ უცხოურ ენაზე, გაიუმჯობესოთ როგორც ენობრივი უნარები, ასევე შემოქმედებითი.

თეატრში ვიზიტი მშობლებისთვის ასევე შესანიშნავი საშუალებაა ახლო კონტაქტი დაამყარონ შვილებთან, გააღრმავონ კომუნიკაცია, თუ გადატვირთული სამსახურის გამო ვერ ახერხებთ სათანადო დრო დაუთმოთ შვილებს, თეატრი მოგცემთ ერთად სასიამოვნოდ დროის გატარების საშუალებას, რომელიც გაჯერებულოი იქნება დიალოგებით, დისკუსიით, სპექტაკლის მიმოხილვით და ა.შ

თეატრი ასევე სოციალური უნარების გაუმჯობესებისთვისაც საუკეთესო გზას წარმოადგენს. ბავშვები სხვადასხვა გათამაშებული სიუჟეტის მეშვეობით სწავლობენ ადამიანთა ემოციების შესახებ, ხდებიან მეტად ემპათიურები, მათ შესაძლოა გაიგონ ისეთი ემოციების/სიტუაციების შესახებაც, რომელიც რეალურ ცხოვრებაში არ განუცდიათ, მაგ: ძალადობა, სიკვდილი, ბულინგი და ა.შ დაინახონ სამყაროს ორი ურთიერთსაპირისპირო ძალა: სიკეთე და ბოროტება.

თეატრი ამბავს გვიყვება, ამბის თხრობა კი ეხმარება ბავშვებს ენობრივი უნარების გაუმჯობესებაშიც. თეატრალურმა პერფორმანსებმა შესაძლოა კომუნიკაციური უნარებზე დადებითად იმოქმედოს. სპექტაკლი ნამდვილად მოგვწყვეტს დროებით მაინც ტექნოლოგიურ სამყაროსგან, რომელიც ხშირად აფერხებს მოზარდის განვითარებას, მცირე ასაკიდან უყალიბდებათ ბავშვებს ტელეფონებისადმი ადიქცია, ამიტომ მსგავსი გასვლითი დღეები მათთვის განტვირთვასთან ერთად არის საშუალება რეალური სამყარო დაინახონ ისეთი როგორიც ნამდვიალდ არის.


შეიძლება დაინტერესდეთ

„გამოთქმა, რომ „ ბავშვი ქუჩამ გააფუჭა,“ მორიგი მცდარი აზრია... ის საბაზისოს ქუჩაში ვერ ისწავლის ვერასდროს,“ - ნევროლოგი ბაკურ კოტეტიშვილი

„გამოთქმა, რომ „ ბავშვი ქუჩამ გააფუჭა,“ მორიგი მცდარი აზრია... ის საბაზისოს ქუჩაში ვერ ისწავლის ვერასდროს,“ - ნევროლოგი ბაკურ კოტეტიშვილი

ნევროლოგმა ბაკურ კოტეტიშვილმა ბავშვის აღზრდაში ოჯახის როლის მნიშვნელობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ბავშვი საბაზისო ცოდნას ოჯახში იღებს და ამ ნასწავლით გადის საზოგადოებაში:

„ბავშვი მობილიზებულია, მომართულია იმისთვის, რომ სიხარულით იარსებოს. ეს მისი ბუნების აუცილებელი ატრიბუტია. ბავშვობა გულისხმობს თავისუფლებას, სიხარულს: „რა კარგია, რომ დავიბადე.“ ბავშვს უნდა თვითნებურად აკეთოს ყველაფერი, გამოიკვლიოს, შეიცნოს სამყარო. ბავშვები უზარმაზარი გეოგრაფები არიან. მან ყველაფერი უნდა გაიგოს, აითვისოს. ის პირდაპირი იმიტაციისა და მიბაძვის ფენომენით სწავლობს ქცევას. ამ ქცევას სწავლობს მხოლოდ და მხოლოდ მშობლებისგან. ის ნასწავლით გადის უკვე საზოგადოებაში. იქ ჩაასწორებს, ჩაალამაზებს იმას, რაც ისწავლა სახლში. საბაზისოს ქუჩაში ვერ ისწავლის ვერასდროს. ამიტომ გამოთქმა, რომ „ქუჩამ გააფუჭა,“ მორიგი მცდარი აზრია. აქ სხვაზე გადადის პასუხისმგებლობა.“

„მინდა ავღნიშნო, რომ „ზრუნვის“ ფენომენი ძირითადად დაშინებაზეა აწყობილი. „გარეთ არ გახვიდე, თორემ გაცივდები,“ - რატომ გაცივდება, ამას ვერავინ ვერ ახსნის. ბავშვის ფსიქიკაში დევს სილაღის, სიამოვნების ფენომენი. არსებობს გამოთქმა: „მაგარი ეშმაკი ბავშვია.“ მაგარი ეშმაკი ბავშვი კი არ არის, ძალიან კარგი გონებრივი განვითარება აქვს. ის ყველაფერს ძალიან კარგად ხვდება და კარგად ლავირებს. უბრალოდ ეს უფროსებს არ მოსწონთ და ისევ ნეგატივს არქმევენ,“- აღნიშნულ საკითხზე ბაკურ კოტეტიშვილმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „ფორტუნა“

წაიკითხეთ სრულად