Baby Bag

10 კითხვა, რომელიც აუცილებლად უნდა დაუსვათ თქვენი შვილის მასწავლებელს

10 კითხვა, რომელიც აუცილებლად უნდა დაუსვათ თქვენი შვილის მასწავლებელს

სკოლა ბავშვისთვის მეორე სახლია. ეს ის ადგილია, სადაც სახლის მერე ყველაზე მეტ დროს ატარებს. თუ დავთვლით, ადამიანი თავისი ცხოვრების 16 000 საათს სკოლაში ატარებს. სკოლაში ბავშვები არა მარტო სწავლობენ, არამედ მშობლებისაგან დამოუკიდებელ ცხოვრებასაც ეჩვევიან და პიროვნებებად ყალიბდებიან. 

თუ გაინტერესებთ, რას აკეთებს, როგორ სწავლობს და ვითარდება თქვენი შვილი სკოლაში, მაშინ დაუსვით მის მასწავლებელს ეს 10 კითხვა:

1. როგორი პროგრესი აქვს ბავშვს სწავლის მხრივ?

2. რა მხრივ სჭირდება უფრო მეტად ხელის შეწყობა, რომ უკეთესი წინსვლა ჰქონდეს?

3. როგორია სკოლაში მისი ემოციური მდგომარეობა?

4. არის თუ არა ბულინგის მსხვერპლი?

5. როგორია მისი მორალური განვითარება?

6. რომელია მისი ძლიერი და სუსტი მხარეები?

7. როგორ შემიძლია დაგეხმაროთ თქვენ, ჩემი შვილის მასწავლებლებს?

8. როგორ შეიძლება დავეხმაროთ შვილს სწავლის პროცესში წარმოქმნილი სიძნელეების დროს?

9. რომელი სფერო უფრო მეტად აინტერესებს, რითი დავაკავოთ სახლში ბავშვები - ხატვით, სპორტით...?

10. რა შედეგებს უნდა ველოდო ჩემი შვილისგან სასწავლო წლის ბოლოს?

მშობლებისა და მასწავლებლების თანამშრომლობა დადებითად აისახება ბავშვების განვითარებაზე. 

მომზადებულია moms.com-ის მიერ. 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვს უნდა ვასწავლოთ, რომ არავისთვის არაფერი არ დაენანოს, გულკეთილი იყოს,“ - შალვა ამონაშვილის რეკომენდაცია

„ბავშვს უნდა ვასწავლოთ, რომ არავისთვის არაფერი არ დაენანოს, გულკეთილი იყოს,“ - შალვა ამონაშვილის რეკომენდაცია

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია, რომ ბავშვს სხვისთვის სიკეთის გაკეთება ადრეული ასაკიდანვე ასწავლონ:

„ბავშვს დედა ასწავლის, რომ გულკეთილი იყოს, არავისთვის არაფერი არ დაენანოს. ეს მართალია. ასეც უნდა ვასწავლოთ. მეტსაც ვიტყვი, როდესაც ბავშვს რაღაც სათამაშოს ვუყიდით, თუ შესაძლებელია, 2 ცალი, 3 ცალი ვუყიდოთ. თუ ათასები ღირს არა, მაგრამ თუ გაქვთ შესაძლებლობა, 3 ლარის ფარგლებში ქვიშაში სათამაშო ვედრო 2 ცალი ვუყიდოთ. ვუთხრათ ბავშვს, რომ ეს ერთი ვიღაცას უნდა ვაჩუქოთ იქ, ვისაც არ ექნება. თუ ექნება, უკან წამოვიღებთ, მაგრამ თუ არ აქვს, ვაჩუქოთ. ამ განწყობით უნდა წავიყვანოთ ბავშვი, რომ მან სიკეთე უნდა ჩაიდინოს.

ჩვენ რომ გვერდით მეზობელი გვყავს, იმას არ ექნება ეს სათამაშო, მოდი, იმასაც ვუყიდოთ ეს. არასდროს არ უყიდოთ ბავშვს რამე ისე, რომ ეს მარტო მისთვის არის, თუ ეს შესაძლებელია. იქვე ჩაუნერგეთ განაწილების, სხვისთვის მიცემის გრძნობა. თუ ბავშვს სათამაშო მოედანზე ყოფნისას რაღაც არ მისცეს, თავად კი სხვები დაასაჩუქრა, შინაგანი კონფლიქტი მოხდება. ესეც უნდა ავუხსნათ ბავშვს. „მე რა დაგარიგე შენ? იმასაც მივცეთ, ხომ? მაგრამ სხვა დედამ ეს არ დაარიგა შვილს. მან უთხრა, რომ არავის მისცეს სათამაშო. გვეწყინოს ჩვენ ეს? დედას არ შეუძლია, რომ მას ორი ცალი უყიდოს, ამიტომ ასე დაარიგა. შენ რომელი უფრო მოგწონს, როდესაც გასცემ, თუ როდესაც იღებ?“ ეს ისეთი ტონით უნდა უთხრათ, რომ მას მოეწონოს გაცემა. ისიც უნდა უთხრათ ბავშვს: „ჩვენ მაინც ვიყიდით სხვისთვის სათამაშოებს. მოვუტანოთ მათ ის სათამაშო შენ რომ არ მოგცეს და ვუთხრათ: აი, ჩვენ გაძლევთ,“ - აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო:​ „ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად