Baby Bag

სახელმწიფომ განათლების მიმართულებით უპრეცედენტო მასშტაბის რეფორმების განხორციელება დაიწყო

სახელმწიფომ განათლების მიმართულებით უპრეცედენტო მასშტაბის რეფორმების განხორციელება დაიწყო

პრემიერ-მინისტრობის კანდიდატთან მარიამ ჯაში საბავშვო ბაღების თანამშრომლების შრომითი პირობების გაუმჯობესების საკითხს აყენებს. 

განათლების, მეცნიერებისა და კულტურის კომიტეტის თავმჯდომარემ მარიამ ჯაშმა კითხვით მიმართა საქართველოს პრემიერ-მინისტრობის კანდიდატს გიორგი გახარიას, თუ როგორია მისი ხედვა განათლების სისტემაში მიმდინარე მასშტაბური რეფორმის შემოდგომ განხორციელებასთან დაკავშირებით.

კომიტეტის თავმჯდომარემ აღნიშნა, რომ სახელმწიფომ დაიწყო უპრეცედენტო მასშტაბის რეფორმების განხორციელება განათლების მიმართულებით, როგორც ადამიანური კაპიტალის განვითარების, ასევე შრომითი უფლებების გაუმჯობესების კუთხით. მან ასევე ხაზი გაუსვა განათლების სექტორში დაფინანსების მნიშვნელოვნად გაზრდის გეგმებს, რომელთა მიხედვითაც 2022 წლიდან მთლიანი შიდა პროდუქტის 6% და სახელმწიფო ბიუჯეტის 25% მიმართული იქნება სწორედ განათლების რეფორმებისა და პროგრამების მხარდასაჭერად.

მარიამ ჯაშის შეფასებით ეს არის ისტორიული გადაწყვეტილება, რომელსაც სხვადასხვა მუნიციპალიტეტში გამართული შეხვედრების ფორმატში დადებითი გამოხმაურება აქვს როგორც აკადემიური და პედაგოგიური კორპუსის წარმომადგენლებში, ასევე ფართო საზოგადოებაში.

კომიტეტის თავმჯდომარემ ასევე აღნიშნა, რომ სხვადასხვა ქალაქსა თუ სოფელში შეხვედრებისას გამოიკვეთა ჩვენი საზოგადოების მოლოდინი, რომ საბავშო ბაღებშიც, სკოლამდელი აღზრდის დაწესებულებებშიც გაუმჯობესდეს აღმზრდელებისა და თანამშრომლებისათვის შრომითი პირობები.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩვენში მთავარი ყოველთვის არის „მე", „ჩემი ინტერესები," მერე ძალიან უკვირთ, სამყარო რომ სამაგიეროს უხდით ხოლმე," - გია მურღულია

„ჩვენში მთავარი ყოველთვის არის „მე", „ჩემი ინტერესები," მერე ძალიან უკვირთ, სამყარო რომ სამაგიეროს უხდით ხოლმე," - გია მურღულია

​​ფილოლოგი გია მურღულია სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, რომელშიც ქართველი ხალხის სახელმწიფოებრივი და საზოგადო საქმისადმი დამოკიდებულებას აკრიტიკებს. მის პოსტს უცვლელად გთავაზობთ:

ჩვენში, რატომღაც, ყველაფერი კერძო საპატიო მიზეზია, რომ საზოგადოებისა თუ სახელმწიფოსთვის მნიშვნელოვანი საქმე არ (ვერ) გააკეთონ.

„მე რომ ექსკურსიაზე მივდივარ?!"

„მე რომ გუშინ კბილი მტკიოდა?!"

„ხვალ რომ ჩემი დაბადების დღეა"?

„უგუნებოდ რომ ვარ?!"

„ბავშვი რომ მყავს დასატოვებელი?!"

„ძალიან რომ ცხელა?!"

„ძალიან რომ ცივა?!"

​„დრო რომ არ მაქვს?!"

„რომ დამავიწყდა?!"

„რა მოხდა - სულ მესამედ დამაგვიანდა!"

„მალე ცოლი რომ მომყავს?!" ("რომ ვთხოვდები?!")

„მე მეგონა, სხვანაირად იყო საჭირო..."

„კი მითხარით, მაგრამ ვიფიქრე, ასე არ უნდა გამეკეთებინა..."

„მე რომ განსაკუთრებული ვარ?!")

მთავარი ყოველთვის არის „მე", „ჩემი განწყობა", „ჩემი ინტერესები", „ჩემი უფლებები", „ჩემი ტანჯვა" და „ჩემი ბედნიერება"...

ჰოდა, მერე ძალიან უკვირთ, სამყარო რომ სამაგიეროს უხდით ხოლმე.

ეს ამბავი ასე მთავრდება:

​„ღმერთმა მიმატოვა", „ბედი არ მაქვს", „ყველა და ყველაფერი ჩემ წინააღმდეგაა..."

კლასიკური ისტორიული რეცეპტი ასეთია:

შეხედე შენ თავს სხვისი თვალებით, გონებით, გულით და დაინახავ, რომ სამყაროს ცენტრში მთლად მარტო შენ არ ხარ - სხვა ადამიანიც არის, საქართველოც, დედამიწაც, "ირმის ნახტომიც" და მთელი სამყაროც.

ხანდახან ცოდნას მნიშვნელობით გამოცდილება აღემატება.

ვიღაც ძალიან მაღლა მდგომმა მაგალითებით ლაპარაკი იცის.

და ამაზე დიდი სკოლა არ არსებობს.

წაიკითხეთ სრულად