Baby Bag

ის, რაც ყველა მასწავლებელს უნდა ახსოვდეს და სასკოლო კულტურის უცილობელი გამოხატულება იყოს...

ის, რაც ყველა მასწავლებელს უნდა ახსოვდეს და სასკოლო კულტურის უცილობელი გამოხატულება იყოს...

„ყველაზე კარგი სკოლა ისაა, რომელიც ბავშვს არამარტო თავისუფლებაზე ესაუბრება, არამედ თავისუფლებას ანიჭებს,“ - აღნიშნული სიტყვები მეცხრეკლასელ ნუცა თავართქილაძეს ეკუთვნის. ნუცა ფილოლოგ გია მურღულიას მოსწავლეა და აღნიშული ფრაზა ერთერთი დავალების შესრულების დროს დაწერა. 

გია მურღულიას თქმით, ნუცა თავართქილაძე კარგი, გონიერი და ლამაზი გოგოა, რომელმაც მარტივად თქვა ის, რაც ყველა მასწავლებელს უნდა ახსოვდეს და სასკოლო კულტურის უცილობელი გამოხატულება იყოს:

„ჩემს მოსწავლეებთან წინა ჯერზე სკოლის მთავარ მიზნებზე ვსაუბრობდით და დღეს, როდესაც ერთმა მათგანმა დავალება მოიტანა, მისი ერთი ფრაზა ძალიან მენიშნა. ვთხოვე ფერად ფურცელზე ამოებეჭდა და ზედ თავისი სახელი, გვარი და კლასიც მიეწერა. მალევე ამომიტანა ჩემს ოთახში და სკამის უკან კედელზე გავაკარი - დაე, ყველამ წაიკითხოს, ვინც შემოვა.

ეს მეცხრეკლასელი ნუცა თავართქილაძეა - კარგი, გონიერი და ლამაზი გოგო, რომელმაც მარტივად თქვა ის, რაც ყველა მასწავლებელს უნდა ახსოვდეს და სასკოლო კულტურის უცილობელი გამოხატულება იყოს,“ - აღნიშნა გია მურღულიამ. 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ასწავლეთ ბავშვებს თვითშეფასებები და ენდეთ მათ ნიშნებს,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები პედაგოგებს

„ასწავლეთ ბავშვებს თვითშეფასებები და ენდეთ მათ ნიშნებს,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები პედაგოგებს

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მასწავლებლებს ურჩია, რომ ბავშვებს თვითშეფასების უნარები განუვითარონ:

„ასწავლეთ ბავშვებს თვითშეფასებები. რატომ უნდა ვიჩქაროთ, რომ ავიღოთ კალამი და ჩავუწეროთ ბავშვს რაღაც ნიშნები? ჩვენ კი არ შევაფასოთ, ვუთხრათ, ვკითხოთ, თვითონ როგორ შეაფასებდა ამ პასუხს. საკონტროლოს რომ დაწერს, ვუთხრათ: „გადაიკითხე, გაასწორე შეცდომები და აღარ ჩაგითვლი იმ შეცდომას შეცდომად. წაიკითხე შენ, ხომ გაქვს სინდისი, ნამუსი, არ გეჩხუბები, თვითონ დაიწერე ის ნიშანი, რაც გეკუთვნის.“ რატომ გვეშინია ამის ჩვენ? ამით ხომ ჩვენს ბავშვებს თვალს გავუხელთ საკუთარი თავის მიმართ, სინდისს გავუღვიძებთ, სიმართლეს ვასწავლით.

თუ ვინმემ ეს არ გამოიყენა კეთილად, ამის არ შეგვეშინდეთ. ბავშვების უმრავლესობა ამას კეთილად გამოიყენებს. ასწავლეთ ბავშვებს ასეთი თვითშეფასებები და ენდეთ მათ ნიშნებს. ჩვენს პრაქტიკაში, საქართველოში ძლიერი ექსპერიმენტული კვლევები მიმდინარეობდა. აქ ასეთი პრაქტიკა გვქონდა, რომ არ გვქონდა ნიშანი, გვქონდა შეფასება სიტყვით. როდესაც ბავშვი ასე აანალიზებდა თავის მოქმედებებს, ხედავდა შეცდომებს, დასკვნებიც გამოჰქონდა და შეცდომა გასწორებული იყო არა რვეულში, არამედ ფსიქიკაში. ვთქვათ, ბავშვს უნდა დაეწერა საკუთარი თავისთვის 9 ქულა და დაიწერა 10, რა მოხდა მერე?! ზოგჯერ ჩვენც ვუწერთ ხოლმე ბავშვებს ცოტა აწეულ ნიშანს, რომ იქნებ წაქეზდესო. მივენდოთ ბავშვს. როდესაც საკუთარ თავში ნაკლს მონახავენ ბავშვები, გაიხარეთ, ხელი ჩამოართვით, გაიკვირვეთ. ვინც ნაკლი იცის, ის წინ მიდის. შეცდომებზე ვსწავლობთო, ნათქვამია. შეცდომებზე მართლა ვისწავლოთ ჩვენ და არ ვინერვიულოთ შეცდომების გამო,“ - აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად