Baby Bag

როგორ შევაყვაროთ ბავშვებს კითხვა

როგორ შევაყვაროთ ბავშვებს კითხვა
მიუხედავად იმისა, რომ XXI საუკუნე ტექნოლოგიების ეპოქაა და კომპიუტერი აქტიურად შემოიჭრა თითოეული ადამიანის ცხოვრებაში, წიგნი მაინც შეუცვლელია. თითოეულმა მშობელმა თავიდანვე უნდა იზრუნოს იმისთვის, რომ მისმა პატარამ კომპიუტერთან უსასრულო თამაშს ან თუნდაც ტელევიზორის ყურებას, წიგნების კითხვა ამჯობინოს.

იმისთვის, რომ კითხვა თქვენს ბავშვებს ტანჯვად არ ექცეთ, ტექსტის კითხვას ეტაპობრივად მიაჩვიეთ და დაიწყეთ ეს მაშინვე, როგორც კი ის ყველა ასოს შეისწავლის. თავიდან კარგია, თუ წიგნებს თქვენ წაუკითხავთ, ის კი გაგონილის აზრს გადმოგცემთ, ნელ-ნელა ის შეძლებს პატარ-პატარა ეპიზოდების წაკითხვასაც, ამაში, რა თქმა უნდა, მას თქვენი დახმარება დასჭირდება, ერთი აბზაცი თქვენ წაიკითხეთ, ერთი აბზაცი მას წააკითხეთ.

მიუხედავად იმისა, როგორ წაიკითხა ბავშვმა, ის აუცილებლად შეაქეთ. სანამ ის თქვენი შექებით ტკბება, თქვენ შეგიძლიათ ამით „ისარგებლოთ" და წასაკითხი ტექსტები ნელ-ნელა გაუზარდოთ. თქვენი ბავშვი არასდროს გეტყვით წიგნის კითხვაზე უარს. არასდროს შეწყვიტოთ ბავშვისთვის ხმამაღლა კითხვა, მაშინაც კი, როცა ამის გაკეთება მას თავადაც შეუძლია. ის შეძლებს გაიგოს ბევრი სასარგებლო რამ თქვენი წაკითხულიდან, გარდა ამისა, ბავშვი დიდ სიამოვნებას მიიღებს თქვენთან კონტაქტით.კითხვის დროს, აუცილებლად შედით როლში, შეიცვალეთ ხმები პერსონაჟების მიხედვით, გაითამაშეთ სცენები, დასვით ლოგიკური აქცენტები. თქვენს მაგალითზე ბავშვიც ისწავლის კითხვის დროს საკუთარი ემოციების წარმოჩენას.

მიეცით ხმამაღლა კითხვას ჯილდოს დატვირთვა. თუ ბავშვი ცუდად იქცევა, უთხარით, რომ საღამოს ხმამაღლა აღარ წაუკითხავთ. ასეთი მეთოდით თქვენ ბავშვს მიახვედრებთ, რომ ცუდად მოქცევის გამო დაისჯება და თან თქვენს მიერ წაკითხულსაც მოაკლდება. ასეთ შემთხვევაში წიგნის კითხვის რეიტინგი მის თვალში აუცილებლად აიწევს.თუკი თქვენი ბავშვისთვის ტელევიზორთან ან კომპიუტერთან ჯდომა წესად არის ქცეული, ეცადეთ, მას ამაში სხვა ხერხით "შეეჯიბროთ". მაგალითად, რა მულტფილმსაც თქვენმა ბავშვმა უყურა, თქვენც სწორედ ის წიგნი მიუტანეთ, რომლის მოტივებზეც ეს მულტფილმი შეიქმნა და აუცილებლად წაუკითხეთ. შემდგომში ამ მულტფილმს თქვენ და თქვენმა პატარამ წიგნთან ერთად უყურეთ და შეეცადეთ ბავშვის კონცენტრირება მოახდინოთ არა ეკრანზე, არამედ წიგნში დახატულ ლამაზ და მხიარულ ილუსტრაციებზე. მულტფილმის ყურების და წიგნის წაკითხვის შემდეგ, შეადარეთ ბავშვთან ერთად მათი შინაარსი. 

აუცილებლად გაუსვით ხაზი იმას, რომ წიგნებში ესა თუ ის ზღაპარი და ისტორია ყოველთვის გაცილებით კარგად არის მოთხრობილი, ვიდრე ტელევიზორში აჩვენებენ.ამ სტატიით შევაცადე გადმომეცა და რჩევა-დარიგება მიმეცა მშობლებისთვის.ჩემმა პედაგოგიურმა პრააქტიკამ ცხადყო რომ ბავშვს აუცილებლად უნდა შევაყვაროთ კითხვა და ის სასიამოვნო გავხადოთ მისთვის, რომ მტანჯველ რუტინად არ ექცეს.

გამოყენებული ლიტერატურა: ჟურნალი ,,ბათუმელები“
ინეზა კორძაიას ,,სწავლების თანამედროვე მიდგომები ‘’
ბათუმის მე-17 საჯარო სკოლის უფროსი მასწავლებელი: ეკატერინე შერვაშიძე

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,მასწავლებელმა ერთხელ ასეთი რამე მიჩურჩულა ყურში, ჩემი ხუთიანები წითლდებიან ორიანების გვერდზე და რა ვქნათო''

,,მასწავლებელმა ერთხელ ასეთი რამე მიჩურჩულა ყურში, ჩემი ხუთიანები წითლდებიან ორიანების გვერდზე და რა ვქნათო''

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა სკოლის პერიოდი გაიხსენა და მასწავლებლის შესახებ ისაუბრა, რომელმაც მას საკუთარი თავის რწმენა დაუბრუნა: 

,,სწავლა ყველა ბავშვს უყვარს, მაგრამ ვაძულებთ. მეც შემაძულეს. რუსული არ გამაგებინა მასწავლებელმა და მომაყარა ორიანები, მათემატიკაში რაღაც ვერ გავიგე, ისევ ორიანები, მერე ფიზიკა, ქიმია, ვერ ვიგებდი ამ საგნებს და დამხმარე არავინ არ მყავდა. დაშინებული ვიყავი, მეგონა ვერაფერს ვერ ვისწავლიდი. ასე გადავედი მე-6 კლასში ორიანებით. მე-7 კლასშიც ოროსანი გახლდით. მე ახლა იმ ორიანებს ძალიან ვაფასებ, იმ ორიანებმა იყო და იმის გაგებამ, რომ თუ მე არა, მაშ, ვინ მიშველის მე. იმ ორიანებიდან რომ ამოვძვერი, მაშინ გავხდი კაცი. შემდეგ უკვე კარგი მოხდა. მოვიდა მასწავლებელი, რომელიც ჩემთვის იყო დაბადებული, ასე მეგონა მე.''

,,მე ასეთი წარმოდგენა მაქვს, რომ ყველა ბავშვს ერთი მასწავლებელი მოუვა ცხოვრებაში და ყველა მასწავლებელი ერთი ბავშვისთვის არის გაჩენილი ქვეყანაზე, არა იმიტომ რომ თაობები გაზარდოს, არა, ერთი უნდა გაზარდოს. რომელია ეს ერთი, მასწავლებელმა არ იცის, ამიტომ ყველას ისე უნდა მოექცეს, როგორც ერთს. ასეთი მასწავლებელი მომადგა მე, როდესაც ვიყავი მე-7 კლასში, ვარვარო ვარდიაშვილი, ენისა და ლიტერატურის მასწავლებელი იყო. მან დამიწერა პირველი ხუთიანები.''

,,არ მეკუთვნოდა და დამიწერა, არ ვიცი რატომ, მას თავისი განზრახვები ჰქონდა. ამ ხუთაინებმა ფრთები შემასხა, მაშ, შემძლებია. რაც მთავარია, ერთხელ ასეთი რამე მიჩურჩულა ყურში, ჩემი ხუთიანები წითლდებიან ორიანების გვერდზე და რა ვქნათო. მასწავლებლის სიყვარულმა გადამაწყვეტინა, რომ ეს ორიანები რაღაცნაირად მომესპო. დავიწყე ჯერ ყველაფრის ზეპირად სწავლა, ზეპირობამ ორიანები გააქრო, სამიანები გააჩინა. მერე ნაზეპირები კიდეც გავიცნობიერე, მე-7 კლასში 4-იანები და 5-იანები მყავდა, მე-9 კლასში უკვე ხუთოსანი ვიყავი, მარტო რუსულში ვიყავი ოროსანი. ვარო მასწავლებელმა ჩემი თავის რწმენა დამიბრუნა, ჩემი თავი მუჭში დავისვი და მაგრად მოვუჭირე ხელი. დედას არ შეეძლო დამხმარებოდა, სხვა მასწავლებლები ამის გამო თავს არ იკლავდნენ. ერთადერთი ვარვარა მასწავლებელი დედის მსგავსი იყო,'' - აღნიშნულის შესახებ აკადემიკოსმა შალვა  ამონაშვილმა გადაცემაში ​„დროება“ ისაუბრა.

წაიკითხეთ სრულად