Baby Bag

ბავშვებს, რომლებსაც გარკვეულ საგნებში ჩამორჩენა აქვთ და მასალის ათვისება უჭირთ, ზაფხულში დამატებითი გაკვეთილები ჩაუტარდებათ - ნიუ-იორკის მერი

ბავშვებს, რომლებსაც გარკვეულ საგნებში ჩამორჩენა აქვთ და მასალის ათვისება უჭირთ, ზაფხულში დამატებითი გაკვეთილები ჩაუტარდებათ - ნიუ-იორკის მერი
ნიუ-იორკის ხელისუფლებამ მოსწავლეთა შეფასების ახალი მოდელი წარმოადგინა. განათლების დეპარტამენტის მიერ გამართულ პრეზენტაციაზე ვირტუალური საზაფხულო სწავლების პროგრამის შესახებ ისაუბრეს, რომელიც წარუმატებელი მოსწავლეების დახმარებას ისახავს მიზნად.

პანდემიის გამო სწავლების დისტანციურ რეჟიმზე გადასვლამ განათლების სისტემა ახალი გამოწვევების წინაშე დააყენა. მთავრობის წარმომადგენლები აღნიშნავენ, რომ მათ უმთავრეს მიზანს დისტანციურ რეჟიმში მოსწავლეების სრულფასოვნად დატვირთვა და მათთვის საჭირო დახმარების აღმოჩენა წარმოადგენს.

„ყველა მოსწავლე მიიღებს დახმარებას, რომელიც მას სჭირდება. ბავშვებს, რომლებსაც გარკვეულ საგნებში ჩამორჩენა აქვთ და მასალის ათვისება უჭირთ, ზაფხულში დამატებითი გაკვეთილები ჩაუტარდებათ. საჭიროების შემთხვევაში მათ დახმარებას შემოდგომაზეც აღმოუჩენენ,“ - განაცხადა ნიუ-იორკის მერმა ბილ დე ბლაზიომ.

ცვლილებათა უმრავლესობა სწორედ იმ მოსწავლეების მდგომარეობის გაუმჯობესებაზეა მიმართული, რომლებსაც დაბალი ქულები აქვთ. ბავშვები, რომლებსაც საგნის სათანადო ცოდნა არ აქვთ, საზაფხულო სწავლების პროგრამაში ავტომატურად ჩაერთვებიან. აღნიშნული პროგრამა მერვე და მეთორმეტე კლასელ ბავშვებზეც ვრცელდება, რომლებიც დამამთავრებელ კლასებს მიეკუთვნებიან. ისინი დამატებით გაკვეთილებს აგვისტოს თვემდე მიიღებენ.

სხვადასხვა ასაკობრივი ჯგუფის წარმომადგენელი მოსწავლეებისთვის შეფასების განსხვავებული მეთოდები და სტრატეგიები გამოიყენება. დაწყებითი კლასის მოსწავლეები მხოლოდ ორი სახის შეფასებას მიიღებენ: „სტანდარტებს აკმაყოფილებს“ ან „გაუმჯობესება სჭირდება.“ მეხუთე-მერვე კლასელებსაც ამ ორი ნიშნულის მიხედვით შეაფასებენ, თუმცა მათ შეფასებას დამატებითი კრიტერიუმი ემატება. თუ მეხუთე-მერვე კლასელი მოსწავლე „მიმდინარე კურსის“ კატეგორიაში მოხვდება, მას დამატებითი საზაფხულო და საშემოდგომო პროგრამის გავლა მოუწევს. მაღალ კლასებში მოსწავლეები სტანდარტულად შეფასდებიან, მაგრამ მათ მიერ მიღებული შეფასებები GPA-ზე გავლენას არ იქონიებს. მოსწავლეები საგნებს ან ჩააბარებენ, ან მათი გავლა ხელახლა მოუწევთ, თუმცა ეს ქულების საშუალო მაჩვენებელზე არ აისახება.

საშუალო საფეხურის მოსწავლეებს 2021 წლის იანვრამდე საკურსო ნაშრომები, პრეზენტაციები და გამოცდები ჩაბარებული უნდა ჰქონდეთ. ამერიკის ენერგეტიკის დეპარტამენტი 247 000 მოსწავლეს Ipad-ებს გადასცემს, რათა მათ ინტერნეტთან მუდმივი წვდომა ჰქონდეთ და სწავლაში ხელი არ შეეშალოთ. ოჯახებს, რომლებსაც სახლში კომპიუტერი არ აქვთ, მერიის ცხელ ხაზზე დარეკვა მოუწევთ, რათა Ipad-ები მოითხოვონ.

დამამთავრებელი კლასის მოსწავლეები, რომლებიც სკოლის დამთავრებას საზეიმოდ ვერ აღნიშნავენ, ფართომასშტაბიან ვირტუალურ ცერემონიაში მიიღებენ მონაწილეობას. „მოსწავლეებისთვის მნიშვნელოვან ღონისძიებას ვგეგმავთ, რომელიც ძალიან განსაკუთრებული იქნება.“ - განაცხადა ნიუ-იორკის მერმა.

ბილ დელ ბლაზიო სკოლის მოსწავლეებს ტვიტერზეც გამოეხმაურა: „თუ გრძნობთ, რომ ბევრ სირთულესთან გიწევთ გამკლავება, იცოდეთ, რომ ჩვენ თქვენი გვესმის. ამ გზაზე მარტო არ ხართ, ჩვენ ყველაფერში მხარს გიჭერთ. მე ვხედავ, როგორი შთამაგონებელი და ექსტრაორდინალური ადამიანები ხართ. წინ ნათელი მომავალია, რომელსაც თქვენ ქმნით. დიდი მადლობა!“

ვირტუალური ცერემონიის შესახებ მოსწავლეები დეტალურ ინფორმაციას უახლოეს მომავალში მიიღებენ.


მომზადებულია ​edition.cnn.com-ის მიხედვით
თარგმნა ია ნაროუშვილმა

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, მასწავლებლებისთვის შექმნა ახალი სივრცე - „მასწავლებლების სანდო წყარო“, სადაც ყოველდღიურად ქვეყნდება საგანმანათლებლო სფეროს სიახლეები. გადმოდით ბმულზე და მოიწონეთ - „მასწავლებლების სანდო წყარო“.

შეიძლება დაინტერესდეთ

მზად, გვერქვას მასწავლებელი...

მზად, გვერქვას მასწავლებელი...
მასწავლებლების ოჯახში გავიზარდე. ბებია - მასწავლებელი, დედა - მასწავლებელი, ბაბუა - ინჟინერი, მაგრამ ცხოვრების მასწავლებელი, მამა - გზების ინჟინერი, მაგრამ ლექსების მასწავლებელი. ყველგან მასწავლებლები. მეც ავდექი და ჟურნალისტიკაზე ჩავაბარე. რა მასწავლებელი?!

ოთხი წელი „კარგად“ ვისწავლე. ძალიან კარგად. ისეთი თბილი იყო მეექვსე კორპუსის ცისფერი კედლები. ძალიან ლამაზი დიპლომიც ავიღე და დიდი ხანია უჯრაში მიდევს. მგონი ნელ-ნელა ფერიც გადასდის. ღია ვარდისფერიც მოუხდება. არა უშავს.

მერე ორი წელი ვიმუშავე. თან საკუთარი პროფესიით. ჰო, საოცარია, გამიმართლა. მეც ასე ვფიქრობდი, სანამ მივხვდი, რომ ცხოვრებაში უფრო მეტს ვიმსახურებდი. ავდექი და წამოვედი.

ორი წელი ვწერდი სკოლებზე, მასწავლებლებზე, მოსწავლეებზე, დირექტორებზე, იმათზე, ვისაც უყვარდა ეს პროფესია და იმათზეც, ვისაც ეზიზღებოდა. კომფორტის ზონიდან ვერგამოსულ, მუდამ მოწუწუნე, მომთხოვნ მასწავლებლებზეც.

მაშინ მოვიდა ფიქრი, ფიქრი, რომ მხოლოდ გარეგანი დაკვირვებით და ჩართულობით, მხოლოდ ამბების შელამაზებით და გამხატვრულებით ცვლილებები ვერ მოხდებოდა, რადგან ყველა ცვლილება შიგნიდან იწყება. იქ მოსახვედრად კი...

ფორმალურად უფროსი მასწავლებელი ვარ. არაფორმალურადაც - უფროსი მასწავლებელი. ჯერ სკოლაში ვერ ვასწავლი, რადგან ჯერ იყო და თავის დროზე უარი ვთქვი და სწავლა ვარჩიე. ახლა სწავლას მოვრჩი და მაინც ვერ ვასწავლი. რატომ? ეს სხვა დროს, ახლა ამაზე ხომ არ ვსაუბრობ?!

ვისწავლე ყველაფერი, რაც მომავალში უნდა გამომადგეს და გამოვიყენო. რა ვიცი, ასე მითხრეს და მეც მჯერა. მჯერა, რომ ერთმა მერცხალმა თუ გაზაფხული ვერ მოიყვანა, არა უშავს, რადგან მარტს მაინც მოიყვანს.

ჯერ თავს ვერ ვგრძნობ განსაკუთრებულად. ან რა დროს ეგაა, მხოლოდ ერთი გაკვეთილი მაქვს ჩატარებული, ისიც დისტანციურად, ისიც კურსის ფარგლებში. ისე, მსმენია, ამბობენ, ეს პროფესია განსაკუთრებულიაო, ბავშვების სიყვარულიო, მეგობრობაო, მათი ღიმილიანი თვალებიო, მათი ფიქრებიო. კიდევ ბევრ რამეს ამბობენ, მაგრამ ამის საპირწონედ აუცილებლად მახსენდება გაკვეთილის გეგმებიო, სწავლების სტრატეგიებიო, მოზარდთა ფსიქოლოგიაო, მშობლებიო, ჯერ კიდევ მტრულად განწყობილი სასკოლო საზოგადოებაო და თავბრუ მეხვევა. ამ ყველაფრის გამო კი ცოტა მეშინია.

მეშინია მოსწავლეების. მათთან ურთიერთობა ძალიან განსხვავდება იმისგან, რასაც ამდენი ხანი ვაკეთებდი. ისინი ჭკვიანები და ცნობისმოყვარეები არიან. ისინი ბევრ კითხვას სვამენ და პასუხებს ითხოვენ. ისინი მომთხოვნები არიან. ზოგჯერ მკაცრებიც და სასტიკებიც.

მათთან ურთიერთობა ძალიან ჰგავს თეატრალურ წარმოდგენას, სადაც ჩვენ რეჟისორები ვართ, მოსწავლეები მაყურებლები, ხოლო გაკვეთილი კი - სცენა და სპექტაკლი. როგორც ყველა სპექტაკლი არ იქნება ერთნაირად კარგი, ისევე ვერ იქნება ყველა გაკვეთილი ყოველთვის ერთი და იმავე ხარისხის. მაყურებელი კი ყოველთვის უკეთეს სანახობას ითხოვს. უკეთესი სანახაობისთვის კი აუცილებელია რეჟისორმა და მაყურებელმა თანმიმდევრულად და შეთანხმებულად იმუშავონ.

შიშებს რომ დავუბრუნდეთ...

შიშს მაშინაც ვგრძნობდი, როდესაც ჩემს ელფოსტას ვხსნიდი და ლექტორების უამრავი დავალება მხვდებოდა, რომელთა შესრულების გარეშე მასწავლებელი ვერ გავხდებოდი. მეც ვწერდი და ვწერდი, ვსაუბრობდი და ვსაუბრობდი და ასე, ნელ-ნელა, ნაბიჯ-ნაბიჯ მინდოდა წრის ნაწილი გავმხადარიყავი.

ისე, საერთოდ არაა მარტივი, ადგე და ამ მოჯადოებული წრის რომელიღაცა ნაწილში მოსახვედრად იბრძოდე. თან, მარტო კი არ ხარ, შენ გარდა კიდევ ძალიან ბევრი ადამიანი აკეთებს ამას და ამ მარათონში საბოლოოდ ან გამარჯვებული გამოდიხარ, ან ისევ სხვა საქმის მოძებნა გიწევს გადასარჩენად. ამაზეც ცოტა ვრცლად მოგვიანებით...

მასწავლებლობა მარტივი არაა. მით უმეტეს, ეს ის საქმე არაა, მცდარი აზრების გარემოცვაში გაზრდილმა ადამიანებმა რომ უნდა შეასრულონ, მხოლოდ იმიტომ, რომ მათ ბავშვობაში ასე ჩააგონეს. გახსოვთ, ხომ ბავშვობაში მოსმენილი ფრაზები იმის შესახებ, რომ ქალს მასწავლებლობა უხდება. იქვე აუცილებლად ახსენებდნენ, რომ, არა, კაცსაც უხდება, მაგრამ მაინც უფრო ქალს და ასე ხდებოდნენ ჩვენი დედები, დები, დეიდები, ბებიები და მეზობლები მასწავლებლები...

არადა... ეს პროფესია ჩვენს არჩევანსა და შესაძლებლობებს შორის დგას, ჩვენს სიყვარულის უნარსა და მოთმინებას შორის დგას და აქ ყველას ადგილი ნამდვილად არაა.

ამ პროფესიაში ძალიან მამაცი ადამიანების ადგილია. ადამიანების, რომლებსაც ბოლომდე ესმით მასწავლებლობის და განიცდიან მას. ადამიანების, რომლებსაც შეუძლიათ აიღონ პასუხისმგებლობა და შეეჭიდონ ურთულეს საქმეს. ადამიანების, რომლებსაც არ ეშინიათ საკუთარი მოსწავლეების, არ ეზიზღებათ ისინი და სულმოუთქმელად არ ელიან დროს, როდესაც მათგან თავისუფლები იქნებიან.

როდესაც ამ ყველაფერს გააცნობიერებთ, მაშინ თავად მიხვდებით, რომ მზად ხართ. მზად, გერქვათ მასწავლებელი და ასწავლოთ სხვას. სხვას, უკეთესი სპექტაკლის დასადგმელად და სხვას, უკეთესი მომავლისთვის.

ავტორი: მარიამ გვარამია 

წაიკითხეთ სრულად