ზუგდიდის პირველი საჯარო სკოლის მასწავლებლის მიერ მე-12 კლასელებისადმი მიძღვნილი პოსტი მოქალაქეთა შეშფოთების და სკოლის დისციპლინური კომიტეტის შეკრების მიზეზი გახდა. სწორედ ზუგდიდის პირველი საჯარო სკოლის დისციპლინურმა კომიტეტმა უნდა იმსჯელოს იმის შესახებ, რა სანქცია გატარდება მასწავლებლის მიმართ.
ფეისბუკპოსტში, რომელიც მასწავლებელმა 21 მაისს გამოაქვეყნა და მალევე წაშალა, ნათქვამი იყო, რომ ის სიხარულს განიცდის იმის გამო, რომ გარკვეული მოსწავლეების ნახვა აღარ მოუწევს და ამბობს, რომ ზოგიერთი მათგანის სახელი და გვარის ხსენებაც კი ზარავს:
,,ჩემთვის 26 გამოშვება. უცნაური დღევანდელი მდგომარეობის გამო და არამხოლოდ. არ ირეკება ბოლო ზარი, არ ვწერთ კეთილ სურვილებს მოხატულ პერანგებზე, რაც ყოველთვის გულისამაჩუყებელი იყო და ცრემლებს მგვრიდა. დღეს ეს განცდა არ მაქვს, პირიქით, ვფიქრობ და მიხარია რომ მომავალ სასწავლო წელს მათ გარეშე შევხვდები (რა თქმა უნდა დიდ უმრავლესობას არ ეხება) ზოგიერთი მათგანის სახელის და გვარის ხსენებაც მზარავს. თუმცა მყავს ფავორიტებიც. ჩემს ანდრიას, დათუნას, გიგას, სანდროს, ბადუკას, ვანოს ვუსურვებ წარმატებებს, წინსვლას ცხოვრებაში. თუ 18 წლის არ ვარგიხარ, ვერც 78 წლისას ივარგებ.თქვენ უკვე ხართ 18 წლის, ხართ კარგი ადამიანები, კაცური კაცები, თქვენ იცით პირველ რიგში ეს არის მთავარი და არა, ვთქვათ ქიმიამცოდნეობა. თქვენ შეგიძლიათ თავაწეულებმა იაროთ, სიკეთე და ბედნიერება მოუტანოთ თქვენს ირგვლივ მყოფ ადამიანებს, იარეთ, იარეთ, იარეთ, ამინ!"- წერდა სოციალურ ქსელში პედაგოგი.
„პედაგოგის მთავარი მისიაა ბავშვის პიროვნებად ჩამოყალიბება“ - მასწავლებელმა, რომელიც 52 წელია პირველ კლასიკურ გიმნაზიაში ასწავლის, პროფესიიდან გასვლის გადაწყვეტილება მიიღო
ნათელა (სვეტა) ფანგანი 52 წელია პირველ კლასიკურ გიმნაზიაში რუსულ ენას ასწავლის, მან პროფესიიდან გასვლის გადაწყვეტილება მიიღო.
„მოწოდებით უნდა იყო მასწავლებელი, უნდა გიყვარდეს ბავშვი, უნდა გიყვარდეს ადამიანი, ეს არის ყველაფრის საწყისი. ბავშვი რომ გადის სკოლიდან, მარტო ცოდნა კი არ მიაქვს, არამედ აქ ყალიბდება როგორც პიროვნება. ამ პროცესში პედაგოგს დიდი წვლილი აქვს. კარგმა პედაგოგმა უნდა გაითვალისწინოს ბავშვის ფსიქოლოგია, მისი ოჯახური მდგომარეობა. პედაგოგის მთავარი მისიაა ბავშვის პიროვნებად ჩამოყალიბება. რთულია პროფესიიდან გასვლა, იმიტომ რომ ჩემთვის სკოლა არ არის მხოლოდ სამსახური, ეს არის ჩემი ცხოვრების ნაწილი. სახელმწიფოს მხრიდან საპენსიო ასაკის პრაქტიკოსი პედაგოგებისათვის შემოთავაზებული ჯილდო პირადად ჩემთვის არა მხოლოდ ფინანსური დახმარება, არამედ უფრო მეტად მორალური მხარდაჭერის გამოცხადებაა ჩემი ქვეყნისაგან.“
წყარო: განათლების, მეცნიერების, კულტურისა და სპორტის სამინისტრო