Baby Bag

ისტორია სკოლის დირექტორზე, რომელიც მოსწავლისთვის ჭკუის სწავლების შესანიშნავი მაგალითია

ისტორია სკოლის დირექტორზე, რომელიც მოსწავლისთვის ჭკუის სწავლების შესანიშნავი მაგალითია
,,სკოლის დირექტორი!

(მოქმედება ხდება 90-იანი წლების ქუთაისში)

მე-9 კლასში ვიყავით. კვირა დღეს ბიჭებმა კლასელთან დავლიეთ. იქედან წამოსული, გავიარეთ პირველ სკოლასთან და დირექტორის კაბინეტის ფანჯრები ჩავამსხვრიეთ უდიდესი ქვებით. ერთი ქვა კაბინეტში შევარდა და დირექტორის მაგიდაზე დადებული მინაც ჩაამსხვრია. სკოლის დირექტორი ალეკო ბელთაძე იყო. შური ვიძიეთ უმკაცრეს დირექტორზე, რომელსაც სასწაული დისციპლინა ჰქონდა, ვერაფერს გამოაპარებდი. ავდექით და „გავამწარეთ“!

იმ ღამეს მშვიდად მეძინა. რაღაცნაირად პროტესტი სისრულეში მოვიყვანეთ და მეორე დღეს სასიამოვნო მოლოდინში ვიყავით, როცა სკოლის დირექტორი გაცოფებული იქნებოდა. თან დანაშაულის ყველა კვალი წაშლილი გვქონდა. კამერები მაშინ არ არსებობდა და ჩაბნელებული ქალაქიც ჩვენს სასარგებლოდ მუშაობდა.

მეორე დღეს ალეკო ბელთაძე დილის 9 საათზე ჩვენს კლასში შემოვიდა და ზუსტად ის სამი ბიჭი გამოგვიძახა, რომლებმაც წინა ღამით მინები ჩავამსხვრიეთ. ვერ წარმოიდგენთ რა ბაგა-ბუგი გაჰქონდა გულს, როცა პირველი სკოლის უზარმაზარ დერეფნებში მივაბიჯებდით და სამასწავლებლოს გავლით დირექტორის კაბინეტში აღმოვჩნდით. მინები უკვე ჩასმული იყო.

დირექტორი - აბა როგორ ხართ?

- კარგად ბატონო ალეკო (ყველანი ვითომ გაოცებული ვართ)

- ბიჭებო, ცოტა დიდები რომ იყოთ, სიამოვნებით დავლევდი თქვენთან ერთად

- რაშია საქმე ბატონო ალეკო? (კიდევ ვიოცებ და მხრებს ვიჩეჩ)

- არაფერი... ძმაკაცობა მინდა თქვენთან. იცით როგორი თამადა ვარ?

- ვიცით, ბატონო ალეკო, ისიც ვიცით გალაკტიონის 300 ლექსი იცით ზეპირად

- ჰოდა ყოველ დღე, დილაობით შემოხვალთ ჩემთან და ლექსებს წაგიკითხავთ...

და ასე დავდიოდით მის კაბინეტში ერთი კვირა...ყოველ დღე. და თან გალაკტიონს გვიკითხავდა ყოველ დღე ზეპირად. ბოლოს გვეტყოდა - „ბიჭებო რაიმე ხო არ გაქვთ ჩემთან სათქმელიო?“, ჩვენ ცივ უარზე ვიყავით. არა არაფერი-თქო....

ბოლოს, როგორც იქნა, გამოვუტყდით და ბოდიში მოვუხადეთ....

მერე მასთან დავძმაკაცდით და დირექტორზე ვინმეს ცუდი რომ ეთქვა, სასწაულს მოვწევდით.
დღესაც ასე ვარ. ჩემს დირექტორზე ცუდს ვერავის ვათქმევინებ!

პ.ს. ისე სამივე ბიჭი ვინც ინციდენტში ვმონაწილეობდით, ყველანი წარმატებული გამოვედით. არ დავიღუპეთ 90-იანელებში, გადავრჩით კარგი დირექტორის წყალობით.''

ავტორი: დათო ლიკლიკაძე

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ქალების კომენტარები ძალადობის ფაქტის შეფასებისას ხშირად უფრო შემაშფოთებელია, ვიდრე კაცების''

,,ქალების კომენტარები ძალადობის ფაქტის შეფასებისას ხშირად უფრო შემაშფოთებელია, ვიდრე კაცების''
ძალადობასთან დაკავშირებით ფსიქოლოგი ნათია ფანჯიკიძე სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, რომელსაც ​MomsEdu.ge სიტყვა-სიტყვით გთავაზოთ:

,,ზოგიერთ კაცთან შედარებით კინგ კონგიც კი რა მიმზიდველია, იმიტომ რომ სინაზის განცდის უნარი აქვს და ამხელა ფიზიკური ძალის სიყვარულის ენერგიად გარდაქმნა შეუძლია. კაცი უნდა იყოს აბრეშუმის, მოჰერის, ხავერდის, ანგორისაც გადასარევია. აი, მაგალითად, იმ ქალების შვილებთან სიყვარულის შეგეშინდება, ფბ-ში რომ ილანძღებიან, იწყევლებიან, ადამიანების ცეცხლში დაწვას ითხოვენ. ან იმ მამების შვილებთან, ქალების მიმართ სიძულვილი რომ ეტყობათ. ყველაფერი მშობლების ბრალი არ არის, რათქმაუნდა, შვილოფობია არ დავიმართოთ, მაგრამ დიდი წილია იმ ფუნდამენტის, პირველადად სიყვარული და დანდობა სადაც უნდა ესწავლა ადამიანს. ძალადობას მრავალი ასპექტი აქვს, მაგრამ ამ კუთხიდან იმიტომ ვწერ ახლა, რომ ქალების კომენტარები ძალადობის ფაქტის შეფასებისას ხშირად უფრო შემაშფოთებელია, ვიდრე კაცების. და საერთოდაც, ზოგადადაც, ამ ქვეყანას აკლია დედის ენერგია, დამნდობი, ჩამხუტებელი. ქალის ხელი თითქმის არაფერს ეტყობა და ამიტომაცაა ასე ბლაგვი, ნაცრისფერი და ნატიფი ინტელექტის გარეშე დარჩენილი. შემდეგ ყველაფერში მოჩანს ეს, ქვეყნის დონეზეც და პირადი ურთიერთობებისაც. დედის ენერგია პირდაპირიცაა და ირიბიც. ირიბად ის კაცებში ვლინდება, რომლებმაც სიყვარული იციან და არ გადათელავენ არაფერს ცოცხალს და ძვირფასს. არ იფიქროთ, ქალებს ვადანაშაულებდე, უბრალოდ ქალებს მინდა გააზრება ვთხოვო, - თქვენ ნუ ლანძღავთ მსხვეპრლებს, ამით ვერ გადარჩებით მოძალადისგან, პირიქით, ისევ უკან მოგიბრუნდებათ ის, რასაც უნებურად, ფარული შიშის გამო წაახალისებთ,'' - აღნიშნავს ნათია ფანჯიკიძე. 


წაიკითხეთ სრულად