Baby Bag

„ჩვენი სასკოლო სისტემა ათასობით მსგავს მასწავლებელს მალავს... და რა დააშავა? ის თქვა ხმამაღლა, რასაც ასობით მასწავლებელი ჩუმად ფიქრობს და ეს „ჩუმად ნაფიქრი“ უფრო საშიშია, ვიდრე საჯარო პოსტი“

„ჩვენი სასკოლო სისტემა ათასობით მსგავს მასწავლებელს მალავს... და რა დააშავა? ის თქვა ხმამაღლა, რასაც ასობით მასწავლებელი ჩუმად ფიქრობს და ეს „ჩუმად ნაფიქრი“ უფრო საშიშია, ვიდრე საჯარო პოსტი“

იცით, იმ ერთი მასწავლებლის ამბავი საიდან იღებს სათავეს? აი, იმ მცდარი აზრიდან, ქალს რომ ყველაზე მეტად მასწავლებლობა გამოუვა. განა რამე, უბრალოდ ეს პროფესია უფრო უხდება, ეს პროფესია უფრო შეეფერება. ნუთუ კაცს არ შეჰფერის მასწავლებლობა? როგორ არა, მაგრამ მაინც უფრო ქალურია. არადა, ოდესღაც ითქვა და ვამბობთ, რომ პროფესიებს სქესი არ აქვთ, მაგრამ მასწავლებლობა მაინც ქალის საქმეა.

მასწავლებლობა მარტივი არაა. მით უმეტეს, ეს ის საქმე არაა, ამ მცდარი აზრების გარემოცვაში გაზრდილმა ადამიანებმა რომ უნდა შეასრულონ, მხოლოდ იმიტომ, რომ მათ ბავშვობაში ასე ჩააგონეს. ეს პროფესია ჩვენს არჩევანსა და შესაძლებლობებს შორის დგას, ჩვენს სიყვარულის უნარსა და მოთმინებას შორის დგას და აქ ყველას ადგილი ნამდვილად არაა.

ამ პროფესიაში ძალიან მამაცი ადამიანების ადგილია. ადამიანების, რომლებსაც ბოლომდე ესმით მასწავლებლობის და განიცდიან მას. ადამიანების, რომლებსაც შეუძლიათ აიღონ პასუხისმგებლობა და შეეჭიდონ ურთულეს საქმეს. ადამიანების, რომლებსაც არ ეშინიათ საკუთარი მოსწავლეების, არ ეზიზღებათ ისინი და სულმოუთქმელად არ ელიან დროს, როდესაც მათგან თავისუფლები იქნებიან.

იქნებ, მას საერთოდ არ უნდოდა მასწავლებლობა? იქნებ, კოსმოსში გაფრენაზე ოცნებობდა ბავშვობაში, მაგრამ შემდეგ ის საქმე არჩია, რომელიც ერთი შეხედვით ძალიან მარტივად ჩანდა - შედიხარ კლასში, გამოკითხავ მოსწავლეებს, შემდეგ გაკვეთილს ახსნი და ისევ უკან გამოდიხარ. და ყოველდღე ასე გრძელდება.

მისი არსებობა არ გამკვირვებია. ჩვენი სასკოლო სისტემა ათასობით მსგავს მასწავლებელს მალავს და დამალავს მომავალშიც. და რა დააშავა? ის თქვა ხმამაღლა, რასაც ასობით მასწავლებელი ჩუმად ფიქრობს. და ეს „ჩუმად ნაფიქრი“ უფრო საშიშია, ვიდრე საჯარო პოსტი.

მისი დასჯით არაფერი შეიცვლება - მას ხომ ისინი დასჯიან, ვინც თავად სისტემა შექმნა.

ავტორი: მარიამ გვარამია

ზუგდიდელი მასწავლებლის ფეისბუკპოსტი სკოლის დისციპლინური კომიტეტის შეკრების მიზეზი გახდა
​ზუგდიდის პირველი საჯარო სკოლის მასწავლებლის მიერ მე-12 კლასელებისადმი მიძღვნილი პოსტი მოქალაქეთა შეშფოთების და სკოლის დისციპლინური კომიტეტის შეკრების მიზეზი გახდა. სწორედ ზუგდიდის პირველი საჯარო სკოლ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,მასწავლებლების უმეტესობამ ისე მოინდომა, რომ მართლა გადააჭარბა იმ ცუდ მოლოდინს, რაც სკეპტიკურად განწყობილ საზოგადოებას ჰქონდა''

,,მასწავლებლების უმეტესობამ ისე მოინდომა, რომ მართლა გადააჭარბა იმ ცუდ მოლოდინს, რაც სკეპტიკურად განწყობილ საზოგადოებას ჰქონდა''

როგორ წარმოაჩინეს ჩვენმა მასწავლებლებმა თავი ამ კრიზისულ სიტუაციაში? - ,,ახალი განათლების'' აღნიშნულ კითხვას მასწავლებლის სახლის დირექტორმა ბერიკა შუკაკიძემ უპასუხა. 

მისი თქმით, მასწავლებლების უმეტესობამ ისე მოინდომა, რომ მართლა გადააჭარბა იმ ცუდ მოლოდინს, რაც სკეპტიკურად განწყობილ საზოგადოებას ჰქონდა:

,,სხვათა შორის, ბევრის გასაკვირად, ჩვენი მასწავლებლები თავს კარგად ართმევენ დისტანციური სწავლების დანერგვის პროცესებს და, ზოგადად, იშვიათად იპოვით დღეს მასწავლებლით უკმაყოფილო ადამიანს. ეს არ ეხება მხოლოდ დედაქალაქის ან დიდი ქალაქების სკოლების პედაგოგებს, რაიონშიც მიწევს ჩასვლა და კარგად ვიცნობ ვითარებას – მასწავლებლების უმეტესობამ ისე მოინდომა, რომ მართლა გადააჭარბა იმ ცუდ მოლოდინს, რაც სკეპტიკურად განწყობილ საზოგადოებას ჰქონდა. ბუნებრივია, როცა მხარდაჭერას გრძნობენ სამინისტროსგანაც – ხელფასებმა მოიმატა, პენსიაში გასული მასწავლებლები დააფასეს, არავინ არის ჩასაფრებულ პოზიციაში, ასე ვთქვათ „გამოჭერაზე“, პირიქით, ყველა მხარდაჭერაზეა ორიენტირებული, – ასეთ გარემოში ადამიანები ადეკვატურად იქცევიან და აჩვენეს კიდეც ეს მასწავლებლებმა.

ვერავინ დაასახელებს ქვეყანას, სადაც 100 პროცენტით ასრულებენ ადამიანები მათზე დაკისრებულ მოვალეობას. მაგრამ, ძალიან მიხარია, რომ ის ცუდი მოლოდინები, რომელიც საზოგადოების ნაწილში მაინც არსებობდა, არ გამართლდა. ყველაფერი პირიქით მოხდა. ნეტავ, განახათ როგორი ხალისით ატარებენ გაკვეთილებს და, რაც მთავარია, თანამშრომლობის/გაზიარების/კოლეგიალობის საოცარი მუხტი გაჩნდა. საერთოდ, ეს ფსიქოლოგიური მომენტია, გაჭირვების დროს ადამიანები უფრო შეიკვრებიან ხოლმე და უფრო უფრთხილდებიან ერთმანეთს – ასეთი თანადგომის და თანამშრომლობის საუკეთესო მაგალითი აჩვენეს მასწავლებლებმა, რაც, თავისთავად, საქმეშიც გამოჩნდა, ეს ყველაზე კარგია, რაც მოხდა.

ბოლოს, დიდი მადლობა მინდა გადავუხადო ჩვენს მასწავლებლებს ასეთი ორგანიზებულობისთვის, საკუთარი საქმის ერთგულებისა და გამოჩენილი მაღალი სამოქალაქო და პროფესიული პასუხისმგებლობისთვის. მინდა დავარწმუნო, რომ მასწავლებლის სახლის თითოეული თანამშრომელი მაქსიმუმს გააკეთებს მათ მხარდასაჭერად!'' - აღნიშნა ბერიკა შუკაკიძემ. 

წაიკითხეთ სრულად