Baby Bag

,,სკოლა ანგრევს კრეატიულობას...განათლებად წოდებული ეს პროცესი არის დროის გაცდენა, 12 წლიანი რუტინის პროგრამა, რომელიც რეალური ცხოვრებისთვის ვერ ამზადებს მოსწავლეებს''

,,სკოლა ანგრევს კრეატიულობას...განათლებად წოდებული ეს პროცესი არის დროის გაცდენა, 12 წლიანი რუტინის პროგრამა, რომელიც რეალური ცხოვრებისთვის ვერ ამზადებს მოსწავლეებს''

,,კიდევ ერთი სემესტრი მთავრდება და გამახსენდა, რომ სკოლა ანგრევს კრეატიულობას,'' - აღნიშნულის შესახებ საბავშვო წიგნების ავტორმა, ტრენერმა კრეატივისა და იდეების გენერირების ტექნიკაში, კოტე იანტბელიძემ პოსტი სიციალურ ქსელში გამოაქვეყნა:

,,დიდი სიფრთხილით შევარჩიე სიტყვები: იქნებ აფუჭებს ან აზიანებს, მაგრამ არა, - ანგრევს.

განათლებად წოდებული ეს პროცესი არის დროის გაცდენა, 12 წლიანი რუტინის პროგრამა, რომელიც რეალური ცხოვრებისთვის ვერ ამზადებს მოსწავლეებს. სკოლა ვერ აძლევს მათ რეალურ უნარებს, რომელიც თანამედროვე სამყაროში გამოადგებათ.

როგორია თანამედროვე სამყარო? სწრაფად ცვალებადი, არაპროგნოზირებადი, სადაც ისეთი არაორდინარული პრობლემები მატულობს, რომელსაც ძველი გამოცდილებით ვერ გადაჭრი. რა გჭირდება თანამედროვე სამყაროში? - ინოვაციურობა, კრეატიულობა, გამჭრიახობა, მოქნილობა და არაორდინარული მიდგომა. და რომელს ასწავლიან სკოლაში?

როცა პირველკურსელები უნივერსიტეტებში მოდიან, ზოგი მათგანის ქცევაში ჯერ კიდევ მძაფრად იგრძნობა სკოლის საშინელი სისტემა. იგრძნობა რა უქნეს ამ უნიჭიერეს თაობას 12 წლის განმავლობაში: დიდ ნაწილს ეშინია შეცდომის დაშვების, რაიმეს არასწორად თქმის, საკუთარი აზრის ჩამოყალიბების, დასაბუთების, მსჯელობის, წარდგენის, გუნდურად მუშაობის, კრეატიულობის.

და ამისთვის იხარჯება ცხოვრების 12 წელი.

ბევრ განვითარებულ ქვეყანაში საგანმანათლებლო პროგრამების გადაწყობა დაიწყო, რომ სკოლებში კრეატივის და ინოვაციის როლი გაიზარდოს. უბრალოდ ცოდნას კი არ აძლევენ, არამედ ამ ცოდნის გამოყენების უნარებს ასწავლიან. აყვარებენ ცოდნის მიღების პროცესს და თვითგანვითარებას. მოკლედ, სწავლას ასწავლიან.

კარგია, რომ ონლაინ სწავლება იმაზე ადრე დაიტესტა, ვიდრე ვვარაუდობდით. ფორსმაჟორის გამო ხარვეზებიც იყო, თუმცა, მგონია, რომ ბევრი სკოლა ახლებურად იფიქრებს ამის შემდეგ, ისევე ახლებურად, კრეატიულად და არაორდინარულად, როგორიც თაობა გვყავს და როგორიც ჩვენს ეპოქას შეეფერება.

არსებობენ გამონაკლისი სკოლები. არსებობენ გამონაკლისი მასწავლებლები, რომლებიც ბავშვებში კრეატიულობის ნაპერწკალს არ აქრობენ, მაგრამ ეს ღმერთივით ხალხი იძულებულია უაზრო პროგრამის და კიდევ უფრო უაზრო ხელფასის ამარა დარჩეს,'' - აღნიშნავს მწერალი. 

„იაკობმა სახელმძღვანელო ბევრჯერ შეცვალა და კიდევ რომ ეცოცხლა, კიდევ ბევრჯერ შეცვლიდა... დღ...
„მთელი დღეა, ,,დედა ენა" მესმის და ძლივს მოვიცალე, რომ დამეწერა ერთი-ორი სიტყვა. ამ ორ სიტყვამდე, ასპირანტურაში დისერტაცია ვწერე ,,დედა ენაზე", წერა-კითხვის სწავლების მეთოდებზე და ზოგადად, სწავლების...

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,71 წლის დედაჩემი ფიზიკის მასწავლებელია, მან გააპროტესტა ონლაინ სწავლება, თუმცა სიტუაციას შეეგუა''

,,71 წლის დედაჩემი ფიზიკის მასწავლებელია, მან გააპროტესტა ონლაინ სწავლება, თუმცა სიტუაციას შეეგუა''

გამოიკვეთა თუ არა, დისტანციური სწავლების დანერგვის პროცესში, ტექნოლოგიების გამოყენება, უმეტეს შემთხვევაში, როგორც მასწავლებლის ყველაზე სუსტი მხარე? - აღნიშნულ კითხვებს მასწავლებლის სახლის დირექტორმა ბერიკა შუკაკიძემ ,,ახალი განათლებასთან'' მიცემულ ინტერვიუში უპასუხა.

ბერიკა შუკაკიძის თქმით, რასაკვირველია, ძალიან რთული იქნება, გარკვეულ პერიოდში, გარკვეული ადამიანებისთვის ამ რელსებზე გადაწყობა, თუმცა პედაგოგები ნელ-ნელ ამას შეძლებენ:

,,ცხადია, ტექნოლოგიების მიმართულებით პრობლემები არსებობს და, რა თქმა უნდა, მეტის გაკეთება გვჭირდება. ამიტომ, ჩვენ ის ქოუჩები, რომლებიც „ახალი სკოლის მოდელის“ ფარგლებში არიან დაქირავებული, გადავამზადეთ თიმსის გამოყენების კუთხით, ჩავუტარეთ ტერენინგები – ხვალინდელი დღე ეს არის. ტექნოლოგიები გემოვნების საკითხი კი არა, ობიექტური რეალობაა, ახალი რეალობა, რომელშიც ჩვენ უნდა ვიცხოვროთ და რომელზეც დგას რეალურად თანამედროვე განათლება. ეს არის შესაძლებლობა და არა გამოწვევა. ფარცხანაყანების სკოლაში რომ რაღაც კეთდება, ეს, ბუნებრივია, უნდა ვიცოდეთ, მაგრამ ჩვენ გვაქვს ძალიან დაბალი თანამშრომლობითი კულტურა. სწორედ ამ დაბალი თანამშრომლობითი კულტურის წამლად მოგვევლინა ახლა ასეთი ვებინარები, ასეთი სადისკუსიო ჩართვები ერთმანეთთან. მოგვევლინა შეაძლებლობად, რომ გავიგოთ, რა ხდება ჩვენს მეზობელ სკოლებში და მერე გადმოვიღოთ, გავიზიაროთ და ჩვენც დავნერგოთ ჩვენს სკოლებში.

თუმცა, რასაკვირველია, ძალიან რთული იქნება, გარკვეულ პერიოდში, გარკვეული ადამიანებისთვის ამ რელსებზე გადაწყობა, მაგრამ, დარწმუნებული ვარ, რომ ნელ-ნელ ამას შევძლებთ. 71 წლის დედაჩემი ფიზიკის მასწავლებელია. მან გააპროტესტა ონლაინ სწავლება, მაგრამ, როცა დარწმუნდა, რომ არავითარი ალტერნატივის შეთავაზებას არ ვაპირებდი, შეეგუა სიტუაციას და ახლა დადის მეზობელ ახალგაზრდა გოგონასთან, რომელმაც ტექნოლოგიების გამოყენება ასწავლა. ახლა ისე მოსწონს, რომ სკუთარი კომპიუტერის შეძენასაც აპირებს. რაც მთავარია, მიხვდა, რომ ეს არის რეალობა, თუმცა, ბუნებრივია, 40-45 წელი რომ მიჩვეული ხარ სწავლების სულ სხვაგვარ მეთოდებს, ახლა თავდაჯერებულად ვერ გრძნობ თავს და ერთ ღამეში ამ ცვლილების განხორციელება გაგიჭირდება. ამიტომ უნდა ამოვუდგეთ მხარში ამ მასწავლებლებს. ბუნებრივია, მასწავლებლის სახლის ყველა ინიციატივა მათ მხარდასაჭერადაა მიმართული. აუცილებლად სჭირდებათ მხარდაჭერა, რადგან ახლა, ზოგჯერ, ახალგაზრდებსაც უჭირთ სწრაფად ტექნოლოგიებით სწავლების ათვისება, არ აათუ ასაკოვან მასწავლებლებს, თორემ ტექნოლოგიების მიმართულება რომ უნდა გავაძლიეროთ, ამაზე ისედაც ყველა ვთანხმდებით.

მასწავლებლის სახლში პროექტის „ჩხირკედელა“ წამოწყება სწორედ ამისკენაა მიმართული. ფიზიკა, ქიმია, ბიოლოგია – ამ საგნების მეტი პოპულარიზაცია და განვითარება განათლების სფეროსთვის პრიორიტეტულია. „ჩხირკედელაში“ ფიზიკის ლაბორატორია უკვე გვაქვს და ახლა გვინდა, ქიმიისა და ბიოლოგიის ლაბორატორიებიც გავმართოთ. ზუსტად ამ ვირტუალური ლაბორატორიებითა და ტექნოლოგიების ჩართულობით უნდა ასწავლოს თანამედროვე მასწავლებელმა სკოლაში, რადგან თანამედროვე ბავშვს სხვაგვარად სკოლაში ვერ მოიზიდავ? წარმოიდგინეთ, ახლა რომ ბავშვს უთხრა: გადავშალოთ 35-ე გვერდზე წიგნი… ეს ღრმა წარსულია. ახლა მოსწავლეს, ამის ნაცვლად, უნდა შესთავაზო მოიძიოს ინფორმაცია რამე კონკრეტულ თემაზე, მერე სკანირება გააკეთოს და ეკრანზე გამოაჩინოს. ამ ენით უნდა ვისუბროთ და ცდებიც ასე უნდა წარვმართოთ მათთან. სხვაგვარად, კიდევ გავიმეორებ, ობიექტური რეალობისგან შორს ვიქნებით, წარსულში დარჩენილები,'' - დასძინა ბერიკა შუკაკიძემ.

წაიკითხეთ სრულად