Baby Bag

,,სკოლა ანგრევს კრეატიულობას...განათლებად წოდებული ეს პროცესი არის დროის გაცდენა, 12 წლიანი რუტინის პროგრამა, რომელიც რეალური ცხოვრებისთვის ვერ ამზადებს მოსწავლეებს''

,,სკოლა ანგრევს კრეატიულობას...განათლებად წოდებული ეს პროცესი არის დროის გაცდენა, 12 წლიანი რუტინის პროგრამა, რომელიც რეალური ცხოვრებისთვის ვერ ამზადებს მოსწავლეებს''

,,კიდევ ერთი სემესტრი მთავრდება და გამახსენდა, რომ სკოლა ანგრევს კრეატიულობას,'' - აღნიშნულის შესახებ საბავშვო წიგნების ავტორმა, ტრენერმა კრეატივისა და იდეების გენერირების ტექნიკაში, კოტე იანტბელიძემ პოსტი სიციალურ ქსელში გამოაქვეყნა:

,,დიდი სიფრთხილით შევარჩიე სიტყვები: იქნებ აფუჭებს ან აზიანებს, მაგრამ არა, - ანგრევს.

განათლებად წოდებული ეს პროცესი არის დროის გაცდენა, 12 წლიანი რუტინის პროგრამა, რომელიც რეალური ცხოვრებისთვის ვერ ამზადებს მოსწავლეებს. სკოლა ვერ აძლევს მათ რეალურ უნარებს, რომელიც თანამედროვე სამყაროში გამოადგებათ.

როგორია თანამედროვე სამყარო? სწრაფად ცვალებადი, არაპროგნოზირებადი, სადაც ისეთი არაორდინარული პრობლემები მატულობს, რომელსაც ძველი გამოცდილებით ვერ გადაჭრი. რა გჭირდება თანამედროვე სამყაროში? - ინოვაციურობა, კრეატიულობა, გამჭრიახობა, მოქნილობა და არაორდინარული მიდგომა. და რომელს ასწავლიან სკოლაში?

როცა პირველკურსელები უნივერსიტეტებში მოდიან, ზოგი მათგანის ქცევაში ჯერ კიდევ მძაფრად იგრძნობა სკოლის საშინელი სისტემა. იგრძნობა რა უქნეს ამ უნიჭიერეს თაობას 12 წლის განმავლობაში: დიდ ნაწილს ეშინია შეცდომის დაშვების, რაიმეს არასწორად თქმის, საკუთარი აზრის ჩამოყალიბების, დასაბუთების, მსჯელობის, წარდგენის, გუნდურად მუშაობის, კრეატიულობის.

და ამისთვის იხარჯება ცხოვრების 12 წელი.

ბევრ განვითარებულ ქვეყანაში საგანმანათლებლო პროგრამების გადაწყობა დაიწყო, რომ სკოლებში კრეატივის და ინოვაციის როლი გაიზარდოს. უბრალოდ ცოდნას კი არ აძლევენ, არამედ ამ ცოდნის გამოყენების უნარებს ასწავლიან. აყვარებენ ცოდნის მიღების პროცესს და თვითგანვითარებას. მოკლედ, სწავლას ასწავლიან.

კარგია, რომ ონლაინ სწავლება იმაზე ადრე დაიტესტა, ვიდრე ვვარაუდობდით. ფორსმაჟორის გამო ხარვეზებიც იყო, თუმცა, მგონია, რომ ბევრი სკოლა ახლებურად იფიქრებს ამის შემდეგ, ისევე ახლებურად, კრეატიულად და არაორდინარულად, როგორიც თაობა გვყავს და როგორიც ჩვენს ეპოქას შეეფერება.

არსებობენ გამონაკლისი სკოლები. არსებობენ გამონაკლისი მასწავლებლები, რომლებიც ბავშვებში კრეატიულობის ნაპერწკალს არ აქრობენ, მაგრამ ეს ღმერთივით ხალხი იძულებულია უაზრო პროგრამის და კიდევ უფრო უაზრო ხელფასის ამარა დარჩეს,'' - აღნიშნავს მწერალი. 

„იაკობმა სახელმძღვანელო ბევრჯერ შეცვალა და კიდევ რომ ეცოცხლა, კიდევ ბევრჯერ შეცვლიდა... დღ...
„მთელი დღეა, ,,დედა ენა" მესმის და ძლივს მოვიცალე, რომ დამეწერა ერთი-ორი სიტყვა. ამ ორ სიტყვამდე, ასპირანტურაში დისერტაცია ვწერე ,,დედა ენაზე", წერა-კითხვის სწავლების მეთოდებზე და ზოგადად, სწავლების...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მათთან (მოსწავლეებთან) შეხვედრის ნებისმიერი დღე ღმერთის საჩუქარია, რომელიც თუ სრულად არ შეიგრძენი, შენი ფასი ერთი თეთრიც არ იქნება“ - გია მურღულიას საახალწლო მილოცვა მოსწავლეებს

„მათთან (მოსწავლეებთან) შეხვედრის ნებისმიერი დღე ღმერთის საჩუქარია, რომელიც თუ სრულად არ შეიგრძენი, შენი ფასი ერთი თეთრიც არ იქნება“ - გია მურღულიას საახალწლო მილოცვა მოსწავლეებს

ფილოლოგი, პედაგოგი გია მურღულია თავის მოსწავლეებს ახალ წელს ულოცავს. გთავაზობთ მის მილოცვას უცვლელად:

„ჩემს ყველა მოსწავლეს, რომელთათვისაც ერთი გაკვეთილი ან ლექცია მაინც ჩამიტარებია, დამდეგ ახალ წელს ვულოცავ.

ახალი წელი ჩვენი ცხოვრების ერთი ჩვეულებრივი დღეა, რომელიც ყველას ხელახალ შობას გამოხატავს - ჰო, ეს დედამიწის დაბადების დღეა.

ამ დღეს შეიძლება რაღაც განახლდეს, რაღაც შეიცვალოს, ან...იგივე დარჩეს, რაც მანამდე იყო. თუმცა ერთიც არის - სულ რომ არაფერი შეცვალო, მეორე დღეს მაინც განსხვავებული იქნები, ვიდრე წინა დღეს იყავი. ერთი ფიქრით, ერთი შეგრძნებით, ერთი მზერით ან ერთი ამოსუნთქვით მაინც სხვა იქნები.

თითქმის ოთხი ათეული წლის განმავლობაში ბევრი ვესაუბრე ჩემს მოსწავლეებს. ყველაფერზე ვლაპარაკობდით, რაც კაცს ადამიანად აქცევს. ცხადია, ყოველ ჯერზე მინდოდა, ისინი კიდევ უფრო უკეთესნი ყოფილიყვნენ - ვსწავლობდით, განვიხილავდით, ვაფასებდით, ვფიქრობდით, ვწერდით, ვცდილობდით დაგვენახა, რა არის ნამდვილი და გადარჩენის ღირსი ცხოვრებაში. მათი განვითარებისთვის არაფერი დამიშურებია - როცა საქმე ბავშვებთან გაქვს, სიტყვები "სიზარმაცე" ან "გულგრილობა" სამუდამოდ უნდა დაივიწყო.

ხანდახან გაგაბრაზებენ, ხან თითქოს უყურადღებობას გაგრძნობინებენ, ხანაც შეიძლება ნაღველი შეგყარონ იმის გამო, რომ "არაფერი არ გამოდის", მაგრამ, ბოლოს და ბოლოს, მათთან შეხვედრის ნებისმიერი დღე ღმერთის საჩუქარია, რომელიც თუ სრულად არ შეიგრძენი, შენი ფასი ერთი თეთრიც არ იქნება.

ზოგი მათგანი მეტად დამამახსოვრდა, ზოგი - ნაკლებად, თუმცა ერთი გაელვებით ყველანი აქ არიან - ჩემს ცნობიერებაში. ბევრის სახე მახსოვს, ხმა, მზერა, მიმიკა, სევდაცა და ღიმილიც. უფრო ცოტასი ფიქრისა და გემოვნების "სიმაღლე" დამრჩა გონებასა და გულში. ისეთი შეგრძნება და განწყობა მაქვს, თითქოს ყველა მათგანით სამყარო მელაპარაკებოდა ჩემსავე ცხოვრებაზე.

თქვენ ყველანი შეუცვლელები ხართ. ერთი თქვენგანიც რომ არ შემხვედროდა, შესაძლოა ჩემი ცხოვრება სხვანაირი ყოფილიყო. არ ვიცი, უკეთესი თუ უარესი, მაგრამ - განსხვავებული. ყველანი მიყვარხართ და ეს არ არის უბრალოდ ორი სიტყვა.

თქვენ შორის უკვე კარგა ხანია არიან ბებია-ბაბუებიც, ზოგი კი ამ წუთისოფელსაც გამოეთხოვა. დიდი დრო გავიდა. მისგან წაღებულ ღიმილებს სხვა მოსწავლეთა სახეები ანაცვლებენ. მადლობა ღმერთს, რომ ეს ერთი დიდი გაკვეთილი მასწავლებლისთვის არასდროს სრულდება.

გილოცავთ ახალ წელს - ბევრი სიხარული მოეტანოს თქვენთვის და თითოეული თქვენგანის ცხოვრება დაეცვას ავი გამოხედვისა თუ ქმედებისგან.

​ერთად ყოფნის ბევრი დღე იყო თუ ცოტა, ისინი ჩვენი შეხვედრებისთვის თენდებოდა. ჩვენ ისეთ სიტყვებს ვამბობდით, რომლებიც, წარმოთქმის მომენტიდან მთელი ამ ხნის განმავლობაში, არსად გამქრალან. ის სიტყვები გვაერთიანებს და ერთმანეთისთვის ძვირფას ადამიანებად გვაქცევს - ჩემთვის თქვენ ყველანი ასეთები ხართ.

დაე, 2021 წელიც შეემატოს ჩვენს საერთო მახსოვრობას - ერთხელ მაინც თუ ვიფიქრებთ ერთად გატარებულ დღეებზე, ამ მოლოცვას დამატებითი აზრი შეეძინება.

გილოცავთ!

ბოლოს კი ერთი ფრაზა სამახსოვროდ:

ზარის დარეკვის შემდეგ არაფერი არ მთავრდება.

არის ამქვეყნად რაღაცები, რომლებიც ჩვენში იბადებიან, მაგრამ არ კვდებიან“, - წერს გია მურღულია სოციალურ ქსელში.

წაიკითხეთ სრულად