„მოსწავლეები მდინარის პირას წავიყვანე და ვუთხარი ის ქვა აეღოთ, რომლის სროლასაც მოახერხებდნენ“ - ლადო აფხაზავას საინტერესო ექსპერიმენტი

მუდამ უნდა გვახსოვდეს

1. რამე თუ არ მოგწონს, უნდა ადგე და ხმამაღლა განაცხადო, კულუარებში საუბრით საქმეს ვერ უშველი

​​2. დიახ, რთულია იმ ადამიანის ცხოვრება, ვინც მხოლოდ საკუთარი შესაძლებლობებით ცდილობს „დაიმკვიდროს ადგილი“ და თუ ის გიზიარებთ გამოცდილებას ეს არ არის „თვითპიარი“
​
​3. ბოლომდე კმაყოფილების გრძნობა არასოდეს არ ექნება მასწავლებელს იმიტომ, რომ ცოდნა მუდმივ განახლებას საჭიროებს, გატკენენ ბევრჯერ გულს, მაგრამ ამ დროს გაიხსენე შენი ყველაზე მაგარი მიგნებები და სახე გაგინათდება

​​4. ისწავლე დუმილი, როცა ისმენ დიდი აგრესიას. არ ეკამათო იმ ადამიანს, ვინც თავად არ იცის რა არის ღამე, სამუშაო მასალაზე „ჩამოძინება“

​​5. არ ელოდო მუდმივ მადლობას, ან კი რად გინდა, შენ შედეგზე იფიქრე, იმ ათწლეულების მერე მისაღებ წარმატებაზე

​​6. თუ სადმე დაინახე, რომ სათანადოდ არ შეგაფასეს, სხვა უფრო წინ დააყენეს და ზუსტად იცი, რომ ეს მისი „მფარველის“ ხელშეწყობითაა, გული არ გაიტეხო, შენ ყველაზე დიდი ასპარეზი გაქვს - კლასიდან შეცვალო მსოფლიო უკეთესობისაკენ

​​7. არ გაიკვირვო, რომ არ არის დღეს ერთი პრობლემის გარშემო ერთობა, ჯერ კიდევ არსებობს ჩარჩოები, რომლის გარღვევა ბევრ ადამიანს უჭირს 

​​8. არ დაგწყდეს გული უმადურობაზე, ყველაზე მტკივნეულია, ძნელად შესაგუებელი, მაგრამ თუ შენ გადაწყვიტე მასწავლებლობა - იმ პროცესსაც უნდა შეეგუო, რომ ბევრი გამქილიკებელი გეყოლება

​​9. გახსოვდეს, შენ პროფესიას ბევრი არ აფასებს, მაგრამ შენს გარეშე არ არის არც ერთი არსება ამ ქვეყანაზე

​​10.გჯეროდეს იმ ანთებული თვალების, ახლა რომ გადაიღალა და სექტემბრიდან სულმოუთმელად დაელოდება შენს მიერ მოგონილ, შექმნილ ახალ თავგადასავლებს!

ავტორი: ისტორიკოსი ნინო აბულაძე

#ყველაზემაგარიპროფესიაჩვენგვაქვს

წყარო: ​abuladze1.blogspot.com