Baby Bag

რას ნიშნავს განათლების ელექტრონული სახლი და რა ფუნქცია ეკისრება? - ბერიკა შუკაკიძე დეტალებზე

რას ნიშნავს განათლების ელექტრონული სახლი და რა ფუნქცია ეკისრება? - ბერიკა შუკაკიძე დეტალებზე

რას ნიშნავს განათლების ელექტრონული სახლი და რა ფუნქცია ეკისრება? - აღნიშულ კითხვას მასწავლებლის სახლის დირექტორმა ბერიკა შუკაკიძემ უპასუხა. 

მისი თქმით, მასწავლებლებმა თანამედროვე გამოწვევებს რომ უპასუხონ, ამისთვის მასწავლებლის სახლმა სრულიად ახალი კონცეფცია შეიმუშავა და ის მალე გადავა განათლების ელექტრონულ სახლზე:

,,განათლების ელექტრონული სახლი გააერთიანებს დირექტორის ეროვნულ სკოლას, მასწავლებლის ეროვნულ სკოლას და, პირველად, მშობლის ეროვნულ სკოლას. ჩვენ შევქმნით ტრენინგ მოდულებს, ვებინარებს, ფორუმებს, სასწავლო რესურსებს, ინტეგრირებულ გაკვეთლებს და გადავამზადებთ მასწავლებელს, მშობელს და დირექტორს სხვადასხვა მიმართულებით. აქცენტები გაკეთდება გამჭოლ კომპეტენციებზე და მასწავლებლისთვის ეს იქნება საგანი და დიდაქტიკა, ხოლო დირექტორებისთვის – ზოგადი მენეჯმენტი და საგანმანათლებლო ლიდერის მიმართულება; მშობლებისთვის კი – სწავლის მეთოდები, სტრატეგიები, ასაკობრივი განვითარების ფსიქოლოგია და სხვ.; დამატებით გამჭოლ კომპეტენციებად – სპეციალური განათლება, ისტი, კვლევა, მდგრადი განვითარება და ა.შ. მართალია, ეს იქნება პლატფორმა, მაგრამ ჩამოთვლილი მიმართულებების მიხედვით, მასწავლებელთა სახლში შეიქმნება 7-10-კაციანი ჯგუფები, რომლებიც, სემესტრში ერთხელ მაინც, მოივლიან მთელ საქართველოს და შეხვდებიან მასწავლებლებს. ჩავლენ ცაგერში, ჩხოროწყუში, შეხვდებიან მასწავლებლებს და იმის გაგებაში დაეხმარებიან, რაც ვებინარზე ვერ გაიგეს. მათ კი, ვინცც ვერ შემოვიდა ფორუმზე, ვერ დაესწრო ვებინარს, შესაძლებლობა ექნებათ, ჩანაწერი ნახონ მაშინ, როცა მოესურვებათ. თუმცა, კიდევ გავიმეორებ, რომ მასწავლებლებს მხოლოდ პლატფორმის ამარა არ დავტოვებთ. რაც მთავარია, ეს რესურსები მუდმივად განახლებადი და განვრცობადი იქნება. აქაც გავიმეორებ, რომ ეს არ ნიშნავს იმას, რომ ამ ყველაფერს მხოლოდ და მხოლოდ მასწავლებლის სახლი გააკეთებს. ჩვენი მთავარი მიზანია, მთელი ქვეყნის რესურსი იყოს ჩართული და გამოყენებული იმის კეთებაში, რითაც მასწავლებლებმა უნდა ისარგებლონ. ჩვენ გვინდა ორგანიზება გავუწიოთ მასწავლებლებისა და დირექტორების მუდმივი განვითარების პროცესს და მშობელთა ჩართულობას სასწავლო პროცესებში.

პროექტის წინასწარი მონახაზი წარვუდგინეთ გაეროს ბავშვთა ფონდს, გუდავაძე-პატარკაციშვილის ფონდს, მაიკროსოფტს. პროექტმა დიდი მოწონება დაიმსახურა და მათ ამ პლატფორმის შექმნაში მონაწილეობის სურვილი გამოთქვეს. აუცილებლად წარვუდგენთ usaid-საც და იმედია, ერთობლივად, ამ ჩანაფიქრის განხორციელებას შევძლებთ,'' - აღნიშნა ბერიკა შუკაკიძემ. 

წყარო: ,,ახალი განათლება''

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვმა „მინდასა“ და „უნდას“ შორის განსხვავება უკვე 7 წლის ასაკში უნდა იცოდეს,“ - თამარ გაგოშიძე

„ბავშვმა „მინდასა“ და „უნდას“ შორის განსხვავება უკვე 7 წლის ასაკში უნდა იცოდეს,“ - თამარ გაგოშიძე

თამარ გაგოშიძემ ბავშვებში სიზარმაცის პრობლემის და მისი დაძლევის მეთოდებზე ისაუბრა. მან სიზარმაცის გამომწვევი მიზეზები დაასახელა:

„სიზარმაცე აბსტრაქტული ტერმინია. რა არის სიზარმაცე? როდესაც ცდილობ, რომ აუცილებელი გასაკეთებელი არ გააკეთო, თავი აარიდო ან გადაწიო. რისი შედეგია ე.წ. სიზარმაცე? 14 წლის ასაკში არის უკვე გვიანი ბავშვის ინტერესების გაღვიძება. ექვსი წლის ბავშვი, რომ რაღაცებს გეკითხება, ცნობისმოყვარე რომ არის, შენ რომ არ გცალია, კითხვებზე პასუხს რომ არ აძლევ და შენი საქმეებით ხარ დაკავებული, ​ეს ცნობისმოყვარეობა მერე ქრება. ცნობისმოყვარეობა გადადის მერე შრომისმოყვარეობაში. მასწავლებელიც და მშობელიც ამ გადასვლას აბრკოლებს ძალიან ხშირად, იმიტომ, რომ არ სცალიათ.“

თამარ გაგოშიძემ ხაზი გაუსვა ბავშვთან დისკუსიის მნიშვნელობას:

„ჩვენ უნდა შევხედოთ ჩვენს თავს, ძალიან ხშირად ​ხომ არ ვაიძულებთ ბავშვს, რომ აუცილებლად ეს გააკეთოს. ბუნებრივია, რომ ვაიძულებთ, იმიტომ, რომ სხვა გზა არ გვაქვს. ჩვენ მოგვიწევს დისკუსია, რატომ უნდა ისწავლოს ბავშვმა. 6-7 წლის ასაკში ეს ასე არ არის, თუმცა 14 წლის ბავშვთან დისკუსია არის ძალიან მნიშვნელოვანი. ხშირად მოსულან ჩემთან მშობლები და უთქვამთ: „ბავშვს ვეუბნები, რომ აი, ის მენაგვე იქნები.“ არაფრით არ შეიძლება ამის თქმა. რას ნიშნავს, მენაგვე იქნები?! მენაგვე ადამიანი არ არის, პერსონა არ არის და საქმე არ არის მენაგვეობა?! ასეთი ტიპის ტექსტები, რომ შენ თუ არ ისწავლე, არ იქნები ისეთი, როგორიც მე მინდა, არის მიუღებელი სტრატეგია. ბავშვი გრძნობს, რომ ეს არ არის სწორი და უბრალოდ ლოზუნგია მშობლის მხრიდან.“

თამარ გაგოშიძემ მშობლებს ურჩია შვილების ინტერესები აღმოაჩინონ და თავადაც დაინტერესდნენ იმით, რაც ბავშვს აინტერესებს:

„ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ ​აღმოვაჩინოთ ჩვენი შვილის ინტერესი. ჩვენ უნდა დავინტერესდეთ, რა თამაშებით თამაშობს ჩვენი შვილი და ერთხელ მაინც მასთან ერთად ვითამაშოთ ეს თამაში. თუ თამაში მძიმე და აგრესიულია, მარტო აკრძალვა არ უშველის. ამ შემთხვევაში დისკუსია აუცილებელია. დისკუსიაში უნდა გამოიწვიო ბავშვი, რომ აუხსნა რატომ არის მნიშვნელოვანი მან განახორციელოს „უნდას“ შესაბამისი აქტივობა. ბავშვმა „მინდასა“ და „უნდას“ შორის განსხვავება უკვე 7 წლის ასაკში უნდა იცოდეს. ზუსტად მაშინ არის კრიტიკული პერიოდი, 14 წელიც არის კრიტიკული პერიოდი. ამ ასაკშიც ბავშვს სიამოვნება უნდა, ისევე როგორც, 6-7 წლის ასაკში."

„ჩვენი სკოლები იმისთვის არის, რომ უსიამოვნება მიანიჭონ  და ​ვისაც სწავლა უყვარს, იმასაც გადააყვარონ. მშობელი რას ეუბნება შვილს? „შენ თუ ისწავლი, გექნება ბევრი ფული.“ ძალიან არამყარი არგუმენტია, მინდა გითხრათ. რაც უფრო არ ისწავლი, უფრო მეტი ფული გექნება ხანდახან ჩვენს ქვეყანაში. სწავლისთვის სწავლა, პროცესისგან სიამოვნების მიღება? აქ არის სწორედ ძაღლის თავი დამარხული: ყოფნა თუ ფლობა? ჩვენ ფლობის რეჟიმში ვართ სულ,“ - აღნიშნულ საკითხებზე თამარ გაგოშიძემ რადიო იმედის ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო იმედი

წაიკითხეთ სრულად