Baby Bag

„როდესაც ამბობენ, რომ ეს ფორმატი არის მიუღებელი და არანაირ შედეგს არ იძლევა, კატეგორიულად ვემიჯნები ამ აზრს,“ - გია მურღულია

„როდესაც ამბობენ, რომ ეს ფორმატი არის მიუღებელი და არანაირ შედეგს არ იძლევა, კატეგორიულად ვემიჯნები  ამ აზრს,“ - გია მურღულია

ფილოლოგი, პედაგოგი გია მურღულია სკოლისა და მასწავლებლის სამი უმთავრესი მიზნის შესახებ საუბრობს. მისი თქმით, სამი მთავარი მიზნიდან ორის მიღწევა დისტანციური სწავლების პირობებში საკმაოდ რთულია:

„მასწავლებელი და სკოლა სამ მთავარ რამეს აკეთებს: ასწავლის ამა თუ იმ საგანს, მოსწავლეებში ავითარებს უნარებს, რომელთა გარეშე ძნელია, რომ ადამიანმა წარმატებაზე იფიქროს საერთოდ (მაგ. ნებისყოფა, ნებისყოფის გარეშე პიროვნება საერთოდ არ არსებობს), აყალიბებს ღირებულებათა სისტემას. ​კარგი ადამიანი უნდა გაზარდოს სკოლამ. ამ სამიდან ორი, უნარების განვითარება და აღზრდის სისტემა, დისტანციური სწავლების დროს ძალიან სუსტად გამოიყურება. შენ რომ სიკეთის მხარეს დადგე, ამას სწავლება და აღზრდა სჭირდება.“

გია მურღულიას თქმით, დაწყებით კლასებში დისტანციური სწავლება უფრო მეტ სირთულეებს უკავშირდება, ვიდრე მაღალ საფეხურებზე:

„ცხადია, ვიზიარებ აზრს, რომ ​პირველ და მეორე კლასში ამის გაკეთება შედარებით რთულია. რაც უფრო მაღალი საფეხურია, მით უფრო მარტივდება, რასაკვირველია. თუმცა ეს შესაძლებელია. როდესაც ამბობენ, რომ ეს ფორმატი არის მიუღებელი და არანაირ შედეგს არ იძლევა, კატეგორიულად ვემიჯნები მე ამ აზრს. სადაც არის კარგი მასწავლებელი და მოტივირებული მოსწავლე, იქ ძალიან კარგად ახერხებენ ბავშვები იმის გაკეთებას, რასაც დასწრებული ვითარების შემთხვევაში გააკეთებდნენ.“

გია მურღულია აღნიშნავს, რომ მშობლებს, რომლებსაც კერძო სკოლებში დაჰყავთ შვილები, ზოგჯერ სწავლის პროცესში ჩართვის სურვილი ნაკლებად აქვთ, რაც დიდი პრობლემაა:

„მშობლების განწყობა, რომ მე ფულს გადავიხდი და შენ რაც გინდა ქენი, ოღონდ​ შეასრულე ის, რაც სკოლას მოეთხოვება, ყველაზე რთულად მოსასმენი და გასაგები პოზიციაა სკოლისთვის. მე ხანდახან განცვიფრების უნარსაც ვკარგავ ხოლმე, როდესაც ასეთ პოზიციას ვისმენ. ეს ძალიან ჰგავს მშობლის სურვილს, რომ გათავისუფლდეს ბავშვის პრობლემებისგან. ასეთი საფასური არ არსებობს სამყაროში, რომ მშობელი ბავშვზე ზრუნვისგან და მასზე ფიქრისგან გათავისუფლდეს. მესმის დაკავებულობაც, სხვა ასეთი ამბებიც, ეკონომიკური პრობლემებიც, მაგრამ პასუხისმგებლობას ვერავინ მოიხსნის საკუთარი შვილის წინაშე.“

„მეთოდოლოგიური კუთხით ეს არის განსაკუთრებული სიადვილე ​თანამედროვე ტექნოლოგიების გამოყენების. თქვენ ნებისმიერ წუთს ხელთ გაქვთ შესაძლებლობა, რომ აჩვენოთ ბავშვებს რაღაც ტექსტი, იქვე მისცეთ დავალება, აჩვენოთ რაღაც მონაკვეთი რომელიმე ფილმიდან, მულტფილმიდან. ნებისმიერი შესაძლებლობა გაქვთ თქვენ, რომ თანამედროვე ტექნოლოგიები გამოიყენოთ უფრო სწრაფად, ვიდრე კლასში ახერხებდით. ეს ძალიან მნიშვნელოვანი ფაქტორია სწავლების თვალსაზრისით,“ - აღნიშნულ საკითხებზე გია მურღულიამ ტელეკომპანია იმედის" გადაცემაში „იმედის დღე“ საუბრობს.

წყარო: ​„იმედის დღე“

„ბავშვების გარეშე სკოლა ოქროდაკარგული დუმილია“ - გია მურღულია
ამის შესახებ ფილოლოგი, პედაგოგი გია მურღულია სოციალურ ქსელში წერს.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ვწუწუნებ, ველს, რომელშიც ვიმყოფები განვაწყობ ნეგატიურად, მეტად ვიზიდავ დაავადებებს,“- ფსიქოლოგი ნინო კერესელიძე

„როდესაც ვწუწუნებ, ველს, რომელშიც ვიმყოფები განვაწყობ ნეგატიურად, მეტად ვიზიდავ დაავადებებს,“- ფსიქოლოგი ნინო კერესელიძე

ფსიქოლოგმა ნინო კერესელიძემ საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ადამიანის ცხოვრებაში განწყობისა და მოლოდინების მნიშვნელობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ წუწუნი ადამიანს ძალიან აზიანებს:

„როდესაც მე ძლიერი სურვილი მაქვს, ვიყო ცუდად, როდესაც ძლიერი საჭიროება მაქვს, არ ვიყო კარგად, ამ შემთხვევაში ნებისმიერი დაავადება შეიძლება გამოიწვიოს ადამიანმა საკუთარი თავის მისამართით. ყველაზე მცირე შეგვიძლია ვისაუბროთ შაკიკზე, პანიკურ შეტევებზე, რაც ყოველდღიურია თითქმის ჩვენს ცხოვრებაში. ძალიან დიდია მომართვიანობა ამ მხრივ. ჩვენ ისევ ვსაუბრობთ პირად პასუხისმგებლობაზე. სად ვარ? რა მინდა? მინდა ვიყო კარგად, თუ მინდა უბრალოდ მომიარონ, ვიწუწუნო.

როდესაც ვწუწუნებ, ხშირ შემთხვევაში ველს, რომელშიც ვიმყოფები მე თვითონ განვაწყობ ნეგატიურად. რამდენადაც ჩემი ველი ნეგატიურია, მით უფრო მეტად ვიზიდავ დაავადებებს, ასევე სხვადასხვა ჩივილებს. რა თქმა უნდა, არსებობს პლაცებოს ეფექტი. საჭიროების შემთხვევაში ადამიანი თვითონ განიცდის ამ ეფექტს. ხშირად ადამიანი თვითონ შთააგონებს საკუთარ თავს, რომ რიგ მედიკამენტს თუ მივიღებ, გავხდები კარგად, თუ მივალ სპეციალისტთან, გავხდები კარგად. ჩვენ თვითონ ვანიჭებთ ადამიანებს, მედიკამენტებს და გარემოებებს იმ ღირებულებებს, რომელიც შემდგომ მხსნელად და გადამრჩენელად გვევლინება. რა თქმა უნდა, მუშაობს პლაცებოს ეფექტი, მაგრამ ეს დროებითია. თუ სიღრმეში არ ჩავედით, საიდან დაიწყო პრობლემა, ეს დროებითია.

ძლიერი ფსიქიკის ჩამოყალიბებაზე გარემოს დიდი მნიშვნელობა აქვს, ოჯახის როლი უდიდესია. გენეტიკური ფაქტორი არსებობს. თუ მე მყავს ჩემს გენეტიკურ წარმომავლობაში ძლიერი ფსიქიკის ადამიანები, შანსი იმისა, რომ მეც ვიყო საკმაოდ ძლიერი, არის მაღალი, მაგრამ თუ გარემომ არ შემიწყო ხელი, არანაირი რესურსი ადამიანში თავისთავად არ განვითარდება,“- აღნიშნა ნინო კერესელიძემ.

წყარო:​ „განთიადი“

წაიკითხეთ სრულად