მასწავლებლის სახლის დირექტორის მოადგილე მანანა რატიანი სოციალურ ქსელში საგნებად და ინტეგრირებულად სწავლებაზე პოსტს აქვეყნებს, რომელსაც Momsedu.ge უცვლელად გთავაზობთ:
„ამ ბოლო დღეებში მასწავლებლების ნაწილი ბევრს წერს საგნებად და ინტეგრირებულად სწავლებაზე. დავიჯერო მართლა ნორმალური გგონიათ მოსწავლემ დღეში 7-ჯერ მოახერხოს გადაწყობა ერთი საგნის ლოგიკიდან მეორეზე ისე, რომ არ დაკარგოს მოტივაცია? მართლაც ძველი მოწყობაა ამგვარი დღის დატვირთვა, რასაც კენ რობინსონი ინდუსტრიული ხანის განათლებას უწოდებდა, რომელიც შემოღებული იყო მასობრივი განათლებისთვის, იმისთვის, რომ წერა-კითხვა და არითმეტიკა ესწავლათ. დღეს კი ასეთი მექანიკური დასწავლა აღარ არის საკმარისი. განსხვავებულ მოთხოვნებს უწესებს განათლებას თანამედროვეობა.
დანიელ პენაკმა კი ასე აღწერა საგნებად დანაწევრების ყოვლად მანკიერი პრაქტიკა:
„- ორმოცდათხუთმეტი წუთი ფრანგული ენისა, - ვუხსნი ჩემს მოსწავლეებს, - ეს მთელი საათია თავისი დასაწყისით, შუა ნაწილითა და დასასრულით. სინამდვილეში, ეს თამამად შეიძლება, ერთ პატარა ცხოვრებას შევადაროთ. ჰო, როგორ არა, დაგიჯერეთ, რახან შენ იტყვი! მერე - ამ პატარა ცხოვრებას კიდევ უფრო საყვარელი მეორე ცხოვრება - ლიტერატურა - მოჰყვება, მეორეს - მესამე, მთლად საამური - მათემატიკა, მესამეს - სულ გასაგიჟებელი - ისტორია, რომელიც სრულიად გაუგებარი მიზეზების გამო, სხვა ცხოვრებაში გადაგისვრით, შემდეგ - ინგლისური ან გერმანული, მაგრამ ამით ვინ კმაყოფილდება: ახლა ქიმიაო, მერე კიდევ მუსიკაო... ერთ დღეში ხუთი თუ ექვსი რეინკარნაცია! თანაც, სრულიად გაუგებარი ლოგიკური თანმიმდევრობით. ვერ გამიგია, ეს განრიგია თუ "ელისი საოცრებათა ქვეყანაში"? ეს-ეს არის, ჩაი მივირთვით მარტის კურდღელთან და ჰოპ, - ყოველგვარი გადასვლის გარეშე, კარტის გულის დედოფალს კროკეტს ვეთამაშებით. ერთი დღე მსგავს შეიკერში - ა ლა ლუის ქეროლ, ოღონდ სასწაულების უფრო მოკრძალებული რაოდენობით, - და ფიზკულტურა საერთოდ შეგიძლიათ ცხრილიდან ამოიღოთ. თანაც, ამ ყველაფერს დაკანონებულის იერი დაჰკრავს, რომელსაც ვერაფრისდიდებით ვერ აუვლი გვერდს; სრული გაუგებრობა - ფრანგული სიმეტრიული ბაღის მანერაზე შეკრეჭილ-დავარცხნილი: ერთიმეორის მიყოლებით ორმოცდათხუთმეტწუთიანიმონაკვეთები. ასე თანაბარ ნაწილებად ფსიქოანალიტიკოსი თუ დაყოფდა თავის სამუშაო დღეს, ან ძეხვეულით მოვაჭრე დაჭრიდა სალიამის! და ასე ყოველ კვირას, მთელი წლის განმავლობაში. სიურპრიზები შეგიძლია გამორიცხო. გამოქლიავდება ადამიანი, აბა, რა!“ - აღნიშნავს მანანა რატიანი.
გააზიარეთ პოსტი
Momsedu.ge-მ თქვენთვის, მასწავლებლებისთვის შექმნა ახალი სივრცე - „მასწავლებლების სანდო წყარო“, სადაც ყოველდღიურად ქვეყნდება საგანმანათლებლო სფეროს სიახლეები. გადმოდით ბმულზე და მოიწონეთ - „მასწავლებლების სანდო წყარო“.
„მასწავლებლის ხმა“ არის შანსი ყველა იმ ადამიანისთვის, ვისაც უნდა, მიიღოს და გასცეს რჩევები განათლებასთან დაკავშირებით, ებრძოლოს ხარვეზებს სისტემაში და ერთობლივი ძალებით გადაჭრას პრობლემები
იცით, რა შეუძლია თითოეული ჩვენგანის ხმასა და შეძახილს? დარწმუნებული ვარ, ცხოვრებაში ერთხელ მაინც გიგემიათ ბგერების სიმძლავრე, მათი სიზუსტე და თავდაჯერებულობა. და გახსოვთ, როგორ გრძნობდით მაშინ თავს? ალბათ, თავისუფლად და ლაღად, რადგან თქვით ის, რაც გინდოდათ, რომ გეთქვათ და, რაც მთავარია, თქვით ხმამაღლა.
სწორედ იმიტომ, რომ თითოეული ჩვენგანის ხმა ძალიან მნიშვნელოვანია, გადავწყვიტეთ, შეგვექმნა ახალი პლატფორმა, ახალი რუბრიკა, რომელიც კიდევ ერთხელ გაგვახსენებდა ჩვენი პროფესიის მნიშვნელობას და ჩვენი ხმის შესაძლებლობას.
„მასწავლებლის ხმა“ არის შანსი ყველა იმ ადამიანისთვის, ვისაც უნდა, რომ ხმამაღლა ისაუბროს აქტუალურ თემებზე, მიიღოს და გასცეს რჩევები განათლებასთან დაკავშირებით, გაუზიაროს საკუთარი გამოცდილება სხვებს, მიიღოს მათგან უკუკავშირი და, რა თქმა უნდა, ებრძოლოს ხარვეზებს სისტემაში და ერთობლივი ძალებით გადაჭრას პრობლემები.
თუმცა სახელმა შეცდომაში არ შეგიყვანოთ, რადგან ჩვენი პლატფორმა ძალიან სტუმართმოყვარეა და მიგიღებთ ყველას, ვისაც გსურთ, საზოგადოებას თქვენი ხმა გააგონოთ, მიუხედავად იმისა, ასწავლით თუ არა სკოლაში. ამით ჩვენ კიდევ ერთხელ გიდასტურებთ, რომ თითოეული თქვენგანის ხმა ჩვენთვის ძალიან მნიშვნელოვანია.
ცხადია, თქვენი ფიქრები თანხვედრაში უნდა იყოს განათლებასთან. ჩვენი პლატფორმის შექმნის იდეაც სწორედ აქედან მოვიდა - ხელი შეგვეწყო მასწავლებლების პროფესიული ზრდისთვის და ინფორმირებისთვის და უფრო პოპულარული გაგვეხადა ეს პროფესია.
ამ ყველაფრისთვის კი გვჭირდება ძალიან ბევრი ხმა, ბევრი „მასწავლებლის ხმა“, რათა ყურადღების მიღმა არ დაგვრჩეს არც ერთი დეტალი, დიდი თუ პატარა.
იცით, რა შეუძლია თითოეული ჩვენგანის ხმასა და შეძახილს?
მათ შეუძლიათ ერთად შექმნან უკეთესი საზოგადოება უკეთეს სკოლასთან და უკეთეს მასწავლებლებთან ერთად!