Baby Bag

სწავლება კლას-კომპლექტში - საჭიროებით შექმნილი აუცილებლობა თუ სამინისტროს მიერ დაზოგილი თანხები?

სწავლება კლას-კომპლექტში - საჭიროებით შექმნილი აუცილებლობა თუ სამინისტროს მიერ დაზოგილი თანხები?

მაღალმთიან რაიონებში, სადაც მოსწავლეთა მცირე კონტიგენტია, პირველ-მეოთხე კლასებში სწავლება კლას-კომპლექტებში მიმდინარეობს. ეს იმას ნიშნავს, რომ ორი კლასი გაერთიანებულია. მაგალითად, პირველი-მეორე კლასი, მესამე-მეოთხე კლასი და მოსწავლებს ერთად უტარდებათ ქართული, მათემატიკა და ყველა ის სასკოლო საგანი, რაც ეროვნული სასწავლო გეგმით არის გათვალისწინებული.

სწავლება კლას-კომპლექტებში ქმნის არაერთ პრობლემას: მასწავლებელს უჭირს დროის განაწილება, მოსწავლეები ორ სხვადასხვა გაკვეთილს ისმენენ და რთულად აღიქვამენ. ასევე, როცა ერთი კლასი წერით დავალებებზე მუშაობს, მეორე კლასი აქტურად არის, რაც ხელს უშლის მოსწავლეებს და მასწავლებელსაც მიზნის მიღწევაში. პედაგოგს უწევს ერთდროულად ორ კლასთან გაკვეთილის ჩატარება და ანაზღაურებას იღებს მიზერულ თანხას - 46 ლარს დანამატად, როგორც კლასკომპლექტში სწავლების, ხოლო საათი უნაზღაურდება ჩვეულებრივ, როგორც ერთ კლასში ჩატარებული გაკვეთილი.

მასწავლებლები ასევე ჩივიან იმასაც, რომ ამ მიმართულებით ტრენერებს არ აქვთ ინფორმაცია და ტრენინგ-კურსებიც ინტენსიურად და მასიურად არ ტარდება.

საინტერესოა ამ საკითხთან დაკავშირებით რას გვეტყვიან განათლების სამინისტროში, მაგრამ სამწუხაროდ, საქართველოს განათლებისა და მეცნიერების სამინისტროში ამ საკითხზე კომენტარი არ გააკეთეს.

ამის შემდეგ გადავწყვიტეთ აჭარის განათლების, კულტურისა და სპორტის სამინისტროსთვის მიგვემართა, რადგან სწორედ აჭარის მაღალმთიანეთშიც ასე მიმდინარეობს სასწავლო პროცესი. საკითხთან დაკავშირებით ვესაუბრეთ ქედის მუნიციპალიტეტის რესურსცენტრის უფროსს დურმიშხან შავიშვილს.

საუბრისას ბატონმა დურმიშხანმა აღნიშნა, რომ კლას-კომპლექტში სწავლება ახალი არ არის და ეს გამოწვეულია მოსახლეობის მიგრაციით სოფლიდან ქალაქში, რის გამოც მოსწავლეთა მცირეკონტიგენტიან სკოლებში დადგა საჭიროება სწავლის ასეთი ფორმის შემოღებისა და ეს წლებია გრძელდება  უფრო მეტსაც გეტყვით, თქვა რესურსცენტრის უფროსმა, მეც კლას კომპლექტში ვსწავლობდი და სწავლების ამ ფორმატში ვერ ვხედავ ვერავითარ პრობლემას, მართალია, რთულია, მოითხოვს თავისებურ მიდგომას, მაგრამ შეუძლებელი არაა და პედაგოგებს დაგროვილი გამოცდილებებით შეუძლიათ შედეგზე გასვლა.

რაც შეეხება კლასკომპლექტის დანამატის შესახებ კითხვას, მან აღნიშნა, რომ უკეთესია, მასწავლებლები მეტს იღებდნენ, მაგრამ არსებული ანაზღაურება უსამართლო არაა. პედაგოგებს, რომლებიც ასეთ კლასებში მუშაობენ, ბატონმა დურმიშხანმა ურჩია მეტი იშრომონ, იზრუნონ პროფესიულ განვითარებაზე და მასწავლებლის სახლის მიერ გამოცხადებულ სხვადასხვა ტრენინგ-კურსებში მიიღონ მონაწილეობა, ხოლო თუ დახმარება დასჭირდებათ, შეუძლიათ ადგილობრივ რესურსცენტრებს მიმართონ.

რაც შეეხება კლასკომპლექტში მომუშავე პედაგოგების პროფესიულ გადამზადებას, მასწავლებელთა სახლის ცხელ ხაზზე გვიპასუხეს, რომ ასეთ ინფორმაციას არ ფლობენ.

​მოამზადა მელანო ებრალიძემ

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, მასწავლებლებისთვის შექმნა ახალი სივრცე - „მასწავლებლების სანდო წყარო“, სადაც ყოველდღიურად ქვეყნდება საგანმანათლებლო სფეროს სიახლეები. გადმოდით ბმულზე და მოიწონეთ - „მასწავლებლების სანდო წყ​არო“.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ასეთი მშობლები სკოლას არ უყვარს, შეიძლება თქვან: მოვიდა ეს ინტრიგანი და დაიწყებს რაღაცებს,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

„ასეთი მშობლები სკოლას არ უყვარს, შეიძლება თქვან: მოვიდა ეს ინტრიგანი და დაიწყებს რაღაცებს,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურაბ მხეიძემ სკოლასთან დამოკიდებულების მიხედვით მშობლის სამი ტიპის შესახებ ისაუბრა და მათი მახასიათებლები აღწერა:

„პირველ რიგში, შევეხოთ მშობლის გარკვეულ ტიპებს. კონტროლის მიხედვით ასე იყოფა: პირველი, ​მშობელი სრულად აკონტროლებს სკოლას, არ აკონტროლებს შვილს. მეორე ვარიანტია, რომ სრულად აკონტროლებს შვილს, არ აკონტროლებს სკოლას. მესამე ვარიანტია, რომ არც შვილს არ აკონტროლებს და არც სკოლას. ასეთ მშობელს ეხვეწებიან ხოლმე, იქნებ ნიშანი მაინც გაიგო და ჟურნალში ჩაიხედო. მშობელს მიშვებული აქვს ეს პროცესი.“

ზურაბ მხეიძის თქმით, მშობელი, რომელიც სკოლას აკონტროლებს, სასწავლო დაწესებულებაში არ უყვართ:

„თუ არის მშობელი, რომელიც სულ სკოლას აკონტროლებს, ყველაფერზე პრეტენზია აქვს: აგურზე, საპირფარეშოს სუნზე, თუ მისი შვილი არ სწავლობს ან ვერ სწავლობს, მთლიან პასუხისმგებლობას აკისრებს სკოლის მხარეს. ასეთი მშობლები სკოლას თვითონ არ უყვარს ხოლმე. შეიძლება ხშირად ასეთ მშობელზე თქვან: მოვიდა ეს ინტრიგანი და დაიწყებს რაღაცებს...“

ზურაბ მხეიძემ აღნიშნა, რომ შვილის მუდმივი კონტროლი და სკოლის მიმართ ლოიალური დამოკიდებულება ბავშვს უსამართლობის განცდას უჩენს:

„მეორე მომენტი, როდესაც შვილს აკონტროლებს მუდმივად და სკოლა უკონტროლოდ რჩება მშობელს, შვილია დამნაშავე ყველაფერში. ასეთ შემთხვევაში ცუდ შედეგს ვღებულობთ ბავშვთან ურთიერთობაში, იმიტომ, რომ შეიძლება გავაჩინოთ არასამართლიანობის კომპონენტი. შეიძლება სკოლა იყოს არასწორი და მე მაინც ჩემს შვილთან ვარჩევდე ურთიერთობებს. ეს ბავშვზე იმოქმედებს.“

„კიდევ ერთი სიტუაციაა, რომლითაც სკოლა სარგებლობს.​ ბავშვები დღის დიდ ნაწილს ატარებენ სკოლაში. ზოგიერთ მშობელს განცდა რჩება, რომ ეს ბავშვები მძევლები არიან ვიღაცების ხელში. მშობლებმა იციან, რომ მათ მიერ სკოლის კრიტიკული შეფასება, შესაძლოა, აისახოს შემდეგ ომში ბავშვთან ურთიერთობაში. ამ მხრივ მე ვუფრთხილდები, რომ სკოლაში მასწავლებელი არ გაბრაზდეს, არ ეწყინოს, დირექტორს არ ეწყინოს,“ - აღნიშნა ზურაბ მხეიძემ.

წყარო:​ „მშობლები განათლებისთვის“

წაიკითხეთ სრულად