Baby Bag

რა მეთოდებით, რა ხერხებით დავაინტერესოთ თანამედროვე, საკმოდ კრიტიკულად მოაზროვნე ბავშვები? - მასწავლებლის ეროვნული ჯილდოს მფლობელი

რა მეთოდებით, რა ხერხებით დავაინტერესოთ თანამედროვე, საკმოდ კრიტიკულად მოაზროვნე ბავშვები? - მასწავლებლის ეროვნული ჯილდოს მფლობელი

რა მეთოდებით, რა ხერხებით უნდა დავაინტერესოთ თანამედროვე, საკმოდ კრიტიკულად მოაზროვნე ბავშვები? - ამ თემაზე 2021 წლის მასწავლებლის ეროვნული ჯილდოს მფლობელმა ხათუნა რაზმაძემ ისაუბრა.

„პირველ რიგში, ვფიქრობ, რომ ყველაზე მთავარია განწყობა. ყოველ გაკვეთილზე უნდა იყოს განცდა - ნეტავ, არ დამთავრდეს და არა ის, რომ როდის დამთავრდება. რომ ჩავივლი ხოლმე დერეფანში - მას, როდის შემოხვალთ ჩვენთან? ეს განცდა ძალიან მნიშვნელოვანია. თანამედროვე მიდგომებიდან გამომდინარე, მე სულ ვამბობ, რომ მასწავლებელს უნდა ჰქონდეს ბანკი თავში - აქტივობათა, მიდგომათა, სტრატეგიათა. არ გაამართლა ერთმა აქტივობამ - სასწრაფოდ რომ ჩაანაცვლოს მეორით. პირველ რიგში, მასწავლებელი თავად უნდა იყოს შემოქმედებითი, კრიტიკულად მოაზროვნე, რომ ასწავლოს მოსწავლეებს პრობლემების გადალახვა, დისკუსია, თვითრეალიზება, საკუთარი თავის წარმოჩენა. მე დაწყებით საფეხურს ვასწავლი და ეს ყველაფერი თუ თავიდან არ დაიწყო, მერე უკვე მეტ-ნაკლებად უჭირთ.

კარგია, როცა ბავშვებს უყვართ მასწავლებელი, ამასთანავე მნიშვნელოვანია, რომ არის ძალიან ბევრი საინტერესო აქტივობა, სადაც ბავშვი თავს გრძნობს ბედნიერად. რაც მთავარია, გაკვეთილზე უნდა აღმოაჩინო ბავშვი მისი განსაკუთრებული შესაძლებლობებით,“ - აღნიშნა ხათუნა რაზმაძემ რუსთავის 2-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო.“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ​ჯგუფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თავისუფლება თვითნებობაში გვერევა ჩვენ, როგორც წესი... ბავშვს სჭირდება ჩარჩო,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ სწავლის პროცესში ბავშვისადმი ძალადობრივი მეთოდების გამოყენების მანკიერ მხარეებზე ისაუბრა:

„ვიღაც იტყვის, რომ მე-19 საუკუნეში ჯოხი იყო სწავლების ყველაზე გავრცელებული მეთოდი. მშვენივრად სწავლობდნენ ეს ბავშვები. კონტექსტს აქვს დიდი მნიშვნელობა, იმ გამღიზიანებლებსა და სტრესორების რაოდენობას, რომელსაც ჩვენი ტვინი განიცდის. XXI საუკუნეში მათი დათვლა არის შეუძლებელი. ჯოხი არაფერი არ არის ამათთან შედარებით, რა სტრესორებმაც შეიძლება ადამიანზე იმოქმედოს. ერთი მხრივ, ჩვენ არ ვმართავთ ჩვენი შვილების ქცევას ბავშვობაში. ვფიქრობთ, რომ ეს მისი თავისუფლების შეზღუდვაა. მეორე მხრივ, ჩვენ ვიჭრებით მის თავისუფალ სივრცეში, სადაც მან არჩევანი თვითონ უნდა გააკეთოს.

ძალიან ხშირად მშობელი 6 წლის ბავშვს არ შეეკითხება და ისე შეიყვანს უცხოენოვან სკოლაში. მერე შეიძლება იყოს სერიოზული ტრაგედიები ამასთან დაკავშირებით. იმან მომავალი უკვე განუსაზღვრა შვილს. სწორიც არის, რომ ბავშვს ჰქონდეს საშუალება სხვა ენაზე რაღაცები გააკეთოს, მაგრამ ამ შემთხვევაში ჩვენ არ ვუყურებთ ბავშვის შესაძლებლობებს, მის არჩევანს. მთავარი საზღვარი რა არის აქ? ვიღაც გეტყვის: ე.ი. ყველაფრის უფლება უნდა მივცე ბავშვს? საბოლოო ჯამში ასე ხდება. თავისუფლება თვითნებობაში გვერევა ჩვენ, როგორც წესი. თავისუფლება ნიშნავს თავისუფალ არჩევანს შეზღუდულ პირობებში. თუ ჩარჩო არ არსებობს, ვხედავთ რა ხდება საზოგადოებაში. ბავშვისთვის ჩარჩო არის ოჯახში დაწესებული წესები, ზნეობრივი კატეგორიები, რომელშიც ბავშვი იზრდება. ჩვენ ვცხოვრობთ უჩარჩოო ქვეყანაში. არც ჩვენ გვაქვს ჩარჩო, ამიტომ ერთმანეთის პერსონალურ სივრცეებში ვიჭრებით. არც დიდი ჩარჩო არ არსებობს. არჩევანის გაკეთება ხდება არა ზნეობრივი კატეგორიით, არამედ როგორც მაწყობს. ეს ბარბაროსულ საზოგადოებას ახასიათებს,“- აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

წაიკითხეთ სრულად