Baby Bag

„ვინ თქვა, რომ ყველა კერძო სკოლა კარგია?! მე ახლოს ვიცნობ ამ სკოლებს და ზუსტად ვიცი, რასაც მოგახსენებთ,“ - გია მურღულია

„ვინ თქვა, რომ ყველა კერძო სკოლა კარგია?! მე ახლოს ვიცნობ ამ სკოლებს და ზუსტად ვიცი, რასაც მოგახსენებთ,“ - გია მურღულია

ფილოლოგმა გია მურღულიამ განათლების სისტემაში არსებული პრობლემებისა და რეფორმებით მიღწეული შედეგების შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, პრობლემები არის როგორც საჯარო, ასევე კერძო სკოლებშიც:

„პანაცეა არ არის ის, რომ კერძო სკოლა არსებობს. ამას თავისი დადებითი და უარყოფითი აქვს. ​ვინ თქვა, რომ ყველა კერძო სკოლა კარგია?! ზოგიერთ სკოლას პრობლემები აქვს. მე ახლოს ვიცნობ ამ სკოლებს და ზუსტად ვიცი, რასაც მოგახსენებთ. ხანდახან ავტორიზაციის საბჭოს სხდომებს ვესწრებოდი. ისეთს მოისმენ, რომ უკეთესია, გაიღიმო ამ დროს, ვიდრე დარდს მიეძალო. დარდმა დიდი მოძალება იცის ხოლმე.“

გია მურღულიამ აღნიშნა, რომ განათლების სისტემაში მიმდინარე პროცესების მიმართ ყოველთვის იმედიანი მოლოდინები არსებობდა, რომელიც ჯერ არ მართლდება:

​რაც თავი მახსოვს,სულ ეს რეფორმა მესმის. სულ რა მესმის იცით, რომ სულ კარგად არის საქმე. ყველანი ლაპარაკობდნენ და ახლაც ლაპარაკობენ გაბადრული სახეებით. ლაპარაკობენ იმაზე, რომ ყველაფერი კარგად იქნება. ფრანც კაფკას აქვს ერთი პატარა მოთხრობა, რომელსაც ჰქვია „კანონის წინაშე.“ ერთ კაცს, რომელსაც სამართალთან საქმე აქვს, უნდა შესასვლელში შევიდეს, სადაც დაცვა დგას, რომელიც არ უშვებს. ეს კაცი ეკითხება: არ შეიძლება, რომ შევიდე? ის პასუხობს: კი, ნებისმიერ დროს შეიძლება, ოღონდ ახლა არა.“

„როდესაც ამდენი ხანია რეფორმებს ვატარებთ და ასე მოგვწონს თავი,​ უნდა შევხედოთ არა პროცესებს, არამედ შედეგებს. როდესაც ჩვენ მსოფლიოში გამუდმებით ბოლო ათეულში ვართ, ეს ნიშნავს, რომ რა პროცესებსაც ჩვენ აქ ვგეგმავთ და ვახორციელებთ, ან კარგად არ ვგეგმავთ, ან ცუდად ვახორციელებთ. შედეგი არ გვაქვს, გვაქვს დაბალი დონის სტაბილურობა,“ - აღნიშნულ საკითხებზე გია მურღულიამ ტელეკომპანია POSTV-ის გადაცემაში „დღის პოსტი“ ისაუბრა.

წყარო: ​დღის პოსტი

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„როგორ შევარჩიოთ კარგი სკოლა?“ - გია მურღულიას საინტერესო პასუხი
​ფილოლოგიის დოქტორმა გია მურღულიამ ბავშვის აღზრდაში სკოლის როლისა და დანიშნულების შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ სკოლამ ბავშვს ნებისყოფა, შრომისმოყვარეობა და მიზანსწრაფულობა უნდა ასწავლოს:„ადამიანს...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„სიტყვით გამოუთქმელი სიკეთე ჩვენს რეალობაში“ - საოცარი საჩუქარი მასწავლებელს სკოლისგან, სადაც 2 წლის წინ ასწავლიდა

„სიტყვით გამოუთქმელი სიკეთე ჩვენს რეალობაში“ - საოცარი საჩუქარი მასწავლებელს სკოლისგან, სადაც 2 წლის წინ ასწავლიდა

რა შეიძლება იყოს იმაზე დიდი ბედნიერებისა და სიხარულის მომტანი, ვიდრე გულწრფელი მადლიერება, შენი შრომის დაფასება და იმის ცოდნა, რომ შენი დაწყებული საქმე ისევ ისე კაშკაშებს და აკვირვებს სხვებს.

სწორედ ასეთ სიხარულზე წერს ქართული ენისა და ლიტერატურის მასწავლებელი ლელა კოტორაშვილი, რომელიც 2 წლის წინ უწერის სკოლაში ასწავლიდა. სკოლამ ლელა მასწავლებელზე ვიდეო გადაიღო, რომელსაც მასწავლებელი სიტყვით გამოუთქმელ სიკეთედ აფასებს:

„მეგობრებო, დღეს ასეთი საოცარი (ამ სიტყვის მთელი სისავსე იგულისხმეთ) ვიდეო მივიღე საჩუქრად.

ეს ერთი სოფლის ერთი სკოლის ერთი უბრალო ოთახია, რომელიც ასეთი დავტოვე ორი წლის წინ და ისევ ისე კაშკაშებს, ისევ ისე აკვირვებს მნახველს, ისევ ისე უჩნდებათ უწერის სკოლაში სწავლის სურვილი და ყველაფერი ეს სათქმელს მიგროვებს.

ამ ბოლო დროს ძალიან ბევრს ვფიქრობ შეფასებაზე და ეს ვიდეო სიტყვით გამოუთქმელი სიკეთეა ჩვენს რეალობაში.
ქალბატონ სოფო გუგეშაშვილს, რომელიც ჩვენი უფროსი მეგობარი და მასწავლებელია, აუწონავი მადლობა ამგვარი შეფასებისთვის! ერთია, რომ დაინახო და მერე კიდევ, იფიქრო, შეაფასო, ამისთვის დრო გამონახო და სხვებს გაუზიარო.

ვიდეო დოკუმენტურ ფილმს ჰგავს და ჩემთვის თითოეულ კადრს, ფრაზას სიმბოლური დატვირთვა აქვს.

წმ. გიორგის ეკლესიიდან იწყება ყველაფერი.
გზას მოვყვებით და იქვე ჩანს ორი ხე, რომლის ძირში მე და ჩემი სამი მოსწავლე 2014 წლის შემოდგომის ერთ მშვენიერ დღეს, გაკვეთილების მერე მოვკალათდით და ნოდარ დუმბაძის „ძაღლი“ ხმამაღლა ვუკითხეთ ერთმანეთს.
ხიდი. ჩრდილები ხიდზე. რიონის ტალღები. წინ სკოლაა. ამ ხიდზე გაკვეთილების შუალედში წიგნს ვკითხულობდი ხოლმე. აბიბინებული გზა, რომელიც ყველა სოფლის სკოლას მიუყვება, გულს მატკიებს.
არსებობენ დაუვიწყარი გზები, რომლებთანაც ვმეგობრობთ.

რამდენიმე დღის წინ უწერის სკოლის დირექტორს, ნაილი მასწავლებელს ვეუბნებოდი, დროსთან ერთად როგორ მიძლიერდება მისდამი მადლიერება. რომ არა მისი თანხმობა და თანადგომა, ეს ოთახი არ იარსებებდა.

აქ ყოფნისას გული სევდით მევსება.
სიმშვიდეს მანიჭებს ის განცდა, რომ ჩემგან გაშვებული მყავს ყველა საქმე, რაც განგებამ მაკეთებინა.

მთავარია, რასაც ბავშვები
ამბობენ და გრძნობენ.
მთავარია, ჩვენი მეგობრობის ამბავი ისევ გრძელდება, ჩემო ძვირფასო სოფო, საყვარელო ადამიანებო, სოფელო, ბავშვებო,“ - წერს ლელა კოტორაშვილი.

ვიდეო იხილეთ ამ ​ბმულზე

წაიკითხეთ სრულად