Baby Bag

სკოლის მოსწავლეებმა 100-ლარიანი კუპიურების დიზაინი შექმნეს - იხილეთ ნამუშევრები

სკოლის მოსწავლეებმა 100-ლარიანი კუპიურების დიზაინი შექმნეს - იხილეთ ნამუშევრები

საქართველოს ეროვნული ბანკის მიერ ქართული ფულის თემაზე გამოცხადებულ შემოქმედებით ღია კონკურსში, რომელიც „საქართველოს ეროვნული ბანკი 100" წლისთავს ეძღვნება, სკოლის მოსწავლეებმა მიიღეს მონაწილეობა. 

ხატვის ღია კონკურსი II-VII კლასელთათვის ქვეყნის მასშტაბით თებერვლის ბოლოს გამოცხადდა და მასში საქართველოს 9 რეგიონის - აჭარა, გურია, კახეთი, იმერეთი, მცხეთა-მთიანეთი, სამეგრელო, სამცხე-ჯავახეთი, ქვემო ქართლი, შიდა ქართლისა და თბილისის სკოლების მოსწავლეები მონაწილეობდნენ. 

კონკურსი ახალგაზრდა თაობის ფინანსური საკითხებით დაინტერესებას, ასევე, ეროვნული ბანკის ისტორიისა და მნიშვნელობის შესახებ დიალოგის წახალისებას ისახავდა მიზნად.

კომპეტენტურმა ჟიურიმ 20 გამარჯვებული მოსწავლე გამოავლინა. 

კონკურსის ფარგლებში, კონკურსანტებს უნდა დაეხატათ, შეემუშავებინათ დიზაინი/ანიმაცია, გამოეძერწათ, ან მათთვის სასურველი ნებისმიერი მასალისგან შეექმნათ 100 ლარის ნომინალის ბანკნოტი ან მონეტა.

გამარჯვებულ მოსწავლეებს საქართველოს ეროვნული ბანკი 31 მარტს ყვარლის ფულის მუზეუმში უმასპინძლებს, სადაც ისინი მოისმენენ ინტერაქციულ ლექციას ქართული ფულის ისტორიის შესახებ. გამარჯვებულებს საქართველოს ეროვნული ბანკი სიმბოლურ საჩუქრებსაც გადასცემს.

იხილეთ გამარჯვებულ მოსწავლეთა ​ნამუშევრები.


შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია, ეს სიძუნწე არ არის,“- ნანა ჩაჩუა

„ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია, ეს სიძუნწე არ არის,“- ნანა ჩაჩუა

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ ბავშვებში მეს" ცნობიერების ჩამოყალიბების საწყის ეტაპზე ისაუბრა და ადრეულ ასაკში ბავშვის მესაკუთრეობის პოზიტიურ მხარეებს გაუსვა ხაზი:

„მეს ცნობიერების ჩამოყალიბება ხდება სამი წლის ასაკიდან. „ეს ჩემია, მე ვარ მე“ - ეს განცდა მაქვს. როგორც კი მე ვარ მე, უკვე მაქვს პასუხისმგებლობა. ორი წლიდან იწყება ჯიუტობის ხანა. ხშირად მშობლები ბავშვებს ეუბნებიან: „მიეცი, ათხოვე, შენი მეგობარია.“ ბავშვი ამბობს, რომ არა, ეს ჩემია. ეს თუ ჩემია, ე.ი. მე ვარ. ისე ჰაერში ვარ, ასეთი რამ არ ხდება. ეს ჩემია, არ მოგცემ. ე.ი. მე ვარ. პატარა ბავშვი გაიხსენეთ. ერთი თვის ბავშვი ხელებს აკვირდება. შეცნობა იწყება.“

ნანა ჩაჩუას თქმით, როდესაც ბავშვი სათამაშოს ვერ თმობს, მშობელი უნდა ჩაერთოს და ბავშვებს შორის მედიატორის ფუნქცია იკისროს:

​როდესაც ბავშვი ამბობს: „ეს ჩემია,“ ჩვენ უნდა ვუთხრათ: „ხო, ეს შენია, მოდი, ვითამაშოთ.“ შენც უნდა ჩაერთო იმ თამაშში. შენ იქნები მძღოლი, მე ვიქნები მგზავრი, წავიყვანოთ ის ბავშვიც მგზავრად? მაშინვე უნდა იყოს ჩართულობა. ეს 2 წლიდან ოთხ წლამდე გრძელდება. ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია. ეს სიძუნწე არ არის. “

„როდესაც ბავშვი სათამაშოს ართმევს სხვას, ძალიან კარგია. ის ამბობს: „ეს, მე მინდა.“ მშობელმა არ უნდა უთხრას: „ეს შენია,“ მაგრამ უნდა უთხრას: „ძალიან გინდა, ხომ? მოდი, ვითამაშოთ.“ ვკითხოთ მეორე ბავშვს, რა ჰქვია, ვუთხრათ ჩვენი შვილის სახელი. ვუთხრათ: „ვითამაშოთ? დედა ვინ იქნება?“ უნდა ჩაერთოთ თქვენც. თუ თქვენ ჩაერთვებით, ყველაფერი გამოგივათ,“- აღნიშნა ნანა ჩაჩუამ.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად