Baby Bag

გამოიგონეს სკამი, რომელზეც მუხლმოკეცილს კომფორტულად ჯდომა შეგიძლიათ

გამოიგონეს სკამი, რომელზეც მუხლმოკეცილს კომფორტულად ჯდომა შეგიძლიათ

ამერიკაში გამოიგონეს სკამი, რომელზეც მუხლმოკეცილს კომფორტულად ჯდომა ​შეგიძლიათ. აღნიშნულ სკამს პლატფორმა და შემაღლებული დასაჯდომი აქვს, რის გამოც მასზე მუხლმოკეცილად ჯდომა დისკომფორტს არ შეგიქმნით. დიზაინერი პეკ მეთიუსი ძალიან წუხდა იმის გამო, რომ ტრადიციული სავარძლები და სკამები განსხვავებულ პოზაში ჯდომის შემთხვევაში მას ფიზიკურ ტკივილს აყენებდნენ და უხერხულობას უქმნიდნენ. კომპიუტერთან ხანგრძლივი დროით მუშაობას ის მხოლოდ წელში გამართული და იატაკზე ფეხებდაბჯენილი ახერხებდა. აღნიშნული პრობლემის მოსაგვარებლად მან მეგობრებს თხოვნით მიმართა და მათთან ერთად დაიწყო ფიქრი გამოსავლის ძებნაზე. საბოლოოდ ურთიერთთანამშრომლობამ საოცარი შედეგი გამოიღო. უნიკალური დიზაინის მქონე სკამი საოცრად მოხერხებულია და მასზე ჯდომისას პოზების ცვლილება მარტივად შეგიძლიათ.

ახალი სკამი ტკივილის შემსუბუქებას და კუნთების დაძაბულობის მოხსნას უწყობს ხელს. მისი დახმარებით სწორ პოზაში ჯდომას მარტივად ეჩვევით. როდესაც ახალი დიზაინის მქონე სკამზე ჯდებით, მენჯი წინ უნდა გადმოხაროთ, ბარძაყები სათანადოდ გაშალოთ, ხერხემალი კი ნეიტრალურ პოზიციას უნდა ინარჩუნებდეს. პეკ მეთიუსი იოგას აქტიური მიმდევარია. როდესაც ის სკამის ახალ დიზაინზე მუშაობდა, ცდილობდა იოგებისთვის მოსახერხებელი დასაჯდომი შეექმნა. იატაკზე მოხერხებულად ჯდომით შთაგონებულმა მეთიუსმა ისეთი დიზაინის სკამი შექმნა, რომელსაც არც საზურგე აქვს და არც სახელურები. ახალი სკამი საოცრად პოპულარულია. მის შესახებ საზოგადოებამ მხოლოდ რამდენიმე დღის წინ შეიტყო, მიუხედავად ამისა კომპანიის პოსტს, რომელზეც ახალი დიზაინის სკამის ფოტო იყო გამოსახული ტვიტერზე 40 000-მდე გაზიარება აქვს.

 

დიზაინერმა მომხმარებლებსშემდეგი სიტყვებით მიმართა: „თუ მუხლებმოკეცილს გიყვართ ჯდომა, ეს სკამი სწორედ თქვენთვისაა!“ მეთიუსის პოსტს უდიდესი გამოხმაურება მოჰყვა. ერთ-ერთმა მომხმარებელმა სინანულით აღნიშნა, რომ მან თავისი ოფისის სავარძელი შემთხვევით გატეხა, რადგან მასზე მუხლმოკეცილად ხშირად ჯდებოდა. აღმოჩნდა, რომ ზოგიერთმა ადამიანმა განსხვავებულ პოზაში ჯდომის გამო სამსახურიც კი დაკარგა. ზოგიერთი პროფესიის წარმომადგენელს კატეგორიულად ეკრძალება სამსახურში მუხლებმოკეცილი ჯდომა.

ახალ სკამს შთამბეჭდავი ფასიც აქვს, მისი შეძენა 875 დოლარი დაგიჯდებათ. თუ მაღალი ხარისხის ხის მასალისგან დამზადებული სკამის ყიდვას გადაწყვეტთ, 1200 ამერიკული დოლარის გადახდა მოგიწევთ. 

მომზადებულია says.com-ის მიხედვით
თარგმნა ია ნაროუშვილმა 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ... ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ... ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მოზარდების ეკრანდამოკიდებულების პრობლემაზე ისაუბრა:

„გარდატეხის ასაკის ადამიანს უხარია საზრისის ძიება, კომუნიკაცია, ურთიერთობა. დღეს რა არის? სრულიად სერი სკოლა, ძალიან მოსაწყენი გაკვეთილები, კომუნიკაცია ნული. საწყალი მშობლები დარბიან სამსახურებში, რომ შვილებს კარგი მომავალი მისცენ, თანხები იშოვონ. რა ქნას მშობელმა? ურთიერთობის თავი აღარ აქვს. საინტერესო სკოლას ვერ ვთავაზობთ ბავშვს, სადაც სიხარულით გაიქცევა, რომ ექსპერიმენტი ჩაატაროს. ეზოს რაც შეეხება, ჩემს ეზოში, ჩემი ბავშვობისგან განსხვავებით, ახლა დიდი ამბავია-მეთქი რომ გითხრათ, მოგატყუებთ. ზოგ სახლს საერთოდ ეზო არ აქვს. თანამედროვე ურბანულ გარემოში გამოდიხარ პირდაპირ ქუჩაზე, შეიძლება მანქანა დაგეტაკოს.

მე რა გავაკეთო მოზარდი რომ ვარ და საინტერესო ცხოვრება მინდა. სად შეიძლება რეალიზაცია გავუკეთო ამ ჩემს გაქანებას? ცხადია, მე ამას ვაკეთებ ინტერნეტში. ისმის კითხვა: ეს კარგია თუ ცუდია? გააჩნია, ამას საიდან შევხედავთ. ცუდია იმ კონტექსტში, რა კონტექსტშიც ჩვენ ვცხოვრობთ, იმიტომ, რომ ეს არის ერთადერთი საშუალება. „ლურჯი ვეშაპი“ ახსენეს აქ და მსგავსი ტიპის რაღაცები რა ფენომენია? საკუთარი თავის გამოცდა გინდა, სარისკო თავგადასავლები გინდა, გამოწვევაა ეს შენთვის. ადრენალინის აწევა მოზარდობის ასაკში არის სასიამოვნო. ეს არის ანკესი. არის ახალი ურთიერთობები, რომელიც არ არის რეალური ურთიერთობები. ყველა ჩვენგანს ახსოვს თავისი თავი მეათე კლასში, ყველას რომ იცნობ შენ გარშემო. ახლა ამის საშუალება არ ვიცი რატომ არ არის. შენ კოლექციას აგროვებ, გამოცდილებას იღებ. დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ, ვისთან ურთიერთობენ. ჩვენ ეს არ ვიცით. ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად თავიანთი ოჯახებით. ჩვენ ერთმანეთთან დავდიოდით ოჯახებში. ახლა ვინ ვისთან მიდის, აღარ ვიცი უკვე როგორ არის ახალ ცხოვრებაში, ეს სჭირდებათ ამ ბავშვებს,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „პულსი“ 

წაიკითხეთ სრულად