Baby Bag

ტესტის სწორი პასუხი

ტესტის სწორი პასუხი

1. თუ თქვენ ჩათვალეთ, რომ პირველ სურათზე გამოსახული ადამიანები ერთი ოჯახის წევრები არ არიან, ე.ი. ოჯახზე ორიენტირებული ადამიანი არ ხართ. ოჯახურ ცხოვრებაზე ტრადიციული წარმოდგენები არ გაქვთ. თქვენ საკუთარ მეგობრებს ოჯახის წევრებად თვლით და მათი დახმარება ძალიან გაბედნიერებთ. ცდილობთ გარშემომყოფების ცხოვრება უფრო საინტერესო გახადოთ. შესაძლოა, თქვენ არ გყავდათ ძლიერი მამა ან უმამოდ გაიზარდეთ, სწორედ ამიტომ ცდილობთ, რომ ყველაზე იზრუნოთ, ყველას დაეხმაროთ. ალბათ, დედა სწორედ ასე ზრუნავდა თქვენზე. პირველ სურათზე გამოსახული ადამიანები ბედნიერი ოჯახის სახეს ნამდვილად არ წარმოადგენენ, თუმცა ისინი ერთი ოჯახის წევრები არიან. დედა ბავშვზე ზრუნავს, მამა კი გულგრილია და შვილისადმი ყურადღებას არ იჩენს. თქვენ არ გსურთ, რომ ადამიანები მსგავს ოჯახებს ქმნიდნენ, სწორედ ამიტომ ჩათვალეთ, რომ პირველ სურათზე ნამდვილი ოჯახი არ არის გამოსახული.

2. თუ თქვენ ჩათვალეთ, რომ მეორე სურათზე გამოსახული ადამიანები ერთი ოჯახის წევრები არ არიან, ე.ი. ოჯახზე ორიენტირებული ადამიანი ხართ. თქვენთვის არაფერია თქვენს ოჯახზე უფრო მნიშვნელოვანი. მტკიცედ გწამთ, რომ სტაბილური და მყარი ურთიერთობები არსებობს, რაც ნდობითა და თავდადებით მოიპოვება. თქვენ ოჯახის მოთხოვნილებებსა და საჭირობებს ყოველთვის პირველ ადგილზე აყენებთ, რის გამოც საკუთარი სურვილების დაკმაყოფილებაზე ხშირად უარს ამბობთ. ალბათ, შეამჩნევდით, რომ მეორე სურათზე გამოსახული ადამიანები ოჯახის წევრებს არ ჰგვანან. უფროსები გულგრილად გადაადგილდებიან და ბავშვს ყურადღებას არ აქცევენ, თავის მხრივ ბავშვიც არ ცდილობს, რომ უფროსებს ხელი ჩაჭიდოს. თქვენ, როგორც ოჯახზე ორიენტირებულ ადამიანს სწორი პასუხის პოვნა არ გაგჭირვებიათ, რადგან სურათზე ყალბი ოჯახი მარტივად ამოიცანით.

3. თუ თქვენ ჩათვალეთ, რომ მესამე სურათზე გამოსახული ადამიანები ერთი ოჯახის წევრები არ არიან, ე.ი. ტრავმული ბავშვობა გქონდათ და არამყარ ოჯახში გაიზარდეთ. თქვენ ძალიან გიჭირთ ადამიანების ნდობა და მათთან ურთიერთობის დამყარება გიძნელდებათ. ყველაფერზე ძალიან ღელავთ, ბევრს ფიქრობთ და მომავალი გაშინებთ. მესამე სურათზე გამოსახული ადამიანები ერთი ოჯახის წევრები არიან. მშობლები ერთმანეთისადმი ყურადღებას იჩენენ, მამას მზრუნველად აქვს ჩაჭიდებული ხელი შვილისთვის. ოჯახის სამივე წევრი ძალიან ბედნიერია, მათ ერთად ყოფნა სიამოვნებთ. არაჯანსაღ ოჯახურ გარემოში გაზრდილ ადამიანებს ნამდვილი ურთიერთობები ძალიან აშინებთ, ისინი ბედნიერებას ეჭვის თვალით უყურებენ. თქვენ არ გჯერათ, რომ ოჯახური ბედნიერება არსებობს, სწორედ ამიტომ გადაწყვიტეთ, რომ მესამე სურათზე გამოსახული ადამიანები ერთი ოჯახის წევრები არ არიან.

მოახერხეთ სწორად გამოგეცნოთ ტესტის პასუხი? თქვენი შედეგები კომენტარებში გაგვიზიარეთ.

მომზადებულია ​brightside.me-ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

ფსიქოლოგმა თეო გუბიანურმა ბავშვსა და მშობელს შორის უსაფრთხო მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„მიჯაჭვულობაში ვგულისხმობთ ემოციურ კავშირს. ეს კავშირი არ არის მხოლოდ ბავშვს და მშობელს შორის კავშირი, შეიძლება ეს იყოს ადამიანი, რომელიც ზრუნავს ბავშვზე. ჩვილობიდან იწყება მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება. რა ფორმის იქნება მიჯაჭვულობა, ეს დამოკიდებულია მზრუნველ ადამიანზე. უსაფრთხო მიჯაჭვულობისას ბავშვს აქვს განცდა, რომ ვიღაც მასზე ზრუნავს და მხარს უჭერს. მას ეს შემდგომში განუზოგადდება გარემოზე, სამყაროზე. თუ მას ბავშვობიდან ასწავლეს, რომ ეს სამყარო და შენ ირგვლივ ადამიანები უსაფრთხოა და შეგიძლია ენდო, მას ეს გაჰყვება. მეორე ტიპის მიჯაჭვულობისას საფრთხის განცდაა. ეს მაშინ ხდება, როდესაც მას უვლიან, აჭმევენ, მაგრამ არ აქვთ მასთან ემოციური კავშირი.

ბავშვს რომ ვაწყენინებთ, გვგონია, რომ არაფერია, მეორე დღეს შემოვირიგებთ. ასე არ არის. იმას დრო უნდა, რომ ისევ გვენდოს. კარგად უნდა დავფიქრდეთ და დავგეგმოთ, როგორ მოვიპოვოთ ბავშვის ნდობა. ბავშვი რომ იზრდება, მიჯაჭვულობა, რომელიც ჩამოუყალიბდა, მოზარდობაში აისახება იმაზე, როგორ ურთიერთობას ამყარებს სხვებთან. შეიძლება ადამიანმა რაღაც მომენტში გადაიაროს არასანდო მიჯაჭვულობის ტრავმა, მოაგვაროს ამ ტრავმასთან თავისი ურთიერთობა.

ბავშვი რომ იბადება, ის იბადება და მან საერთოდ არ იცის ქცევის წესები, როგორ უნდა მოიქცეს. როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში. თუ იქ ყველაფერი წესრიგშია, მერე მივადგეთ ბავშვს. პრობლემა ვეძებოთ ჩვენში, უფროსებში. პიროვნული თვისებები გენეტიკურად განპირობებულია, მაგრამ ნახევარს იღებს ბავშვი გარემოდან, ამიტომ გარემოს დიდი ყურადღება უნდა მივაქციოთ,“- მოცემულ საკითხზე თეო გუბიანურმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „ფორტუნა“

წაიკითხეთ სრულად