Baby Bag

ტესტის სწორი პასუხი

ტესტის სწორი პასუხი

1. თუ თქვენ ჩათვალეთ, რომ პირველ სურათზე გამოსახული ადამიანები ერთი ოჯახის წევრები არ არიან, ე.ი. ოჯახზე ორიენტირებული ადამიანი არ ხართ. ოჯახურ ცხოვრებაზე ტრადიციული წარმოდგენები არ გაქვთ. თქვენ საკუთარ მეგობრებს ოჯახის წევრებად თვლით და მათი დახმარება ძალიან გაბედნიერებთ. ცდილობთ გარშემომყოფების ცხოვრება უფრო საინტერესო გახადოთ. შესაძლოა, თქვენ არ გყავდათ ძლიერი მამა ან უმამოდ გაიზარდეთ, სწორედ ამიტომ ცდილობთ, რომ ყველაზე იზრუნოთ, ყველას დაეხმაროთ. ალბათ, დედა სწორედ ასე ზრუნავდა თქვენზე. პირველ სურათზე გამოსახული ადამიანები ბედნიერი ოჯახის სახეს ნამდვილად არ წარმოადგენენ, თუმცა ისინი ერთი ოჯახის წევრები არიან. დედა ბავშვზე ზრუნავს, მამა კი გულგრილია და შვილისადმი ყურადღებას არ იჩენს. თქვენ არ გსურთ, რომ ადამიანები მსგავს ოჯახებს ქმნიდნენ, სწორედ ამიტომ ჩათვალეთ, რომ პირველ სურათზე ნამდვილი ოჯახი არ არის გამოსახული.

2. თუ თქვენ ჩათვალეთ, რომ მეორე სურათზე გამოსახული ადამიანები ერთი ოჯახის წევრები არ არიან, ე.ი. ოჯახზე ორიენტირებული ადამიანი ხართ. თქვენთვის არაფერია თქვენს ოჯახზე უფრო მნიშვნელოვანი. მტკიცედ გწამთ, რომ სტაბილური და მყარი ურთიერთობები არსებობს, რაც ნდობითა და თავდადებით მოიპოვება. თქვენ ოჯახის მოთხოვნილებებსა და საჭირობებს ყოველთვის პირველ ადგილზე აყენებთ, რის გამოც საკუთარი სურვილების დაკმაყოფილებაზე ხშირად უარს ამბობთ. ალბათ, შეამჩნევდით, რომ მეორე სურათზე გამოსახული ადამიანები ოჯახის წევრებს არ ჰგვანან. უფროსები გულგრილად გადაადგილდებიან და ბავშვს ყურადღებას არ აქცევენ, თავის მხრივ ბავშვიც არ ცდილობს, რომ უფროსებს ხელი ჩაჭიდოს. თქვენ, როგორც ოჯახზე ორიენტირებულ ადამიანს სწორი პასუხის პოვნა არ გაგჭირვებიათ, რადგან სურათზე ყალბი ოჯახი მარტივად ამოიცანით.

3. თუ თქვენ ჩათვალეთ, რომ მესამე სურათზე გამოსახული ადამიანები ერთი ოჯახის წევრები არ არიან, ე.ი. ტრავმული ბავშვობა გქონდათ და არამყარ ოჯახში გაიზარდეთ. თქვენ ძალიან გიჭირთ ადამიანების ნდობა და მათთან ურთიერთობის დამყარება გიძნელდებათ. ყველაფერზე ძალიან ღელავთ, ბევრს ფიქრობთ და მომავალი გაშინებთ. მესამე სურათზე გამოსახული ადამიანები ერთი ოჯახის წევრები არიან. მშობლები ერთმანეთისადმი ყურადღებას იჩენენ, მამას მზრუნველად აქვს ჩაჭიდებული ხელი შვილისთვის. ოჯახის სამივე წევრი ძალიან ბედნიერია, მათ ერთად ყოფნა სიამოვნებთ. არაჯანსაღ ოჯახურ გარემოში გაზრდილ ადამიანებს ნამდვილი ურთიერთობები ძალიან აშინებთ, ისინი ბედნიერებას ეჭვის თვალით უყურებენ. თქვენ არ გჯერათ, რომ ოჯახური ბედნიერება არსებობს, სწორედ ამიტომ გადაწყვიტეთ, რომ მესამე სურათზე გამოსახული ადამიანები ერთი ოჯახის წევრები არ არიან.

მოახერხეთ სწორად გამოგეცნოთ ტესტის პასუხი? თქვენი შედეგები კომენტარებში გაგვიზიარეთ.

მომზადებულია ​brightside.me-ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დედის ყვირილი ბოროტებაა, გაღიზიანება ბოროტებაა... ამ ბოროტებაში გაზრდილ ბავშვს ფესვები გაუფუჭდება,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია, რომ დასჯა არ გამოიყენონ ბავშვის აღზრდის მეთოდად:

„რა არის დასჯა საერთოდ? ბავშვი ჩვენს ნორმებში არ მოექცა და იმის გამო, რომ მან გააცნობიეროს ეს, მას რაღაც უფლებებს ვართმევთ. არ გავუშვი ბავშვი სასეირნოდ, არ ვუყიდე ნაყინი. გაბრაზებული ვარ ამ დროს. კუთხეში დავაყენე, შეიძლება გავულაწუნე კიდეც. თუ ვინმე გონიერი ადამიანი ამაში აღზრდის ნატამალს ხედავს, გააგრძელოს ეს საქმე. რა ხდება კუთხეში დამდგარი ბავშვის თავში ამ დროს?! ერთხელ აეროპორტში დიდხანს მოგვიხდა ცდა. 3 წლის გოგო მამას ჰყავდა დაყენებული კუთხეში და უყვიროდა: არ გამოხვალ, ვიდრე არ მიხვდები, რა გააკეთე! რაგვარად მიხვდეს 3 წლის ბავშვი, რა გააკეთა ამისთანა. არადა ეხვეწება დედას, გამომიშვი, მაპატიეთო და მამა სჯის. ამას რა დავარქვა მე? იტყვის მამა, რომ მე ბავშვი მიყვარსო? არ უყვარს! დედა, რომელიც არ ეხმარება ბავშვს, იტყვის მიყვარსო? არ შეიძლება სიყვარულის შეწყვეტა!

შეურაცხყოფა, დამცირებაა დასჯა. ამ პირობებში ის სანუკვარი პროცესი, რასაც აღზრდა ჰქვია, აღარ არსებობს. ისიც იმსხვრევა, რასაც მივაღწიე. დასჯა არ არის აღზრდის მეთოდი. ბავშვი სიყვარულში უნდა გაზარდო, რომ მოსიყვარულე გაგიხდეს. ბავშვი კი არ უნდა დასაჯო, სინდისთან უნდა მიიყვანო, რომ იმან თავისი თავი თუ უნდა თვითონ დასაჯოს. თვითონ ვკითხოთ, შეაფასე რაც მოხდა, როგორც მოხდა, ის გააკეთე რაც საჭიროა. თვითაღზრდამდე მივიყვანოთ ბავშვი, თვითგანცდამდე, რომ რატომ გავაკეთე მე ეს.

დაანებეთ ამ დასჯას თავი. თუ დასჯა გინდათ ბავშვისა, ჯერ თქვენ დადექით კუთხეში და საკუთარი თავი დასაჯეთ. განა ცოტა გაქვთ ჩადენილი დანაშაული?! ერთმა ბავშვმა ინატრა, იქნებ ისეთი შენობები ააშენოთ, რომ კუთხე არ ჰქონდეს ამ შენობებსო, რადგან მშობლები სულ კუთხეში მაყენებენო. ხომ ყველამ იცით, რომ მშობლის მაგალითი აღზრდის ძალაა. მიეცით ეს მაგალითები. დასჯას მისცემთ, დაგსჯით მერე შვილი თქვენ. დედის ყვირილი ბოროტებაა, გაღიზიანება ბოროტებაა. ამ ბოროტებაში გაზრდილ ბავშვს, თუ ბებიამ, ბიძამ, მასწავლებელმა არ გადაარჩინა, ფესვები გაუფუჭდება. სიტყვა დასჯა პედაგოგიკაში არ უნდა არსებობდეს. ბავშვი რაღაც ცუდს აკეთებს? მე შემიძლია ავუხსნა მას, რა მოჰყვება ამას. 3-5 წლის ბავშვი დამიჯდება და მომისმენს, თუ წყნარად ველაპარაკები. ის იფიქრებს ამაზე, შეწუხდება, შეიძლება იტიროს. უთხარით ბავშვს: „დაჯექი სავარძელში და დაფიქრდი, კარგი იყო ეს ქცევა, თუ არ იყო კარგი, განსაჯე ეს თვითონ.“ ხომ შეწუხდება ბავშვი? ეს წუხილი არის თვითდასჯა. სიტყვა დასჯა ამოვაგდოთ ხმარებიდან და არცერთი დედა და მამა არ შემეკამათოს, აბა როგორ სხვანაირადო. თუ არზრდაზე მკითხავთ ასეა და თუ მკითხავთ, როგორ დავამშვიდო ბავშვი, როდესაც ყველაფერს ანგრევსო, მაშინ დაუყვირე, დამშვიდდება და შენც მშვიდად იქნები, მაგრამ ამას რა დავარქვა, არ ვიცი,“ - მოცემულ საკითხზე შალვა ამონაშვილმა საქართველოს პირველ არხზე „ტელესკოლის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „ტელესკოლა“

წაიკითხეთ სრულად