Baby Bag

ექსტრემალური ტატუების მოყვარული ქალი, რომელმაც თვალის თეთრი გარსი საღებავით მოიხატა, დაბრმავდა

ექსტრემალური ტატუების მოყვარული ქალი, რომელმაც თვალის თეთრი გარსი საღებავით მოიხატა, დაბრმავდა

ავსტრალიელი ქალი, რომელმაც ექსტრემალურ ტატუებსა და პირსინგებში 26 000 ამერიკული დოლარი დახარჯა, აცხადებს, რომ თვალის თეთრი გარსის მოხატვის შემდეგ დაბრმავდა. 24 წლის ამბერ ლუკი, რომელიც საკუთარ თავს ლურჯთვალა თეთრ დრაკონად მოიხსენიებს, თვალის გარსს 40 წუთის განმავლობაში იხატავდა, რათა ის შედეგი მიეღო, რომელიც სურდა. მას სხეულზე ჯამში ორასამდე ტატუ აქვს. მან მკერდი, ტუჩები და ლოყებიც მოიხატა, ხოლო ყურში სპეციალური იმპლანტი ჩაიდგა, რათა ელფს დამსგავსებოდა.

ყველაზე საშიში ექსპერიმენტი, რომელიც ამბერ ლუკმა საკუთარ სხეულს ჩაუტარა თვალის თეთრი გარსის ლურჯი საღებავით მოხატვა იყო. ამ ექსპერიმენტის შედეგად მან მხედველობა დროებით დაკარგა.

„ვერ გადმოვცემ, რას განვიცდიდი, როდესაც ამას ვაკეთებდი. ისეთი შეგრძნება მქონდა, თითქოს თვალში შუშის ნამსხვრევები ჩამიყარეს. ჩემი ტატუს არტისტი თვალის თეთრ გარსში მეტისმეტად ღრმად შეიჭრა, რაც ძალიან მტკივნეული იყო. მას რომ პროცედურა სწორად ჩაეტარებინა, არ დავბრმავდებოდი. ძალიან შემეშინდა,“ - აცხადებს ამბერი.

ტატუების მოყვარული ამბერ ლუკი აღნიშნავს, რომ მას პროცედურაზე თითოეულ თვალში საღებავის ინექცია ოთხჯერ შეუყვანეს. ახალგაზრდა ქალმა საკუთარ ენას გველის ფორმა მისცა, ყურები კი სპეციალური პროცედურების დახმარებით ელფის მსგავსად დაიყენა. ის აცხადებს, რომ სახიფათო ექსპერიმენტებს აღარ ჩაიტარებს, თუმცა გეგმავს, რომ თავიდან ფეხის წვერამდე სხეული ტატუებით დაიფაროს.

ამბერის დედის თქმით, შვილის გადაწყვეტილება, რომ ის ექსპერიმენტებს აღარ ჩაიტარებს, მისთვის უდიდესი შვებაა: „ვტიროდი, როდესაც ამბერი დაბრმავდა. ჩემი შვილი საკუთარ თავს ჩემი თვალებით არ ხედავს. ის ჩემთვის ისედაც ულამაზესია, მაგრამ მის გადაწყვეტილებებს მხარს ვუჭერდი, რომ მენახა, როგორ მიაღწევდა იმას, რაც სურდა. ტატუ ადამიანს არ ცვლის, უბრალოდ საზოგადოება სხვანაირად აღგიქვამს, როდესაც ამას აკეთებ.“

ამბერს სოციალურ ქსელში 139 000 მიმდევარი ჰყავს. ის აცხადებს, რომ მოზარდობისას საკუთარი თავი სძულდა და არ მოსწონდა.

„ადამიანები იცვლებიან, ისინი საკუთარ თავს პოულობენ. სილამაზეზე ყველას თავისი აზრი აქვს. იმედი მაქვს, სხეულის ტრანსფორმაციისადმი საზოგადოება უახლოეს მომავალში მეტ გახსნილობას გამოავლენს,“ - აცხადებს ამბერ ლუკი.

მომზადებულია​ nypost.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

22 წლის ქალი, რომელმაც ფილერის ინექციის 20 პროცედურა ჩაიტარა და ტუჩის მოცულობა ოთხჯერ გაიზ...
ახალგაზრდა ქალი, რომელმაც ფილერის ინექციის გამოყენებით საკუთარი ტუჩის მოცულობა 4-ჯერ გაზარდა, გაჩერებას არ აპირებს. ბულგარელი ანდრეა ემილოვა ივანოვა მსოფლიოში ყველაზე დიდი ტუჩების ქონაზე ოცნებობს. მან...
ქალს, რომელიც ფრჩხილებს 4 წლის განმავლობაში იზრდიდა, ფრჩხილის მოტეხვაზე კოშმარები ესიზმრებ...
​გრძელი ფრჩხილების ქონაზე ძალიან ბევრი ქალი ოცნებობს. ცნობილმა ბლოგერმა ელენა შილენკოვამ რეკორდულად დიდი ზომის ფრჩხილების გაზრდა მოახერხა, რითაც უამრავი ადამიანის ყურადღება მიიქცია. 35 წლის ქალს 4 წელ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია, ეს სიძუნწე არ არის,“- ნანა ჩაჩუა

„ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია, ეს სიძუნწე არ არის,“- ნანა ჩაჩუა

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ ბავშვებში მეს" ცნობიერების ჩამოყალიბების საწყის ეტაპზე ისაუბრა და ადრეულ ასაკში ბავშვის მესაკუთრეობის პოზიტიურ მხარეებს გაუსვა ხაზი:

„მეს ცნობიერების ჩამოყალიბება ხდება სამი წლის ასაკიდან. „ეს ჩემია, მე ვარ მე“ - ეს განცდა მაქვს. როგორც კი მე ვარ მე, უკვე მაქვს პასუხისმგებლობა. ორი წლიდან იწყება ჯიუტობის ხანა. ხშირად მშობლები ბავშვებს ეუბნებიან: „მიეცი, ათხოვე, შენი მეგობარია.“ ბავშვი ამბობს, რომ არა, ეს ჩემია. ეს თუ ჩემია, ე.ი. მე ვარ. ისე ჰაერში ვარ, ასეთი რამ არ ხდება. ეს ჩემია, არ მოგცემ. ე.ი. მე ვარ. პატარა ბავშვი გაიხსენეთ. ერთი თვის ბავშვი ხელებს აკვირდება. შეცნობა იწყება.“

ნანა ჩაჩუას თქმით, როდესაც ბავშვი სათამაშოს ვერ თმობს, მშობელი უნდა ჩაერთოს და ბავშვებს შორის მედიატორის ფუნქცია იკისროს:

​როდესაც ბავშვი ამბობს: „ეს ჩემია,“ ჩვენ უნდა ვუთხრათ: „ხო, ეს შენია, მოდი, ვითამაშოთ.“ შენც უნდა ჩაერთო იმ თამაშში. შენ იქნები მძღოლი, მე ვიქნები მგზავრი, წავიყვანოთ ის ბავშვიც მგზავრად? მაშინვე უნდა იყოს ჩართულობა. ეს 2 წლიდან ოთხ წლამდე გრძელდება. ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია. ეს სიძუნწე არ არის. “

„როდესაც ბავშვი სათამაშოს ართმევს სხვას, ძალიან კარგია. ის ამბობს: „ეს, მე მინდა.“ მშობელმა არ უნდა უთხრას: „ეს შენია,“ მაგრამ უნდა უთხრას: „ძალიან გინდა, ხომ? მოდი, ვითამაშოთ.“ ვკითხოთ მეორე ბავშვს, რა ჰქვია, ვუთხრათ ჩვენი შვილის სახელი. ვუთხრათ: „ვითამაშოთ? დედა ვინ იქნება?“ უნდა ჩაერთოთ თქვენც. თუ თქვენ ჩაერთვებით, ყველაფერი გამოგივათ,“- აღნიშნა ნანა ჩაჩუამ.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად