Baby Bag

„ახალი წლის ღამეს სუფრაზე ნუ დადებთ საქონლის ხორცს,“ - ასტროლოგი ქეთი ვაწაძე გვირჩევს, როგორ შევხვდეთ ვეფხვის წელს

„ახალი წლის ღამეს სუფრაზე ნუ დადებთ საქონლის ხორცს,“ - ასტროლოგი ქეთი ვაწაძე გვირჩევს, როგორ შევხვდეთ ვეფხვის წელს

ასტროლოგმა ქეთი ვაწაძემ საინტერესო რჩევები მოგვცა, თუ როგორ უნდა შევხვდეთ ვეფხვის წელს:

„საახალწლო მზადება ყოველ წელს იწყება იმით, რომ თუ გვაქვს რაიმე ვალი, ნაწილი მაინც გავისტუმროთ. შეპირებები თუ გვაქვს მიცემული ვიღაცისთვის, ავასრულოთ. ქართველი ქალები საახალწლოდ სახლს კაპიტალურად ტყუილად არ ალაგებენ. იქ სადაც გაბზარული, გატეხილი ნივთები, სიბინძურე და ქაოსია, ასეთ სახლში ენერგეტიკაც შესაბამისია. როდესაც დაალაგებ, დააწკრიალებ სახლს, მსუბუქად სუნთქავ და ცხოვრების რაღაც ნაწილი ლაგდება.“

ქეთი ვაწაძის თქმით, ახალ წელს სუფრაზე საქონლის ხორცი არ უნდა გვედოს:

„რა უნდა გვედოს ახალ წელს მაგიდაზე? ხორცი უნდა იყოს, მაგრამ პატარა გამონაკლისით. ახალი წლის ღამეს ნუ დავახვედრებთ საქონლის ხორცს. აღმოსავლეთში არის ლეგენდა, რომ ხარმა გამოიწვია ვეფხვი ორთაბრძოლაში და დაამარცხა, რითიც დაამცირა. ეს ორი ნიშანი დიდად არ მეგობრობს ერთმანეთთან. 31-ში ღამით სუფრაზე ნუ გედება საქონლის ხორცი. ვეფხვს უყვარს მწვანილეული. აუცილებელია წყლით სავსე ფიალა.“

„ვეფხვის პრინტიანი ტანსაცმლით 31 დეკემბერს, პირველ და 4 თებერვალს არ შევხვდეთ. შეიმოსეთ ჩვეულებრივ ფერებში. ფერებს რაც შეეხება,  კარგია, თუ იქნება ქვიშისფერი, ოქროსფერი, მწვანე,“ - განაცხადა ქეთი ვაწაძემ.

წყარო: ​დილა მშვიდობისა საქართველო

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ადამიანის იღბალთან არასწორ დამოკიდებულებაზე ისაუბრა:

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი. „ცუდი ბედი აქვს, ეს სხვისი ბრალია, გარემოს ბრალია, ვიღაცას რომ ეს ექნა, ამას ეს არ მოუვიდოდა.“ „არ მიმართლებს!“ - ეს თუ ადამიანმა დაირქვა სათაურად, ის უკვე მართლა იკრავს ამ ფაქტებს. ის ამ სათაურის ქვეშ შემოყრის ამ ფაქტებს და სათაურად ხდება: „წაგებული, წარუმატებელი.“ ეს ისეთი „კომფორტის ზონაა,“ რომ მას აქედან გამოსვლა აღარ უნდა. რას ვგულისხმობ ამაში? პასუხისმგებლობა ნულია. გამართლება ხდება სიზარმაცის. სიზარმაცეც ხომ შიშია, წარუმატებლობის შიში. რატომ უნდა ვიყო ზარმაცი? ე.ი. მეშინია, რომ გავაკეთო მაინც არ გამომივა.

ერთია პერფექციონისტული აღზრდა, რომ რაღაც უმაღლეს მწვერვალს უნდა გადაახტე, ყველაზე უკეთესი უნდა იყო. ეს პერფექციონიზმი მშობლებისგან რომ მოდის, ძალიან ანევროზებს ბავშვებს. ხშირად მინახავს, ბავშვი სიმღერაზე დაჰყავთ და სცენაზე გამოსვლის დროს ხმა უწყდება. მას მონაცემები აქვს და ამაზე ამუნათებენ, რომ „რა მოგივიდა? ეს როგორ დაგემართა?“ ბავშვს საერთოდ სძულდება სიმღერაც, სცენაც და ყველაფერი. ის თუ ბავშვისთვის მატრავმირებელია, რად უნდა ეგეთი სიმღერა? სიმღერა მისთვის ხომ უნდა იყოს სიამოვნების მომგვრელი? ბავშვს მოდუნება უნდა ვასწავლოთ. სულ დაძაბულობაა,“- მოცემულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად