Baby Bag

„ახალი წლის ღამეს სუფრაზე ნუ დადებთ საქონლის ხორცს,“ - ასტროლოგი ქეთი ვაწაძე გვირჩევს, როგორ შევხვდეთ ვეფხვის წელს

„ახალი წლის ღამეს სუფრაზე ნუ დადებთ საქონლის ხორცს,“ - ასტროლოგი ქეთი ვაწაძე გვირჩევს, როგორ შევხვდეთ ვეფხვის წელს

ასტროლოგმა ქეთი ვაწაძემ საინტერესო რჩევები მოგვცა, თუ როგორ უნდა შევხვდეთ ვეფხვის წელს:

„საახალწლო მზადება ყოველ წელს იწყება იმით, რომ თუ გვაქვს რაიმე ვალი, ნაწილი მაინც გავისტუმროთ. შეპირებები თუ გვაქვს მიცემული ვიღაცისთვის, ავასრულოთ. ქართველი ქალები საახალწლოდ სახლს კაპიტალურად ტყუილად არ ალაგებენ. იქ სადაც გაბზარული, გატეხილი ნივთები, სიბინძურე და ქაოსია, ასეთ სახლში ენერგეტიკაც შესაბამისია. როდესაც დაალაგებ, დააწკრიალებ სახლს, მსუბუქად სუნთქავ და ცხოვრების რაღაც ნაწილი ლაგდება.“

ქეთი ვაწაძის თქმით, ახალ წელს სუფრაზე საქონლის ხორცი არ უნდა გვედოს:

„რა უნდა გვედოს ახალ წელს მაგიდაზე? ხორცი უნდა იყოს, მაგრამ პატარა გამონაკლისით. ახალი წლის ღამეს ნუ დავახვედრებთ საქონლის ხორცს. აღმოსავლეთში არის ლეგენდა, რომ ხარმა გამოიწვია ვეფხვი ორთაბრძოლაში და დაამარცხა, რითიც დაამცირა. ეს ორი ნიშანი დიდად არ მეგობრობს ერთმანეთთან. 31-ში ღამით სუფრაზე ნუ გედება საქონლის ხორცი. ვეფხვს უყვარს მწვანილეული. აუცილებელია წყლით სავსე ფიალა.“

„ვეფხვის პრინტიანი ტანსაცმლით 31 დეკემბერს, პირველ და 4 თებერვალს არ შევხვდეთ. შეიმოსეთ ჩვეულებრივ ფერებში. ფერებს რაც შეეხება,  კარგია, თუ იქნება ქვიშისფერი, ოქროსფერი, მწვანე,“ - განაცხადა ქეთი ვაწაძემ.

წყარო: ​დილა მშვიდობისა საქართველო

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩვენ პერმანენტული ისტერიკა გვჭირს... ჩვენთვის მიმზიდველია, რაც ისტერიულია,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

„ჩვენ პერმანენტული ისტერიკა გვჭირს... ჩვენთვის მიმზიდველია, რაც ისტერიულია,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურაბ მხეიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „ჩვენი ოჯახი“ ქართული კულტურისთვის დამახასიათებელი თავისებურებების შესახებ ისაუბრა:

„დააკვირდით ჩვენს კულტურას. ახლა უკრაინის ამბებია. რა მშურს? ადამიანი გამოდის, ომშია და ისტერიკას ვერ ვატყობ. ხომ ომში არიან? ისტერიკას ვერ ვატყობ. ინტერვიუს როგორ აძლევენ? ჩვენ პერმანენტული ისტერიკა გვჭირს. ჩვენთვის მიმზიდველია, რაც ისტერიულია. ჩვეულებრივ კულტურაში ჩვენ ავადმყოფობებზე ვლაპარაკობთ. იცით როგორ არის? ის არის წარმატებული, ვინც უფრო ავად აღმოჩნდება. თქვენ რომ მეტყვით ეს მტკივა, მე უნდა ვთქვა, რომ ის მტკივა. მოგიგე, ხომ?“

ზურაბ მხეიძის თქმით, საქართველოში დაოჯახებულ ადამიანს, რომელსაც შვილი არ ჰყავს, საზოგადოება ხშირად ნეგატიურ ემოციებს აწვდის.

„მეორე, კომუნიკაციაა ყველაფერი, ხომ?! ვთქვათ გათხოვილი ხარ. შეგხვდა ადამიანი, კეთილისმსურველი და რას გეუბნება?! არაუშავს. არაუშავს არის უარყოფითი ემოცია. ეს ზოგადი პრობლემაა. კარგი ვარიანტია, როდესაც თქვენ თქვენი თავისგან იღებთ პოზიტიურ უკუკავშირს. გონების პრაგმატულობა რაშია? მე უნდა დავდო მიზანი იქ, სადაც ეს კონტროლირებადია. „მე მინდა ბავშვი“ ეს ძალიან კარგი გადაწყვეტილებაა. იმისთვის, რომ ბავშვი გაჩნდეს, მან უნდა შეუწყოს ხელი ამ პროცესს. როდესაც მშობელი პროცესს უწყობს ხელს, რასაც ექიმი ეუბნება, ყველაფერს აკეთებს, ეს არის მისი წვლილი ბავშვში. არ გადავიტანოთ ეს არაკონტროლირებად პროცესში. არ ვიკითხოთ: „ბავშვი როგორი იქნება?!“ ამ დროს მე ვერ ვხედავ იმ ნაბიჯებს, სადაც კარგად მივდივარ. შედეგი არ არის მთლიანად შენი კონტროლის ქვეშ, ამიტომ პროცესს უნდა მიჰყვე,“- აღნიშნა ზურაბ მხეიძემ.

წყარო:​ „ჩვენი ოჯახი“

წაიკითხეთ სრულად