Baby Bag

3 უდიდესი შეცდომა, რომელსაც წონაში კლების დროს ვუშვებთ - ენდოკრინოლოგი ანა ჭოხონელიძე

3 უდიდესი შეცდომა, რომელსაც წონაში კლების დროს ვუშვებთ - ენდოკრინოლოგი ანა ჭოხონელიძე

ენდოკრინოლოგმა ანა ჭოხონელიძემ იმ სამი უდიდესი შეცდომის შესახებ ისაუბრა, რომელსაც ადამიანები წონაში კლების დროს უშვებენ:

​ადამიანებს ძალიან უნდათ, რომ დაიკლონ წონაში. ამ დროს თითქოს ლოგიკურია, რომ არ უნდა ჭამონ. ეს არის ყველაზე ხშირად დაშვებული შეცდომა და სავალალოც, რადგან შიმშილს ახასიათებს უკუეფექტი. ნებისმიერ ორგანიზმს აქვს ჰომეოსტაზი, რაც კომფორტულია ნებისმიერი ორგანიზმისთვის. როდესაც ადამიანი ცდილობს წონაში დაკლებას შიმშილით, ის სტრესში აგდებს ორგანიზმს. ამ დროს მკვეთრი ცვლილება ხდება. ის იკლებს წონაში. მას შემდეგ, რაც ის ცხოვრების ჩვეულ რიტმს უბრუნდება, შესაძლებელია, რომ მან ორმაგად მოიმატოს წონაში. ორგანიზმს ეშინია, რომ ისევ შიმშილის ფაზაში ჩავარდება და იგროვებს მარაგს.“

ანა ჭოხონელიძის თქმით, დიეტის დროს რაციონიდან პურის ამოღება შეცოდმაა:

​დიეტა ყველასთვის ასოცირდება რაციონიდან პურის ამოღებასთან. ამბობენ, რომ არ ჭამენ პურს, მაგრამ ჭამენ ხაჭაპურს. ესეც არის სტრესული ორგანიზმისთვის. ადამიანის ნორმალური ყოფა ითვალისწინებს მრავალი სახეობის პროდუქტს. როდესაც ჩვენ ერთი სახეობის პროდუქტს ვიღებთ, ესეც შეიძლება ორგანიზმმა აღიქვას როგორც სტრესი.“

„მესამე ყველაზე დიდი შეცდომა არის ერთხელ ჭამა. ამბობენ ხოლმე, რომ ერთხელ ჭამენ და ნეტა რა გვასუქებსო. როდესაც ადამიანი ჭამს დღეში ერთხელ, მას უფრო მეტად შივდება, ვიდრე დღეში 3-4-ჯერ ჭამისას. ძალიან მოშიებულზე ის უფრო​ მეტი რაოდენობის საკვებს იღებს. ყოველ შემდეგ ჯერზე ერთჯერადად გაბერილი კუჭი ითხოვს უფრო მეტ საკვებს იმისთვის, რომ დანაყრდეს,“ - აღნიშნულ საკითხზე ანა ჭოხონელიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „ექიმები“ ისაუბრა.

წყარო:​ „ექიმები“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ჯანმრთელობა

„თუ წონაში კლების პროცესი გაჩერდა, ორგანიზმს უნდა მოვუწყოთ დატვირთვის დღეები,“ - ენდოკრინო...
​ენდოკრინოლოგმა ლაშა უჩავამ წონაში კლების პროცესის გაჩერების პრობლემაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ მსგავს შემთხვევაში ეფექტიანია ორგანიზმის დატვირთვა კალორიებით:„ცუდია თუ კარგია ცხიმოვანი ქსოვილი, ეს არი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მნიშვნელოვანია, რომ პირველი ორი წლის განმავლობაში ბავშვი იყოს დედის და ოჯახის წევრების გარემოცვაში,“ - თამარ ედიბერიძე

​​ბავშვთა ნევროლოგი თამარ ედიბერიძე საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ადრეულ წლებში ბავშვის დედასთან სიახლოვის მნიშვნელობის შესახებ საუბრობს. მისი თქმით, ბავშვი და დედა ერთ ენაზე საუბრობენ, რაც პატარას სიმშვიდის შენარჩუნებაში ეხმარება:

„მას შემდეგ, რაც ბავშვი დაიბადება, პირველი ერთი-ორი წლის მანძილზე, ის ძალიან არის მიჯაჭვული ოჯახის წევრების ემოციებზე, განსაკუთრებით დედაზე. ​ბავშვი უპირობოდ იღებს ყველა იმ ემოციას, რომელსაც განიცდიან დედა და მისი ოჯახის წევრები. ამიტომ ესეც არ უნდა დაგვავიწყდეს არასდროს, რატომ არის მნიშვნელოვანი, რომ ბავშვი იყოს ამ დროს დედის და ოჯახის წევრების გარემოცვაში. არ იყოს მისთვის უცხო ადამიანის, თუნდაც მოსიყვარულე და კეთილსინდისიერი ძიძის იმედად, იმიტომ, რომ დედასთან მას უკვე გაკვალული გზა აქვს, უკვე ერთ ენაზე ლაპარაკობენ ისინი. ძიძამ, მეზობელმა, კეთილმოსურნე ადამიანმა ჯერ კიდევ უნდა ისწავლოს ეს ენა. ამასობაში დრო იკარგება.“

თამარ ედიბერიძის თქმით, სამი წლის ასაკიდან ბავშვებს აჯანყების ეტაპი ეწყებათ:

„ამას არ სჭირდება დიდი მტკიცება, რატომ მშვიდდება ბავშვი უფრო ადვილად დედასთან, ოჯახის წევრთან და არა უცხო ადამიანთან. ​როგორც კი ორ წელს გადავაბიჯებთ და სამ წელს მივუახლოვდებით, აქ იწყება აჯანყების პერიოდი, როდესაც ბავშვი მოსინჯავს ძალებს, თვითონ გააკეთოს დასკვნები. ის უპირობოდ არ ემორჩილება ჩვენს ემოციებს, თვითონ ხდება აქტიური მკვლევარი. ამისთვის გარშემომყოფები უნდა ვიყოთ მზად, რომ დოზირებულად და სწორად მივაწოდოთ გამოწვევები, რომ ემოციურად არ გადაიწვას ბავშვი ან მეტისმეტად ერთფეროვანი არ იყოს მისი გარემო.“

თამარ ედიბერიძე აღნიშნავს, რომ მშობლებს ხშირად ეშლებათ, თუ რა არის ბავშვისთვის კარგი ან საუკეთესო:

„ეს ძალიან კრიტიკული პერიოდია ხოლმე მოზრდილებისთვისაც და ბავშვისთვისაც. ჩვენ ყველაფერი საუკეთესო გვემეტება ბავშვისთვის, თუმცა ეს ​საუკეთესო რაში მდგომარეობს, ამაში ხშირად ვუშვებთ შეცდომებს. ზოგჯერ დოზირებულად უარყოფითი ემოციაც უნდა მივცეთ ბავშვს. არსებობს ასაკის შესაბამისი უარყოფითი ემოციები. ბავშვმა უნდა გამოსცადოს ის, რომ რაღაც უნდა, მაგრამ არ შეიძლება. პატარ-პატარა იმედგაცრუებების მომენტიც უნდა ჰქონდეს. ამ ემოციებთან შეგუებას ადრეული ასაკიდანვე ვეჩვევით.“

„მშობლები ხშირად ამბობენ: „არ მინდა ვანერვიულო, არ მინდა გული ვატკინო, არ მინდა ვატირო.“ პირველ რიგში, ჩვენი ამოცანა არის ის, რომ ბავშვი მეტისმეტი ცდუნების წინაშე არ დადგეს. ის მაქსიმალურად დადებითი, კარგი, სასიამოვნო ემოციებით უნდა დავტივრთოთ. ​ეს არ ნიშნავს იმას, რომ ამით არასასურველი ქცევა განვამტკიცოთ. ორი-სამი წლის შემდეგ ბავშვი უკვე არც გვეკითხება, რა შეიძლება და რა - არა. ბავშვი შეიძლება რაღაცას ელოდა და ეს ასე არ მოხდა, მას იმედი გაუცრუვდა. ამ იმედგაცრუების გადალახვისას დედა გვერდითაა, ეს არ ნიშნავს, რომ მთელი სამყარო მის წინააღმდეგაა. იმედგაცრუების გადალახვაზე მუშაობა ძალიან მნიშვნელოვანია პირველი წლების განმავლობაში,“ - აცხადებს თამარ ედიბერიძე.

წყარო:​ პირადი ექიმი - მარი მალაზონია 

წაიკითხეთ სრულად