Baby Bag

„მე შევეშვი ამ ბრენდებს, სახლში გაკეთებული საცხი მომწონს, კანის გამოკვებაში ძალიან მეხმარება,“ - მეცო-სოპრანო ნინო სურგულაძე თავის მოვლის წესების შესახებ

„მე შევეშვი ამ ბრენდებს, სახლში გაკეთებული საცხი მომწონს, კანის გამოკვებაში ძალიან მეხმარება,“ - მეცო-სოპრანო ნინო სურგულაძე თავის მოვლის წესების შესახებ

ქართველმა მეცო-სოპრანომ ნინო სურგულაძემ თავის მოვლის წესების შესახებ ისაუბრა, რომელსაც თავად იყენებს:

„რა თქმა უნდა, გენეტიკას მნიშვნელობა აქვს და თუ ამას კიდევ ხელს შევუწყობთ, გადასარევი იქნება. მე მყავს ძალიან კარგი მეგობარი, რომელიც სახლის პირობებში ამზადებს სახის მოვლის საშუალებას. მე შევეშვი ამ ბრენდებს. კი კარგია, მაგრამ მაინც ზედაპირულია ყველაფერი. სახლში გაკეთებული საცხი მომწონს. ჩემი კანის გამოკვებაში ძალიან მეხმარება. ალერგიებია ბევრი, ამიტომაც ვცდილობ, რომ მაქსიმალურად ბუნებრივისკენ ვიყო.“

ნინო სურგულაძის თქმით, მას ძალიან მოსწონს ალოეს გამოყენება ნიღბის ფორმით:

„მე ძალიან მომწონს ალოე ნიღბის ფორმით. მე ძალიან მეხმარება.ბებიაჩემს ჰქონდა არაჩვეულებრივი კანი. ყოველთვის მახსოვს, რომ სადილის კეთებისას კიტრის ნათალს იწყობდა სახეზე. მეც დავიდებდი ხოლმე. მართლა საოცარი კანი ჰქონდა. ჩვენ გარშემო მილიონი ბუნებრივი საშუალებაა, რომელიც შეგვიძლია გამოვიყენოთ. შეგვიძლია კვერცხის გული გამოვიყენოთ თმისთვის. კარტოფილი კარგია, როდესაც ჩაშავებული გაქვს თვალი, მიცდია და მართლა მოქმედებს. ძალიან მნიშვნელოვანია, რაც შეიძლება ბევრი წყალი.“

„არის მომენტი, როდესაც ქალი ოჯახს ქმნის ჩამოშლა და მოდუნება ხდება. არავითარ შემთხვევაში! პირიქით, ამ დროს უნდა იცოდე, რომ შეუძახო შენს თავს. კიდევ უფრო ლამაზად, უფრო მობილიზებულად უნდა გამოიყურებოდე, უფრო საქმიანი და ენერგიული უნდა იყო,“ - განაცხადა ნინო სურგულაძემ.

წყარო: ​„დილის შოუ“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩვენ პერმანენტული ისტერიკა გვჭირს... ჩვენთვის მიმზიდველია, რაც ისტერიულია,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

„ჩვენ პერმანენტული ისტერიკა გვჭირს... ჩვენთვის მიმზიდველია, რაც ისტერიულია,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურაბ მხეიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „ჩვენი ოჯახი“ ქართული კულტურისთვის დამახასიათებელი თავისებურებების შესახებ ისაუბრა:

„დააკვირდით ჩვენს კულტურას. ახლა უკრაინის ამბებია. რა მშურს? ადამიანი გამოდის, ომშია და ისტერიკას ვერ ვატყობ. ხომ ომში არიან? ისტერიკას ვერ ვატყობ. ინტერვიუს როგორ აძლევენ? ჩვენ პერმანენტული ისტერიკა გვჭირს. ჩვენთვის მიმზიდველია, რაც ისტერიულია. ჩვეულებრივ კულტურაში ჩვენ ავადმყოფობებზე ვლაპარაკობთ. იცით როგორ არის? ის არის წარმატებული, ვინც უფრო ავად აღმოჩნდება. თქვენ რომ მეტყვით ეს მტკივა, მე უნდა ვთქვა, რომ ის მტკივა. მოგიგე, ხომ?“

ზურაბ მხეიძის თქმით, საქართველოში დაოჯახებულ ადამიანს, რომელსაც შვილი არ ჰყავს, საზოგადოება ხშირად ნეგატიურ ემოციებს აწვდის.

„მეორე, კომუნიკაციაა ყველაფერი, ხომ?! ვთქვათ გათხოვილი ხარ. შეგხვდა ადამიანი, კეთილისმსურველი და რას გეუბნება?! არაუშავს. არაუშავს არის უარყოფითი ემოცია. ეს ზოგადი პრობლემაა. კარგი ვარიანტია, როდესაც თქვენ თქვენი თავისგან იღებთ პოზიტიურ უკუკავშირს. გონების პრაგმატულობა რაშია? მე უნდა დავდო მიზანი იქ, სადაც ეს კონტროლირებადია. „მე მინდა ბავშვი“ ეს ძალიან კარგი გადაწყვეტილებაა. იმისთვის, რომ ბავშვი გაჩნდეს, მან უნდა შეუწყოს ხელი ამ პროცესს. როდესაც მშობელი პროცესს უწყობს ხელს, რასაც ექიმი ეუბნება, ყველაფერს აკეთებს, ეს არის მისი წვლილი ბავშვში. არ გადავიტანოთ ეს არაკონტროლირებად პროცესში. არ ვიკითხოთ: „ბავშვი როგორი იქნება?!“ ამ დროს მე ვერ ვხედავ იმ ნაბიჯებს, სადაც კარგად მივდივარ. შედეგი არ არის მთლიანად შენი კონტროლის ქვეშ, ამიტომ პროცესს უნდა მიჰყვე,“- აღნიშნა ზურაბ მხეიძემ.

წყარო:​ „ჩვენი ოჯახი“

წაიკითხეთ სრულად