Baby Bag

„ილიამ და ოლღამ ერთმანეთი კარგად შეავსეს, ამიტომაც შედგა მათი წყვილი ასე საფუძვლიანად,“- ფსიქოლოგი ილია ნიკაჭაძე

„ილიამ და ოლღამ ერთმანეთი კარგად შეავსეს, ამიტომაც შედგა მათი წყვილი ასე საფუძვლიანად,“- ფსიქოლოგი ილია ნიკაჭაძე

ფსიქოლოგმა ილია ნიკაჭაძემ მყარი სიყვარულის საფუძვლებსა და წყვილებს შორის როლების გადანაწილების საკითხზე ისაუბრა. მან მყარი სიყვარულის ერთ-ერთ მაგალითად ილია ჭავჭავაძისა და ოლღა გურამიშვილის ურთიერთობა მოიყვანა:

„ილია თავისი არსით როგორი ფსიქოტიპი იყო? მებრძოლი იყო, გამოწვევები სწყუროდა. სამყარო მისთვის ბრძოლის ველი იყო. სახლში მას სჭირდებოდა მხარდამჭერი, ის, ვინც ყველაზე მეტად ირწმუნებდა მის იდეებს და ძალას. ზუსტად ასეთი იყო ოლღა. ამიტომაც შედგა მათი წყვილი ასე საფუძვლიანად. მათ ერთმანეთი კარგად შეავსეს.“

„ძალიან მნიშვნელოვანია ოლღა რას იღებდა ამ ურთიერთობაში? ოლღასთვის მნიშვნელოვანი იყო ის, რომ მას ეკავა როლი ამ დიდ საქმეში. საკუთარ მნიშვნელობას ხედავდა დიდ საქმეში. იმ შემთხვევაში, როდესაც ოლღა კარგავდა ილიას ცხოვრებაში მნიშვნელობას, მას საკმაოდ ისტერიული რეაქცია ჰქონდა. არის ძალიან ცნობილი მოგონება, როდესაც ილია ჭავჭავაძემ წყლის მოტანა მოურავს დააბარა. ამაზე ოლღა ძალიან გაბრაზდა, აბა მე რას ვაკეთებ აქო?! ოლღას და ილიას შემთხვევაში როლების გადანაწილება არის ძალიან ცალსახა. XXI საუკუნეში როლები ასე ცალსახად არ არის გადანაწილებული, ამიტომ წყვილებს შორის სიმყარე ნაკლებია. ხშირად ხდება როლების აღრევა. წყვილებს არ ესმით, მე რა ფუნქცია მაქვს ამ ოჯახში, შენ რა ფუნქცია გაქვს,“- აღნიშნულ საკითხზე ილია ნიკაჭაძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „სხვა შუადღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დღევანდელი ცოდნა არის ძალიან ზედაპირული, ბევრი ინფორმაციით გაჯერებული, რომლის გადამუშავებასაც ბავშვები ვერ ახერხებენ,“- თამარ გაგოშიძე

„დღევანდელი ცოდნა არის ძალიან ზედაპირული, ბევრი ინფორმაციით გაჯერებული, რომლის გადამუშავებასაც ბავშვები ვერ ახერხებენ,“- თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ თანამედროვე განათლების სისტემის პრობლემების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ დღევანდელი ცოდნა ზედაპირულია:

„როგორ იქნება ტკბილი და სასიამოვნო, როდესაც ამდენ დავალებას მაძლევს მასწავლებელი?! მე არ მახსოვს საბჭოთა სკოლაში დავალებებს როგორ ვაკეთებდი. კი იყო საბჭოთა სკოლა, მაგრამ არ მახსოვს როგორ ვმეცადინეობდი. ახლა რასაც ვუყურებ მე, პირველ-მეორე კლასის მოსწავლეებს იმდენი გამოსაწერი აქვთ, იმდენი სამეცადინო აქვთ და ვერაფრით ვერ ვიგებ, რატომ. რა უნდა გააკეთოს მშობელმა? ერთადერთი არის, რომ თავის შვილს უთხრას: „აქედან აქამდე გავაკეთოთ.“ პრიორიტეტები გამოვყოთ. მე ასე გავაკეთებდი, ამ ასაკის შვილი რომ მყავდეს. ვეტყოდი: „ამდენს ვერ მოვასწრებთ, გააკეთე აქედან აქამდე.“ არის კატეგორია პედაგოგების, რომლებიც თვლიან, რომ ბავშვის კარგი მომზადება ნიშნავს ბევრი დავალების მიცემას. ამის არგუმენტები მოსმენილი არ მაქვს, რატომ შეიძლება იყოს კარგი ცოდნის მიცემა კორელაციაში ბევრი დავალების მიცემასთან. ფსიქოლოგიურად ეს არ არის გამართლებული.

ჩვენ ძალიან ზომიერები უნდა ვიყოთ. რა გვინდა ჩვენ? ბავშვი არ არის ინფორმაციის დატევის წყარო. ზოგადად კონცეფციაა შესაცვლელი. მშობლების მომხრეები არიან ხოლმე, რომ ბავშვმა ბევრი ინფორმაცია იცოდეს. ინფორმაციის გაფილტვრას ვინმე გვასწავლის ჩვენ? ბავშვს ასწავლის ამას ვინმე? მე რომ ახალგაზრდა ვიყავი, არსებობდა ასეთი ტერმინი: „ინფორმაციული ნევროზი.“ შენ ვერ ახერხებ პრიორიტეტების გამოყოფას და ინფორმაციის ანალიზს. ეს უნდა ვასწავლოთ ბავშვებს ჩვენ. XXI საუკუნეა, ხალხო! ეს საზღვარგარეთაც პრობლემაა, თქვენ არ ინერვიულოთ. იქაც მე-19 საუკუნის სკოლაში ვართ. რეალობას ხომ უნდა გავუსწოროთ თვალი?! ჩემ დროს არ იყო საინფორმაციო ტექნოლოგიები და ჩვენი ცოდნა ზურგით უნდა გვეტარებინა. ბავშვმა დღეს სხვა რამე უნდა ისწავლოს. იმას არ ვასწავლით ჩვენ. დღევანდელი ცოდნა არის ძალიან ზედაპირული, ბევრი ინფორმაციით გაჯერებული, რომლის გადამუშავებასაც ბავშვები ვერ ახერხებენ და არის ზედაპირული კლიშე ფრაზებით ცოდნის გამოხატვა. არ შეგიმჩნევიათ ეს?!“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „მშობლები განათლებისთვის“

წაიკითხეთ სრულად