Baby Bag

„მეუღლესთან რომ იკამათებ, შენს მშობელთანაც კი არ მოჰყვე ზოგჯერ, ის მშობელია და პრობლემა ექნება შენს მეუღლესთან,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

„მეუღლესთან რომ იკამათებ, შენს მშობელთანაც კი არ მოჰყვე ზოგჯერ, ის მშობელია და პრობლემა ექნება შენს მეუღლესთან,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

დეკანოზმა შალვა კეკელიამ მეუღლეებს შორის კონფლიქტისა და დაპირისპირების მიზეზებზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ოჯახის შესანარჩუნებლად აუცილებელია მეუღლეებმა დათმობა ისწავლონ:

„ოჯახში როგორ ხდება ხოლმე? ძალიან პატარა პრობლემას ძალიან დიდ პრობლემად წარმოაჩენს ხოლმე ოჯახში. წყვილს კამათი მოსვლია, მერე გვისაუბრია და მიკითხავს, საიდან დაიწყო ეს ყველაფერი. პასუხი არის: „არაფერმა.“ მიზეზი ხშირ შემთხვევაში არის არაფერი. ძალიან პატარა რაღაციდან ძალიან დიდ კონფლიქტში გადასულა ურთიერთობა. ალბათ, თქვენც გახსენდებათ, რომ არაფრიდან უცებ დაწყებულა კონფლიქტი. თუ შენ გინდა, რომ ოჯახი გადაარჩინო, ერთ-ერთმა მხარემ უნდა ისწავლოს დათმობა. ოჯახი როდესაც ინგრევა, ყოველთვის ორივე მხარეა დამნაშავე.“

დეკანოზის თქმით, ზოგიერთი პრობლემა იმდენად დიდია, რომ ოჯახებს ანგრევს და ძალიან აზიანებს:

„არის პრობლემები, რომელსაც ძალიან დიდი პრობლემები მოაქვს, თუნდაც დღეს გავრცელებული სენი: ნარკოტიკები, აზარტული თამაშები, რაც დღეს ძალიან ანგრევს ოჯახს. მეც მესმის იმ ადამიანების. ძალიან ძნელია გაუძლო ადამიანს, რომელიც სახლს წააგებს, უსახლკაროდ დაგტოვებს, წამალს იკეთებს. არის შემთხვევები, როდესაც ადამიანს მოუთმენია, გადაულახავთ პრობლემა და კარგად წასულა ცხოვრება. მქონია შემთხვევა, ადამიანი ნარკოტიკს იკეთებდა, მისი მეუღლე აპირებდა ოჯახის დანგრევას, მოითმინა, ერთად იბრძოლეს, გადალახეს პრობლემა და დღეს აქვთ ერთ-ერთი საუკეთესო ოჯახი, სამი შვილი გააჩინეს და ძალიან კარგად არიან ერთმანეთთან. მეუღლემ ბევრი იშრომა ამისთვის. მთელი არსებით უყვარდა მეუღლე და არ დათმო.“

„სულ ვაფრთხილებ ხოლმე წყვილს, როდესაც ერთმანეთში კამათი მოუვა, ჩხუბი მოუვა, გეხვეწებით, მოგივიდათ ასე, იჩხუბეთ, მაგრამ სხვასთან არ მოყვეთ ეს. თქვენ შერიგდებით, მერე შენს მეგობარს სხვა წარმოდგენა ექნება შენს მეუღლეზე. შენს მშობელთანაც კი ზოგჯერ არ მოჰყვე, ამას ვეუბნები ხოლმე. ის შენი მშობელია, მაინც მამაა, დედაა, ის მშობელია და პრობლემა ექნება მერე უკვე შენს მეუღლესთან. ამიტომ ეს ძალიან საფრთხილოა,“- აღნიშნა დეკანოზმა შალვა კეკელიამ.

წყარო: ​davitianni georgia

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ასეთ პირობებში ბავშვი მატყუარა არ გაიზრდება...“ - შალვა ამონაშვილის რეკომენდაციები მშობლებს

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ბავშვებში ტყუილის თქმისკენ მიდრეკილების მიზეზებზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„ბევრი მშობელი ჩივის ხოლმე, რომ ბავშვი ტყუის და მართალს არ მეუბნებაო. როდესაც ბავშვი მართალს არ ამბობს, მიზეზი აქვს ამას. მას არ უნდა, რომ დედა ან მამა გააღიზიანოს. მშობლებმა რაღაც აუკრძალეს და იმან გააკეთა. ბავშვმა იცის, თუ გაამხელს, შეიძლება დასაჯონ, გაუწყრნენ. აქედან ორი გამოსავალია. ერთი, რომ ვიცი ბავშვი მატყუებს და ხმას ვიმაღლებ: „როგორ ბედავ, შვილო, ჩემთან ტყუილს?“ ვამხელ ბავშვს, კედელთან მივაყენებ: „განა ეს შენ არ გააკეთე?“ მერე ბავშვი იტყვის სიმართლეს და ატირდება. ამით ჩვენ თითქოს აღზრდა მოვახდინეთ, მაგრამ ეს არ არის აღზრდის წესი. ბავშვმა კი იტირა, მაგრამ წყენა რომ დარჩა გულში?! მან იტირა, მაგრამ ეს ტყუილი არსად წასულა, რადგან ის ელოდება, რომ ხვალაც თუ რაიმე მართალს ეტყვის დედას ან მამას, იგივე მოხდება. ამიტომ ეს ტყუილი რჩება და გადადის ჩვევაში.

ბავშვს და ჩვენც გვაქვს საიდუმლო განცდა ჩვენში. ამას ჰქვია სინდისი. სინდისი თანდაყოლილი განცდაა. სინდისმა ყოველთვის იცის, რა უნდა გავაკეთო და რა არ გავაკეთო. ბავშვმაც იცის, რომ ეს ცუდია და ეს კარგია, მაგრამ ცუდს მიეტანება, იმიტომ, რომ იქ მეტი ხალისია, აქ კი ყველაფერი მწყობრშია. ბავშვს თავი მოვაჩვენოთ, ვითამაშოთ, რომ ვითომ დავიჯერეთ მისი ნათქვამი. ჩემი გამომეტყველება ბავშვს თითქოს არწმუნებს, რომ ეს ასეა. ბავშვი თავის თავში გრძნობს, რომ მე შეცდომაში შემიყვანა. მას სინდისი ნელ-ნელა ქენჯნას დაუწყებს. ის გრძნობს, რომ დედა ან მამა მიხვდა რაღაცას, მაგრამ ის მხილებული არ არის. მხილებული რომ არ არის, გულში იტანჯება ბავშვი. ეს არის დაწყებული სამი წლიდან, ძალიან მცირედ, მაგრამ 6-7 წლის ბავშვი ძალიან განიცდის ტყუილს. ზოგჯერ მოგადგება და გეტყვის: „დედა, მე ტყუილი გითხარი შენ.“ ეს იმიტომ, რომ დედამ არ დასაჯა ბავშვი, მიიღო შვილი ისეთი, როგორიც არის. მაშინ მადლობას ვეტყვით, არაფერიაო, ვეტყვით.

ბევრი იკითხავს: „როგორ? მატყუარა გავზარდო ჩემი შვილი?“ ეს იქნება მაშინ, როდესაც მე არ დავუფასე ბავშვს მართლის თქმა. რაღაც დროს ხომ იქნება ბავშვი მართალი? უნდა გამიკვირდეს, გამიხარდეს. განა ერთხელ ან ორჯერ? სამჯერ, თხუთმეტჯერ... ძილის წინ უნდა ვუთხრა მადლობა: „შვილო, შენ როგორი მართალი ბიჭი ყოფილხარ! რა გოგო მყოლიხარ, ასეთი გამბედავი! ძალიან მახარებ ასეთი ქცევით!“ იმ ერთ გმირობას ისე დავუფასებ ბავშვს, რომ ეს უფრო მეტი იყოს მისთვის, ვიდრე ტყუილის თქმა. ასეთ პირობებში ბავშვი მატყუარა არ გამეზრდება.

დასჯის პირობებში ბავშვი უფრო ძლიერი მატყუარა იქნება. რაც უფრო მეტია დასჯა, უფრო მეტად ხელოვნურად უნდა მოგატყუოს. როდესაც ის დაინახავს, რომ მის მიერ ჩადენილ საქციელს სასჯელები არ მოჰყვება, ბავშვს არ დასჭირდება ტყუილი. ტყუილი არ ჩნდება იმ ოჯახში, სადაც მშობლები ბავშვს უგებენ. იქ ბავშვს არ აქვს მიზეზი, რომ მოგვატყუოს ჩვენ. ხომ გაქვს დედის გული? თვითონ მიხვდები, რის გამო რას ამბობს ბავშვი. ის მიზეზი თუ მოუხსენი, აღარ დასჭირდება მას ტყუილი, უბრალოდ იფანტაზიორებს,”- მოცემულ საკითხზე შალვა ამონაშვილმა საქართველოს პირველ არხზე „ტელესკოლის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„ტელესკოლა“

წაიკითხეთ სრულად