Baby Bag

„მასწავლებელმა არასდროს მშობელი არ უნდა დაიბაროს სკოლაში იმისთვის, რომ ბავშვი დააბეზღოს,“- შალვა ამონაშვილი

„მასწავლებელმა არასდროს მშობელი არ უნდა დაიბაროს სკოლაში იმისთვის, რომ ბავშვი დააბეზღოს,“- შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მასწავლებლებს ურჩია არასდროს დაიბარონ მშობელი ბავშვის გაკიცხვისა და გაკრიტიკების მიზნით:

„ჰუმანური პედაგოგიკის თანახმად, მასწავლებელმა არასდროს მშობელი არ უნდა დაიბაროს სკოლაში იმისთვის, რომ ბავშვი დააბეზღოს, რომ ბავშვზე რაღაც ავი უთხრას. თუ დაიბარებს, უთხრას, როგორი კარგი ბავშვია, როგორ გახარებულია თვითონ, რა ტალანტია. ამას თუ ეტყვის მასწავლებელი, აფერუმ ასეთ პედაგოგს! თუ მარტო თითი უნდა აქნიოს: „გაუზრდელი რად მომიყვანე? რად გააჩინე, თუ არ გაზრდი?!“ - ეს არის მასწავლებლის სირცხვილი.“

„ინდიგო ბავშვები მრავალმხრივ განვითარებულები არიან. ასეთები იბადებიან. რა ბადებთ, არ ვიცით. ზოგიერთი დედა დაბნეულიც არის, სად ატაროს ბავშვი: ბალეტზე, სპორტზე მათემატიკაზე, ყველაფერი უნდა ბავშვს. არ იციან, როგორ დაიმორჩილონ ბავშვი. მას სწორედ ის უნდა, რაც მე არ მინდა. ბავშვებს ახლა ჯიუტებს ვეძახით. ზოგიერთი დედა მოვა ჩემთან და მკითხავს: „როგორ დავძლიო ბავშვის ჯიუტობა?“ გასარკვევია, ბავშვი მართლა ჯიუტობს, თუ დედაა ჯიუტი. დედებიც არიან ჯიუტები. გინდა თუ არა, ეს უნდა გააკეთო. მე როგორც გითხარი ასე უნდა იყოს, იმიტომ, რომ მე უფრო ვიცი, რა გჭირდება შენ. არ იფიქროთ, ბავშვები ისე იბადებიან, რომ არ იციან, რა სჭირდებათ მათ. მათ იციან ეს ყველაფერი,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

აქვს თუ არა დადებითი მხარეები პანდემიას? - ფსიქოლოგ ზურა მხეიძის შეფასება

აქვს თუ არა დადებითი მხარეები პანდემიას? - ფსიქოლოგ ზურა მხეიძის შეფასება

ფსიქოლოგმა ზურა მხეიძემ პანდემიის დადებითი მხარეების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ნებისმიერ კრიზისს შეუძლია, რომ ადამიანს გარკვეული სარგებელი მოუტანოს:

„ადამიანს უფრო ეძვირფასება ის, რაც არ აქვს. ის ნაკლებად აფასებს იმას, რაც აქვს. ურთიერთობების ფასი, რაც ადამიანს პანდემიის დროს მოაკლდა, გაცილებით გაიზარდა. როდესაც ჯანმრთელობა გაქვს და კარგად ხარ, მისი ფასი ნაკლებად იცი. როდესაც არ გაქვს, ამ ფასს იგებ. ეს დაფასება ცუდი არ არის. მიხვდი, რომ მნიშვნელოვანია ის საკითხები, რომლისთვისაც არ გეცალა.

მეორე კარგი, რაც მოხდა ის არის, რომ სამსახურები გადავიდნენ ონლაინ რეჟიმში და აღმოაჩინეს, რომ ზოგიერთი ფუნქცია ონლაინ რეჟიმში უფრო კარგად სრულდება. მე ვიცი სამსახურები, რომლებმაც დატოვა თანამშრომლები ონლაინ რეჟიმში. ეს აღმოჩენები გაკეთდა მთელ რიგ სამსარუხებში. თავიდან ერთი რეჟიმიდან მეორეზე გადასვლა გაძნელდა. ახლა ეს ჩვეულებრივი ამბავია.

იაპონელებზე ვკითხულობდი. წარმოიდგინეთ, რა დღეში არიან. არც ბუნებრივი რესურსი აქვთ, სულ ტაიფუნები და მიწისძვრებია. ეს ხალხი არათუ ცხოვრობს, ტექნოლოგიური განვითარება ნახეთ რა დონეზეა. გაძლიერდნენ იმ პირობებში, რა პირობებიც ჰქონდათ. მათი საქმიანობა, ფსიქოლოგიური თვისებები მოერგო იმ პირობებს და აწყობილია ისე, რომ არათუ ადაპტაცია შეძლოს, არამედ სერიოზულ პროგრესზეა ლაპარაკი. ნებისმიერი კრიზისი, ნებისმიერი რაღაც მსგავსი, გვეხმარება რაღაც ღირებულებების გადაფასებაში. რაც მანამდე არ ფასდებოდა მეტი ფასი ეძლევა, ხდება დამატებითი რესურსების შეძენა. ეს პლუსები ყველა კრიზისს ახასიათებს,“- აღნიშნულ საკითხზე ზურა მხეიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

წაიკითხეთ სრულად