„მე ვარ გვანცა გაგუა, უკრაინაში დაბადებული ქართველი... 24 თებერვალს მოგვიწია ლვოვის დატოვება, როგორც დევნილებს,“ - ქართველი ბავშვი, რომლის ოჯახი უკვე მეორედ გახდა დევნილი

​ქართველი ბავშვები ინტერნეტში პოპულარული იუთუბერების ვიდეოებს აქტიურად უყურებენ. ხშირად მსგავსი ტიპის ვიდეოები გაჯერებულია უწმაწური ფრაზებით, უხამსი სცენებით, ძალადობრივი ტექსტებითა და აგრესიული ქმედებების გამომხატველი სცენებით. ფსიქოლოგმა ზურა მხეიძემ ქართველი ბავშვების მსგავსი ტიპის ვიდეოებით დაინტერესების პრობლემაზე ისაუბრა:

„აგრესია ზოგადად თანდაყოლილია. ზრდის პროცესში ადამიანი სწავლობს აგრესიის მართვას. ყველაფრის ჭარბად ყურება, რა თქმა უნდა, არ შეიძლება. რა თქმა უნდა, ის რაც მოზარდისთვის საინტერესო და ხშირად ყურებადია, იქცევა ხოლმე ქცევის მოდელადაც, ლექსიკაც ეცვლება და ა.შ. რაც ადამიანისთვის მიუღებელი და დასაგმობი უნდა იყოს, მსგავს რაღაცებზე შეჩვევა ხდება. ეს, რა თქმა უნდა, ცუდია.

პრობლემა ის არის, რომ თუ ბავშვებისთვის დიდებმა და იმ ადამიანებმა, ვისაც ძალიან გული შესტკივა, ვერ მონახეს უფრო საინტერესო, თუ საზოგადოება ვერ სთავაზობს უკეთესს, ვერ სთავაზობს, რომ სხვა ინტერესი გაუჩინოს, ვერ სთავაზობს იმ ღირებულებათა სისტემას, რომლითაც ადამიანი ადამიანად უნდა ჩამოყალიბდეს, ნორმალური საზოგადოების წევრად, ეს ბავშვების პრობლემა არ არის. ან მშობლებმა ვერ მონახეს უფრო საინტერესო, ან საზოგადოებამ ვერ მონახა.

ეს ხომ მთლიანობის შედეგია. ეს არის ოჯახში მიღებული ღირებულებების, გარემოში, სივრცეში, სკოლაში მიღებული ღირებულებების შედეგი. თუ ღირებულებათა სისტემა მოშლილია, ბავშვი თვითძიებაშია. ის ეძებს მწვავე შეგრძნებებს. ეს მწვავე შეგრძნებების სურვილი ამაში გამოიხატება. თუკი ჩვენ ინტერნეტის ეპოქა, გაჯეტები გვიკვირდა, მოვა დრო და ამ თაობას ადამიანური ურთიერთობები გაუკვირდება და ამის ძიებას დაიწყებენ,“- მოცემულ საკითხზე ზურა მხეიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „იმედის დღე“