„მე ვარ გვანცა გაგუა, უკრაინაში დაბადებული ქართველი... 24 თებერვალს მოგვიწია ლვოვის დატოვება, როგორც დევნილებს,“ - ქართველი ბავშვი, რომლის ოჯახი უკვე მეორედ გახდა დევნილი

​დეკანოზმა შალვა კეკელიამ მშობლების მხრიდან შვილებისთვის მეტისმეტად მძიმე მოთხოვნების წამოყენების მიზანშეუწონლობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ნებისმიერ საკითხში ოქროს შუალედის პოვნა აუცილებელია:

„ჩვენ ყველაფერში უნდა შევინარჩუნოთ ოქროს შუალედი. არც ესაა გამართლებული: „შენ ლიდერი ხარ! შენ პირველი ხარ! შენზე მაგარი არავინ არ არის ამქვეყანაზე! შენ ყველას უნდა აჯობო! შენ ყველაზე წინ უნდა იყო!“ ბევრი მინახავს ასე, ძალიან დიდი პრობლემის წინაში დგებიან ისინი. ერთი მეგობარი მყავს. მისი შვილი ჭადრაკს თამაშობს. ბავშვი რომ გამოდის, წაგებას და მოგებას ერთნაირად აღნიშნავს. გამოვარდება: „მამიკო, იცი, დღეს წავაგე.“ ეს უხარია. ხალხი რომ ტირის წაგებაზე. რომ მოიგებს, ასევე სიხარულით გამოდის და ამბობს, რომ მოიგო. მან ისე გაზარდა შვილი, რომ წაგებასაც მიაჩვია და მოგებასაც. ადამიანი ასეა. ხან რაღაცას წააგებ, ხან რაღაცას მოიგებ. ეს დამოკიდებულება არის ნორმალური.

ხშირად არის ასეთი რაღაც: „შენ ლიდერი ხარ! შენ პირველი ხარ! შენ ყველას უნდა აჯობო! შენზე მაგარი არავინაა!“ - ეს არის საშინელი მდგომარეობა. ეს არის მეორე უკიდურესობა. ნებისმიერ რაღაცაში შუალედური მდგომარეობა არის დასაცავი. ოქროს შუალედი უნდა დაიცვა ყველაფერში. ასეთი დამოკიდებულება არის ძალიან მძიმე დამოკიდებულება. ეს ბავშვები მერე უკიდურეს მდგომარეობაში ვარდებიან.

არიან ბავშვები, რომლებსაც ცხოვრების სიმწარე აქვს გამოცდილი. ისინი ძალიან მძიმედ არიან. 12 წლის ბავშვი აზროვნებს, როგორც 18 წლის ბავშვი. მას ცხოვრებამ ანახა ეს გაკვეთილი. ეს სულ სხვა მდგომარეობაა კიდევ,“- მოცემულ საკითხზე მამა შალვამ „მედია-კავშირი ობიექტივის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„მედია-კავშირი ობიექტივი“