Baby Bag

„წარმოდგენა არ გაქვთ, როგორი შეკრულები არიან უკრაინელები, როგორ იცავენ თავიანთ ქვეყანას,“- ლალი კილაძე

„წარმოდგენა არ გაქვთ, როგორი შეკრულები არიან უკრაინელები, როგორ იცავენ თავიანთ ქვეყანას,“- ლალი კილაძე

ქართველმა ქალმა ლალი კილაძემ, რომელიც ომის დაწყებისას უკრაინაში იმყოფებოდა, ქვეყანაში არსებული ვითარების შესახებ ისაუბრა:

„თურმე არ მცნობია აქამდე, თურმე როგორი გმირები არიან უკრაინელები, როგორ იცავენ თავიანთ ქვეყანას. დიდი მალდობა მინდა ვუთხრა ჩვენს საელჩოს. იმათი თანადგომით გადმოვედით საზღვარზე. 38 საათი ვიარეთ. გუშინ გვეძინა პირველად.“

დალი კილაძის თქმით, უკრაინის თითოეული მოქალაქე გმირულად იქცევა:

„ესენი არიან გმირები მართლა. თითოეული ადამიანი, თითოეული მოქალაქე არის გმირი. 3-4 დღე ვიყავით ბუნკერში, რომელშიც არ გვიძინია, ბავშვებით, პატარებით, საშინელება იყო. რომ წამოვედით, 5-5 კილომეტრში ბარიკადები აქვთ აღმართული თვითონ მოსახლეობას. გამოსულია მთელი უკრაინა და იცავს თავის ქალაქს და სოფელს. წარმოდგენა არ გაქვთ, როგორი შეკრულები არიან. იარაღი ხომ ყველას დაურიგეს, მათ შორის ჩემს მეუღლეს.“

„ჩემი მეუღლე დავით სოლომონიშვილი, ვისაც ახლა კიევში აღარავინ აღარ ჰყავს, არის ჩემი გმირი, რომელიც ღამის პოსტზე დგას. იქ არავინ არ ჰყავს და დგას და იცავს ხალხს,“- აღნიშნულ საკითხზე ლალი კილაძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„სხვა შუადღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თავისუფლება თვითნებობაში გვერევა ჩვენ, როგორც წესი... ბავშვს სჭირდება ჩარჩო,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ სწავლის პროცესში ბავშვისადმი ძალადობრივი მეთოდების გამოყენების მანკიერ მხარეებზე ისაუბრა:

„ვიღაც იტყვის, რომ მე-19 საუკუნეში ჯოხი იყო სწავლების ყველაზე გავრცელებული მეთოდი. მშვენივრად სწავლობდნენ ეს ბავშვები. კონტექსტს აქვს დიდი მნიშვნელობა, იმ გამღიზიანებლებსა და სტრესორების რაოდენობას, რომელსაც ჩვენი ტვინი განიცდის. XXI საუკუნეში მათი დათვლა არის შეუძლებელი. ჯოხი არაფერი არ არის ამათთან შედარებით, რა სტრესორებმაც შეიძლება ადამიანზე იმოქმედოს. ერთი მხრივ, ჩვენ არ ვმართავთ ჩვენი შვილების ქცევას ბავშვობაში. ვფიქრობთ, რომ ეს მისი თავისუფლების შეზღუდვაა. მეორე მხრივ, ჩვენ ვიჭრებით მის თავისუფალ სივრცეში, სადაც მან არჩევანი თვითონ უნდა გააკეთოს.

ძალიან ხშირად მშობელი 6 წლის ბავშვს არ შეეკითხება და ისე შეიყვანს უცხოენოვან სკოლაში. მერე შეიძლება იყოს სერიოზული ტრაგედიები ამასთან დაკავშირებით. იმან მომავალი უკვე განუსაზღვრა შვილს. სწორიც არის, რომ ბავშვს ჰქონდეს საშუალება სხვა ენაზე რაღაცები გააკეთოს, მაგრამ ამ შემთხვევაში ჩვენ არ ვუყურებთ ბავშვის შესაძლებლობებს, მის არჩევანს. მთავარი საზღვარი რა არის აქ? ვიღაც გეტყვის: ე.ი. ყველაფრის უფლება უნდა მივცე ბავშვს? საბოლოო ჯამში ასე ხდება. თავისუფლება თვითნებობაში გვერევა ჩვენ, როგორც წესი. თავისუფლება ნიშნავს თავისუფალ არჩევანს შეზღუდულ პირობებში. თუ ჩარჩო არ არსებობს, ვხედავთ რა ხდება საზოგადოებაში. ბავშვისთვის ჩარჩო არის ოჯახში დაწესებული წესები, ზნეობრივი კატეგორიები, რომელშიც ბავშვი იზრდება. ჩვენ ვცხოვრობთ უჩარჩოო ქვეყანაში. არც ჩვენ გვაქვს ჩარჩო, ამიტომ ერთმანეთის პერსონალურ სივრცეებში ვიჭრებით. არც დიდი ჩარჩო არ არსებობს. არჩევანის გაკეთება ხდება არა ზნეობრივი კატეგორიით, არამედ როგორც მაწყობს. ეს ბარბაროსულ საზოგადოებას ახასიათებს,“- აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

წაიკითხეთ სრულად