Baby Bag

„წარმოდგენა არ გაქვთ, როგორი შეკრულები არიან უკრაინელები, როგორ იცავენ თავიანთ ქვეყანას,“- ლალი კილაძე

„წარმოდგენა არ გაქვთ, როგორი შეკრულები არიან უკრაინელები, როგორ იცავენ თავიანთ ქვეყანას,“- ლალი კილაძე

ქართველმა ქალმა ლალი კილაძემ, რომელიც ომის დაწყებისას უკრაინაში იმყოფებოდა, ქვეყანაში არსებული ვითარების შესახებ ისაუბრა:

„თურმე არ მცნობია აქამდე, თურმე როგორი გმირები არიან უკრაინელები, როგორ იცავენ თავიანთ ქვეყანას. დიდი მალდობა მინდა ვუთხრა ჩვენს საელჩოს. იმათი თანადგომით გადმოვედით საზღვარზე. 38 საათი ვიარეთ. გუშინ გვეძინა პირველად.“

დალი კილაძის თქმით, უკრაინის თითოეული მოქალაქე გმირულად იქცევა:

„ესენი არიან გმირები მართლა. თითოეული ადამიანი, თითოეული მოქალაქე არის გმირი. 3-4 დღე ვიყავით ბუნკერში, რომელშიც არ გვიძინია, ბავშვებით, პატარებით, საშინელება იყო. რომ წამოვედით, 5-5 კილომეტრში ბარიკადები აქვთ აღმართული თვითონ მოსახლეობას. გამოსულია მთელი უკრაინა და იცავს თავის ქალაქს და სოფელს. წარმოდგენა არ გაქვთ, როგორი შეკრულები არიან. იარაღი ხომ ყველას დაურიგეს, მათ შორის ჩემს მეუღლეს.“

„ჩემი მეუღლე დავით სოლომონიშვილი, ვისაც ახლა კიევში აღარავინ აღარ ჰყავს, არის ჩემი გმირი, რომელიც ღამის პოსტზე დგას. იქ არავინ არ ჰყავს და დგას და იცავს ხალხს,“- აღნიშნულ საკითხზე ლალი კილაძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„სხვა შუადღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„შვიდი წლის რომ შემიყვანეს სკოლაში, მას მერე აქ ვარ, ამ სკოლაში... 3 თაობის მასწავლებელი ვარ,“ - გაიცანით 80 წლის მერი გულუა, რომელიც 60 წელია პედაგოგია

მერი გულუა 60 წელია პედაგოგია. თავის პროფესიაზე შეყვარებული მასწავლებელი მოსწავლეებთან დღემდე ენერგიულად მუშაობს:

„არ არსებობს ადამიანი, რომელსაც რაიმე გზით რომ მიუდგებით გულში რამე დადებითი არ ჰქონდეს. ძალიან რთული და საყვარელი პროფესიაა. მასწავლებელი რომ იყო, უნდა გიყვარდეს ბავშვები, შენი საგანი და უნდა გქონდეს დიდი მოთმინებაც. შვიდი წლის რომ შემიყვანეს სკოლაში, მის მერე აქ ვარ, ამ სკოლაში. 60 წელი მთავრდება, 3 თაობის მასწავლებელი ვარ. არიან ისეთები, რომლის ბაბუასაც ვასწავლიდი, მამასაც და შვილიშვილსაც.

ჩემი მშობლებიც პედაგოგები იყვნენ. ჩემი ძმა, სერგო გულუა, ძალიან ნიჭიერი მათემატიკოსი იყო. ჩემი და მუშაობს ინგირის პირველ საჯარო სკოლაში, ისიც მათემატიკის მასწავლებელია. სამივემ მასწავლებლობა დავიწყეთ. მე ვასწავლი ქართულს, მათემატიკას და ბუნებას. ჩვენი სოფლის სკოლა არის პირველი სკოლა ზემო სამეგრელოში. სხვაგან არსად არ იყო მაშინ სკოლა. ეზოში რომ შემოვალ დილით, არაფერი პრობლემა არ მახსოვს. ჩემი პრობლემები, რაც უნდა მქონდეს, ყველაფერი მავიწყდება, სულ ბავშვებზე ვარ გადართული.

შვილიშვილებიც აქ არიან, სკოლაში. ერთი მეცხრე კლასშია, მეორე - მესამე კლასში, პატარა ბაღში დადის ჯერ. ბავშვების გულში რომ ჩაიხედო, ძალიან რთულია. წაჯიკავებას და დაცემას ბევრი არაფერი არ უნდა, ჭაობში ჩაძირვას არ უნდა ბევრი არაფერი. ჭაობიდან ამოყვანაა საქმე. ჩემი ყველაზე დიდი ჯილდო არის ჩემი ყოფილი მოსწავლეები რომ შემხვდებიან და სიყვარულით მომიკითხავენ. ამაზე უფრო დიდი ბედნიერება არაფერი არ არის ჩემთვის.

ზოგიერთი მასწავლებელი რომ გაუშვეს ჯილდოთი და წავიდნენ, ვისაც სურვილი ჰქონდა, წავიდა. მე ჩავაბარე, სტატუსი მივიღე და რატომ წავიდოდი? გავაგრძელე მუშაობა. მიყვარს მე ეს პროფესია და თავიდან რომ ვიწყებდე მუშაობას, ისევ ამ პროფესიას გავაგრძელებდი. დროა დავისვენო, ხომ? მაინც რაღაც მეზიდება აქით. თუ რამე კანონი გამოვიდა, კი ბატონო...“ - აღნიშნა მერი გულუამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“ -ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო.“

წყარო:​ „დილა მშვიდობისა საქართველო“ 

წაიკითხეთ სრულად