Baby Bag

„იმის გაკეთება, რაც საზოგადოებას მიაყენებს შეურაცხყოფას, ვერანაირად ვერ გამართლდება გამოხატვის თავისუფლებით,“- ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

„იმის გაკეთება, რაც საზოგადოებას მიაყენებს შეურაცხყოფას, ვერანაირად ვერ გამართლდება გამოხატვის თავისუფლებით,“- ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურაბ მხეიძემ საზოგადოებაში არსებული ქცევის ნორმების გაშინაგნების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„სოციალიზაციის ეტაპი ნიშნავს საზოგადოებაში არსებული ქცევის ნორმების გაშინაგნებას. ვიღაცა ვიღაცას რომ არ კლავს, ეს იმას არ ნიშნავს, რომ მას იმ წუთას ბიბლია ახსენდება. ეს უკვე ღირებულებაში ზის. ვიღაც ვიღაცას რომ სიკეთეს უკეთებს, მას არ ახსოვს საიდან აქვს ეს ღირებულება წამოღებული. საზოგადოებაში ქცევის ნორმები ნიშნავს, არ გავაკეთო ის, რაც საზოგადოებას მიაყენებს შეურაცხყოფას და ვერანაირად გამართლდება ეს გამოხატვის თავისუფლებით.“

„ადექი და რაც შენ გინდა ის გააკეთე შენს პირად სივრცეში. ის პირადი სივრცეც დაცული უნდა იყოს, სხვა რომ არ შემოვიდეს. არამარტო უპასუხისმგებლობის, არამედ სრული უხამსობის მოდა შეიქმნა. ამას ძალიან შეუწყო ხელი მასმედიამ. მან ეს აქცია სანახაობად. ძველ დროში ადამიანს რამდენი უნდა ემუშავა, რომ გამხდარიყო პოპულარული, მიეწვიათ სადღაც. ორ წუთში შეიძლება ყველა ეთერის ყურადღება მიიპყრო ნებისმიერი უხამსობით. ოთხი შოუს სტუმარი გახდები, ინტერნეტში გექნება მილიონი ნახვა. პრობლემა ის არის, რომ რეიტინგი ითვლება ნახვის რაოდენობით და არა ხარისხით. ამან შექმნა სივრცე, რომელიც მე არ მომწონს და ვიცი, რომ საზოგადოების დიდ ნაწილს არ მოსწონს,“- აღნიშნულ საკითხზე ზურაბ მხეიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „შემდეგი გაჩერება“ ისაუბრა.

წყარო:​ „შემდეგი გაჩერება“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„აზრი ბავშვს იცავს: როდესაც წარმოვიდგენ, რომ ბავშვს არაფერი ცუდი არ დაემართება, მას მართლა არ დაემართება ცუდი,“ - შალვა ამონაშვილი

„აზრი ბავშვს იცავს: როდესაც წარმოვიდგენ, რომ ბავშვს არაფერი ცუდი არ დაემართება, მას მართლა არ დაემართება ცუდი,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლის მხრიდან ბავშვის დაშინების მავნე ჩვევაზე ისაუბრა:

„ბავშვს აქვს ინტუიციური დაცვა. იმანაც იცის, სად არ უნდა წავიდეს, რა არ უნდა აიღოს. როდესაც გვინდა, რომ ბავშვმა ასანთი არ აიღოს ხელში, ვეუბნებით: „ოპ-ოპ, არ შეიძლება!“ ჯერ ერთი არ უნდა დაგვედო იქ, სადაც ხელი მიუწვდებოდა. თუ მაინც ხელი მიუწვდა, კი არ უნდა დააშინო. ან დანა თუ აიღო, უნდა მიხვიდე, წყნარად აიღო და უთხრა: „აი, უყურე ეს დანა რას შვრება, ამას ჭრის. უყურე როგორი წვერი აქვს.“ კი არ უნდა ატკინო ბავშვს, მაგრამ უნდა აგრძნობინო. გათავდა, ბავშვმა გამოცდილება მიიღო, იმის მაგივრად, რომ ეშინოდეს იმის.“

შალვა ამონაშვილის თქმით, ბავშვებს რაც შეიძლება ბევრი გამოცდილება უნდა მივცეთ:

„რაც ბევრს მივცემთ ბავშვებს ამისთანა გამოცდილებას, გვერდით ვეყოლებით, მით უკეთესი. ​ის კი არა: „არ ჩავარდე, ორმოა.“ მიდი და ან ერთად ჩახტით, ან უჩვენე, რატომ არ შეიძლება იქ ჩახტომა, რა შეიძლება მოუვიდეს ან ფეხს, ან ხელს. ეს ცოდნა და გამოცდილება ბავშვის მასწავლებელი ხდება. ჩემი თან დევნა ბავშვს აღარ სჭირდება.“

„დედა ბავშვს თან სდევს, როდესაც ეშინია, ვაითუ რაღაც მოხდეს. რა სჯობს, რომ დედამ გააკეთოს? თუ ბავშვი მისგან შორს არის, იფიქროს, რომ არაფერიც არ მოხდება. აზრი ბავშვს იცავს. მე როდესაც წარმოვიდგენ, რომ ბავშვს არაფერი ცუდი არ დაემართება, მას მართლა არ დაემართება ცუდი. თუ ცუდ წარმოდგენებს გავიჩენ, ეს მოხდება. ახალგაზრდა დედას ვურჩევ, რომ ბავშვზე იმედიანად იფიქროს და მას კარგი შეემთხვევა. ბავშვი კი არ უნდა დავაშინოთ, უნდა გავათამამოთ. თამამი შვილები გვინდა ჩვენ და არა დაშინებული შვილები,“ - აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო:​ „ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად